Mijn leven 2015

Mijn leven 2015


Als ik het over een gerecht heb en er staat # bij, dan staat het bij ‘recepten’.


31 december
De afgelopen tijd ben ik bezig geweest met aanschaffen wat nodig was. Er is een goede voorraad, Het geld is op… maar we kunnen lang vooruit met wat we hebben.  Daarnaast natuurlijk het wekelijkse biopakket. Budgetteren en sparen. Heerlijk om daar vanaf 1 januari weer heel bewust mee om te gaan. Henk wacht nog steeds op zijn pensioen. Het is geen hoog bedrag, maar voor ons wel belangrijk. Ooit komt het..

Het is oudejaarsavond. Over een paar uur sluiten we dit jaar af.








Dank u, voor alle lieve en meelevende berichten die u me stuurde, in het afgelopen jaar! U weet niet half hoe goed het me doet om te lezen over de invloed van mijn schrijven. Ik vind zelf dat ik er een beetje in tekort ben geschoten, maar er zijn wat excuses… 
Een van die excuses is het verhuizen. Het was voor mij de mooiste gebeurtenis van het afgelopen jaar. Ik ben innig dankbaar dat we, omringd door zoveel lieve mensen, op deze prachtige plek wonen.
Het komende jaar zal ik meer voor de website schrijven.

We wensen u een mooie afsluiting van 2015 en in elk opzicht alle goeds voor 2016!
Ik zal er weer van harte voor u zijn. En al heb ik af en toe wat voorwerk gedaan, morgen begin ik aan mijn nieuwe boek en wat verheug ik me erop. Ik leg geen enkele druk op mezelf en laat het komen zoals het komt. Ik heb het over de tijd. Inhoudelijk zal ik er weer net zoveel energie in stoppen als in mijn vorige boek. Spannend…

30 december
Heeft u fijne kerstdagen gehad?
Een positief bericht van het afgelopen jaar is dat er meer boeken zijn verkocht dan de afgelopen jaren. Kinderen zouden elke dag moeten horen hoe verrijkend boeken zijn.
(Net zoals veel aandacht gegeven zou moeten worden aan ieders persoonlijke ontwikkeling, de benadrukking van kwaliteiten, wat is belangrijk in het leven, hoe ga je met emoties om, hoe leef je zonder – voor – oordelen, budgetteren, gezond en lekker koken met respect voor het milieu en dieren enz.)
Ik had beloofd dat ik een lijstje zou maken van boeken die me de afgelopen tijd iets gegeven hebben. Ik lees eindelijk weer meer en ik verheug me constant op het moment dat het weer kan. Een greep uit de boeken die ik vanaf maart las:

De volgende boeken vind ik prachtig: Wat overeenkomt is de schrijfkwaliteit van de auteurs. De inhoud is zeer uiteenlopend, maar ze raken gevoelens, herinneringen, interesses.En ieder draagt op eigen manier bij aan het culturele erfgoed!

Alexander Munninghoff: De Stamhouder, een familiekroniek
Stefan Hertmans: Oorlog en terpentijn (Vlaams)
Connie Palmen: Logboek van een onbarmhartig jaar
Erwin Mortier: Gestameld liedboek : moedergetijden
Rosita Steenbeek: Terug in Rome
Tineke Steenmeijer-Wielenga: Eigen waarde: herinneringen van Nynke van Hichtum
Annegreet van Bergen: Gouden jaren: hoe ons dagelijks leven in een halve eeuw onvoorstelbaar is veranderd
Ernest van der Kwast: Mama Tandoori
Adriaan van Dis: Tikkop
Mirjam Pool: Alle dagen schuld: praktijkverhalen over armoede
Mellie Uyldert: Autobiografie
Mary Dresselhuys: de grande dame van het Nederlands toneel
Suzanna Jansen: Het Pauperparadijs

Henk leest net zoveel (meer nog) en ik noem nu twee van de boeken die hij heel bijzonder vindt: Jean Klare: De grote atlas van de Belevingswereld: Verbeelding van de menselijke belevingswereld in de vorm van landkaarten
UNESCO Werelderfgoed: volledige gids van de mooiste plaatsen en bouwwerken op aarde

Op dit moment lees ik het eerste Privé Domeinboek in bed van Maarten ‘t Hart en in de woonkamer Tonio van A.F.Th van der Heijden. Te dik en te zwaar voor in bed. Ik stelde het uit, vanwege de dramatiek. Net zoals bij Connie Palmen is lezen over verlies van iemand die je liefhebt het moeilijkst als er geen vorm voor is, vind ik. Als er alleen leegte is.
Beide mensen schrijven de sterren van de hemel. Ze geven vorm aan hun verdriet. Met het boek richten ze een monument op voor de overledene. En het is evenzo goed een monument van liefde.


24 december


Ik wens u heel mooie kerstdagen!


