Koningsdag

Zoals elk jaar gezellig naar koningsdag kijken met cichorino en dit jaar in plaats van worteltaart een koek met oranje 'glazuur' (het is geen glazuur want dat is met poedersuiker, maar een romig laagje). Het is oranje door wortel. Henk heeft een oranje stropdas om en ik een oranje trui. Die heb ik vaker aan want naast de herfstkleuren past deze kleur heel goed vind ik. Ik ga nu even een dutje doen (we kunnen niet zonder) en dan zal iets laten zien van wat ik gemaakt heb.

Dit zag er in het echt mooier uit en ik word ook een beetje duizelig als ik ernaar kijk, door het standpunt, maar ja, het was zo lekker en ik had het beloofd.

En wortelsoep waar we verslingerd aan zijn en die er op deze dag zeker bij hoort.

Chocoladepasta

Ik had nog veel hazelnoten en ik vind altijd dat ze eerder bederven dan amandelen. Ik heb ze dus geroosterd en meteen van een deel(tje) chocolade hazelnootpasta gemaakt. Ik heb het wel eens eerder gemaakt, maar deze lijkt absoluut op Nutella, heerlijk! Ik zal het zo bij 'recepten' zetten. Voor op een vers of geroosterd boterhammetje of voor op een cracker of beschuitje. En wat denkt u van een flensje? Ja, dat ga ik binnenkort doen, mmm.

Heerlijke tweede Paasdag

We gingen vanmiddag naar Thesinge, een mooi Gronings dorp waar in het kleine kerkje een tentoonstelling van Marcel Duran was. Dit gebeurde na koffie met dadelkoek en een heerlijke veganistische lunch in het bos, bij nieuwe mensen in ons leven. Er is veel te delen dus ik beschouw ze eigenlijk vanaf de eerste ontmoeting als vrienden. Het voelde als in Frankrijk of Italië, samen aan tafel in de bostuin op een zonnige lentedag, met gefilterd zonlicht en alleen het geluid van vogels.
De tentoonstelling was mooi en gevarieerd. Verschillende formaten schilderijen, met verschillende sferen en beeldend werk. Van een indrukwekkende bronsen portretkop kon hier nauwelijks afscheid nemen, zo sterk was de kracht die ervan uitging. Dit kwam ook door de band tussen maker en geportretteerde. Of zeg je niet geportretteerd, als het om een beeld gaat?
Ik plaats hieronder een schilderij van Marcel Duran dat ik ingetogen en licht melancholisch vind. Terwijl ik dit schrijf ben ik me bewust dat melancholie de emotie is die het dichtst bij me ligt. 
De nieuwe vriendin vertelde dat zij bij een tentoonstelling altijd drie kunstwerken kiezen die ze het mooist vinden en daarna vertellen ze aan elkaar welke het zijn en waarom. Dat hebben we toen met ons vieren ook gedaan. Wij gaan dat voortaan ook samen doen. Het is verdiepend en daarnaast is het goed om het voor elkaar te verwoorden. Je kijkt bewuster en je leert de ander er beter door kennen. Bij Henk en mij is dat niet nodig, maar als je mensen niet goed kent is dit zeker een manier.

Wensen

Op deze 'zomerse' zaterdag wil ik u heel fijne Paasdagen wensen.
Voor het eerst in mijn leven geen narcissen, jammer, maar ze zijn er niet meer.
Een logisch gevolg van de klimaatverandering.
Nu gele tulpen bij de eitjes (of andersom), dat staat in ieder geval ook lente-achtig.
Om 7 uur vanmorgen stond ik al in de keuken. Er was zoveel te doen.
(Paasbrood, Paastaart, deeg voor hartige koekjes, groentebroodjes voor tussen de middag)