       
                                                                            


(Bradley Jackson )


19 december
Ik had al een paar favorieten, maar er zijn nu toch een lekkere bonbons bij gekomen want…. ik kan nu echt goed praliné maken. Met oerzoet! Werkelijk zo ontzettend lekker.
En vanmiddag maakte ik een uiterst eenvoudige cake in een pievorm. Ik wil het allemaal steeds eenvoudiger. Weinig ingrediënten en gemakkelijk te maken. Ik gebruikte van alles 2! Hier volgt het recept, al zet ik de cake later nog bij ‘recepten’.
2 rijpe bananen prakken. Daardoor 2 bekers havermout, 2 eetlepels lijnzaad, geweekt in 2×2 eetlepels water, 2 theelepels wijnsteenpoeder, 2 theelepels kaneel of koekkruiden, 2 eetlepels olie, 2 handenvol rozijnen of ander gedroogd fruit. 20 minuten bakken op 200 graden en dan nog 20 minuten in de oven laten staan. Op een rooster af laten koelen. Ik kon daar niet op wachten, dus we hadden net een warm stukje bij de koffie. Wat lekker en wat een goede basis. Om het verfijnder te maken, kan alles natuurlijk gemalen worden, maar dit is het eenvoudigst.

5 december
Sinds volwassenen zich ermee gingen bemoeien is Sinterklaas veranderd. Ik vind het genant tegenover alle kindertjes. Maar… als u het viert wens ik u een heel gezellige avond! Het ruikt hier heerlijk (zie foto). Ik koester de dierbare herinneringen en kijk naar you tube filmpjes van hoe het vroeger was, toen ik klein was. Ik voel nog de opwindende spanning. Van toen ik er nog in geloofde en van erna. Heel veel kleine cadeautjes, heel veel gedichten, opdrachten en af en toe een mooie surprise.Wat een heerlijke avondjes (waren gekomen)!






1 december
Hoe meer narigheid er in de wereld is, hoe groter de behoefte aan de schoonheid en kracht van kunst. Dit naast de altijd aanwezige schoonheid van de natuur en liefdevolle contacten. Schoonheid troost niet alleen, het is een constante verrijking. Ik zal binnenkort echt een lijstje maken van alle boeken die ik las de afgelopen tijd. Ik zag ook prachtige films, waaronder ‘Un coeur simple’, naar een boek van Gustave Flaubert.
Henk is geopereerd! Het ging snel (de operatie op zich duurde drie uur) en goed. Nu kan ik gelukkig weer zelf voor hem zorgen. Hij bouwt elke dag conditie op. Het heeft tijd nodig, maar dat het achter de rug is en dat hij naar huis mocht is het allerbelangrijkst. Arnica voor en na de operatie heeft zeker meegeholpen. Verder denk ik toch het goede eten, de dagelijkse wandelingen in de frisse lucht (dat kan nog even niet) en bovenal de liefde. En o ja, heel goede specialisten.  

23 november
Ik weet nog niet of het in mijn nieuwe boek als apart hoofdstuk komt. Misschien wel. Ik vind het leuk om – vooral – recepten te maken met zo min mogelijk ingrediënten. Niet meer dan ongeveer 5, specerijen en zout niet meegerekend want die kunnen erbij, maar het hoeft niet en u heeft ze waarschijnlijk in huis. Van een paar voedingsmiddelen zoveel mogelijk goeds en lekkers laten ontstaan. Vanmiddag maakte ik een appeltaartje van 4 ingrediënten. Gezond, eenvoudig, heerlijk! En dan, als toetje, en het was al een toetje, ook nog een voldaan gevoel. 1 bekertje walnoten met 1/2 bekertje dadels en een snuf zout malen. In een vorm drukken. 3 goudrenetten raspen op de kleinste rasp. Mengen met kaneel en een hand rozijnen. Door de zachtheid van de goudrenetten heeft u nu verse appelmoes! Dit in de deegbodem scheppen. Koud wegzetten, klaar. Een paar uur en liefst een dag laten staan. De rozijnen zorgen ervoor dat de appelmoes stevig wordt en het taartje goed te snijden is.




Ik heb eindelijk de rubriek ‘voeding en meer’ weggehaald. Ik had al lang geleden geschreven dat ik dat zou doen. Voeding is een belangrijk onderdeel van mijn leven. Een aparte rubriek vond ik raar en de lijst is lang genoeg.  Alles wat er stond heb ik bij de bijbehorende data gezet. Alleen het begin heb ik onderaan 2014 geplakt. Ik ben er aan het eind van vorig jaar mee begonnen.
20 november

Andijvie
Kliswortel
Raapsteel
Mandarijn clementines
Knolvenkel
Bloemkool
Banaan
Uien gewoon
Regenboogbieten/ bietenmix
Zoete bataat oranje