Doorstart

Ik las dat Boekwinkel Dekker en v/d Vegt in Nijmegen door crowdfunding (publieksfinanciering!) nieuw leven is ingeblazen en dat het zo goed gaat, dat alle investeerders na 5 jaar afbetaald zijn. Ik schrijf expres publieksfinanciering omdat bepaalde engelse woorden zo normaal zijn geworden, maar er is voor alles ook een Nederlandse naam! 
https://www.libris.nl/dekker-vd-vegt/
Er zijn hier ook tweedehandsboeken, er is een leescafé met koffie en zelfgemaakt gebak en broodjes, er zijn lezingen en presentaties en veel meer. Het heeft nog meer dan vroeger een sociaal-culturele functie.
Een medewerker zegt dat hij in de mooiste boekwinkel van Nederland werkt, maar er zijn  steeds meer bijzondere boekwinkels met aanvullende functies. k schreef laatst al eens over Utrecht.
Er zijn sowieso steeds meer verkooppunten van boeken en wat word ik daar gelukkig van. De verkooppunten maken me op zich niet zoveel uit, maar het steeds meer omgeven zijn door boeken. Bibliotheken zijn net zo belangrijk. Ook die zijn en zeker de grote zijn ook multifunctioneel en veel sfeervoller dan vroeger. Voor mensen met weinig geld zijn ze onmisbaar. We komen regelmatig in Assen en zien vaak dezelfde mensen kranten of tijdschriften lezen. Er wordt gestudeerd en er is studiebegeleiding en er worden gesprekken gevoerd. Vergaderd of persoonlijk.
Terug naar de boekwinkels. Dekker en v/d Vegt was vroeger al een bekende naam, het bestaat sinds 1922. Ik ken de winkel uit Arnhem, maar daar ging hij in een keten over. Nu heet de boekwinkel in Arnhem 'Het Colofon'. Toepasselijke naam en wat een fantastische winkel! Allerlei zitjes om rustig de boeken te kunnen bekijken en dat waar je op zit kan je ook kopen. 
Kijkt u zelf maar, op twee verschillende manieren. Ik was al verliefd op de bibliotheek in Arnhem, met al zijn mogelijkheden (een van de vele redenen waarom ik zo graag in die omgeving wilde wonen) en dan zo'n prachtige boekwinkel.  
https://www.hetcolofon.nl
https://rsnijders.info/vakblog/2016/02/25/boekenplog-het-colofon/
U kunt in een foto gaan en zo helemaal rondkijken.
Tja, ik begon in Nijmegen en liet me meevoeren en dat is zo leuk aan internet en aan het leven.

Door me hierin te verdiepen zag ik dat hetzelfde gebeurde in Rotterdam (Donner), Maastricht en Tilburg. Ook deze drie winkels schrijven zwarte cijfers, dankzij het leesminnenden publiek dat wilde investeren. Directeur Leo van de Webering van Donner noemt het een wonderbaarlijke opstanding. 
Ik zou willen dat elke Nederland het ene mooie boek na het andere las.
Het is op verschillende manieren zo verrijkend. Kent u Lidewijde Paris? Ik schreef waarschijnlijk eerder over haar. Als u haar naam intypt kunt u al haar boekbesprekingen van de boekenrubriek op zaterdagochtend terug luisteren. Een heel enthousiasmerende vrouw!

Op Facebook stond een foto van een vriend uit mijn Utrechtse leven Wouter van Belle, o.a. organist van de Kathedraal van Utrecht. 

Deze tekst staat erbij:
"Nieuwe muurkunst langs de Amsterdamsestraatweg alhier. De kunstenaar vroeg de buurtbewoners naar hun favoriete boek en schilderde dat in deze 'boekenkast'. Hoe leuk!"

Er zijn zo van die mensen die in veel heel goed zijn. Zo iemand is hij. 

Klein

Vroeger las ik Wip-la-la en Pinkeltje en ik fantaseerde over een deur achter een deur achter een deur. Ik hou nog erg van spannende deuren. Zo'n deur als bij het kinderboek ' De geheime tuin', of een deur die naar een prachtige binnenplaats gaat, of je komt daardoor opeens op een plek waar het mooiste uitzicht is. In Italië bijvoorbeeld zijn deze deuren er in overvloed. Terug naar de kleine mensjes zoals Wip-la-la. Overal zijn zonder gezien te worden. Hier hoef je trouwens niet per se klein voor te zijn, maar echt verstoppen is eenvoudiger als je maar een paar centimeter bent dan wanneer je 1.80 bent.
Nu las ik over mini mensen die in bomen leefden op het eiland Luzon, in de Filippijnen. Met maar twee vingerkootjes, minder kiezen enz. Niet zo klein als Wip-la-la maar wel klein. Het waren een van de eerste soort mensen die rechtop liepen. Archeologen gaan volgend jaar verder met hun onderzoek naar deze stam.

Ik heb even mijn doorleefde Wiplala boeken er even bij gepakt. Ze ruiken naar oud (ouder dan 1957 en 1962) en gelukkig heeft Henk er plakplastic omgedaan, anders lagen ze helemaal uit elkaar. Ik herken ze weer, meneer Blom, Johannes, Nella Della en de poes die Vlieg heet. Ik denk dat Annie Schmidt minstens zo genoten heeft van het schrijven als ik van het lezen.

Ik heb er vroeger nummers bij gezet. En in 'Wiplala weer' schreef ik de letters door de tekst heen en bij meneer Blom enz. schreef ik namen van ons gezin.

1 april

Voor het eerst in 38 jaar had Henk me vanmorgen te pakken op 1 april!
"Wat heb je nou toch een vieze plek in je nachtpon!" Ik schrok wat was er aan de hand. Ik kwam net uit bed, hoezo vlek? 
Hij zei dat hij eerst, toen ik nog in bed lag had willen zeggen dat mijn veters loszaten omdat hij toch geen schijn van kans zou maken. Maar wel dus. Als je net uit bed bent ben je beslist gevoeliger voor een grapje.:-)