19 november
Ik heb iets gedaan wat ik een paar maanden geleden niet voor mogelijk had gehouden. Ik ben gestopt met de zuurdesem. Ik heb het bijna 20 jaar gehad. Ik gebruikte het bijna niet meer en om het in leven te houden moet je het nu eenmaal blijven activeren. Ik liet het nu soms verpieteren en dan is het weer meer werk om het goed te krijgen. Het rook ook niet fris meer. Als er een moment komt dat ik weer regelmatig brood ga bakken, dan maak ik het weer. Nu koop ik af en toe biologisch brood. Altijd zuurdesem want ik vind gistbrood eigenlijk niet zo lekker meer. De zuurdesembroden die tegenwoordig te koop zijn, zijn net zoals mijn eigen broden waren, absoluut niet zuur. Ze hebben een natuurlijke, prettige smaak en zijn gemakkelijker te verteren.
Ik kreeg vandaag een berichtje met de vraag wat voor vocht ik gebruik voor de havermoutpap en flensjes/pannenkoeken. Ik heb haar inmiddels teruggeschreven, maar ik zal het hier ook meteen vermelden. Voor de havermoutpap gebruik ik sojamelk, amandel- of kokosmelk. Ik mis de biologische soja-rijstmelk van de Aldi uit Duitsland. Zo jammer dat ze die hier niet hebben. Die is zoet en romig. In de biologische sojamelk van Alpro zit suiker. (Ik lees dit later terug en nu is er gewoon sojamelk zonder suiker) Verder heb ik eigenlijk nog niet naar andere soorten biologische sojamelk gekeken. Ik heb nu een paar keer gewone sojamelk gebruikt, maar veel liever heb ik biologische. Dit geldt voor alle sojaproducten. Voor pannenkoeken gebruik ik meestal water en lecithine.

18 november
Ik ben dol op elke soort pap. Het is ook nog eens goedkoop en gezond. Zeker op havermout, met plantaardige melk en zeker in de herfst en winter. In de zomer vind ik het koud, met verse vruchten lekker. Biologische havermout is te koop bij de Aldi. Ik maak het meestal een keer in de week als ontbijt. Soms maak ik het ook als lunch. Zoals net, voor ons samen. Twee geprakte bananen erdoor, een hand rozijnen, 2 eetlepels (als ik dit soort recepten zie gaat het vaak om theelepels:-) pindakaas. In een groot schaaltje of diep bord doen. En nog wat plakjes banaan er bovenop. Soms nog wat noten of pinda’s. Maar Henk is verkouden, dus dan is glad prettiger. Dit is echt heerlijk!
Ik zal dit en meer variaties meteen bij ‘recepten’ zetten.

14 november
Nog nooit woonden we zo dicht in de natuur. De dag te beginnen met een schattig koolmeesje op het houten lampje is wel een heel fijn begin. We slapen altijd met de slaapkamer deur – meestal wijd – open. Ik had hem net dicht gedaan. Hij/zij moet dus door het bovenraampje naar binnen zijn gevlogen. Nu speelt hij/zij met een vriendje/vriendinnetje op het balkon. Net zat ‘ons’ vogeltje ondersteboven in de viooltjes zei Henk.





12 november
Gisteren hadden we op het balkon in de zon die lekkere meergranen koekjes van de Aldi met aardbeien uit eigen bak erop! Er zijn vruchtjes van nieuwe aardbeien en er zitten nog heel wat witte bloemetjes in de aardbeiplanten. Het is 12 november, hoe bestaat het? Ik weet niet of die bloemetjes nog uitkomen, maar toch…
De NZ spinazie en de snijbiet doen het ook nog steeds. Een paprikaplant zit vol kleine paprika’s. Wat kruiden betreft is er selderij, peterselie, citroenmelisse, salie, tijm en pepermunt. De basilicum is voorbij. Dat hoort ook echt bij de zomer, dus ik vind het niet erg. Ik verheug me opvolgend jaar.

Omdat de feestdagen in zicht zijn ben ik met glutenvrije winterkoekjes (lees speculaas) aan het experimenteren. De eerste staan nu in de oven. Als ze gelukt zijn plaats ik het recept.

Ik ben voorzichtig met het nieuwe boek gestart. Ik vind het nu al lastig; wat plaats ik op de website en wat komt in het boek? Dat het elkaar iets overlapt is natuurlijk niet erg, maar het moet wel bij iets blijven vind ik. Aan de andere kant is het voor u handig om alles bij elkaar te hebben. U merkt het, ik ben er nog niet helemaal uit.
Het mag rustig weer 7 jaar duren voordat het boek klaar is. Ik merk trouwens dat meer mensen 7 jaar over een boek doen. Twee voorbeelden: Over de uitgever Geert van Oorschot en over schrijver, criminoloog (en veel meer) Andreas Burnier.
Een rustig gevoel, dat er geen tijdsdruk is. Er komt in ieder geval ook nog een derde deel. Er zit zoveel in mijn hoofd. Niet een gebrek aan schrijfstof, maar me beperken is aan de orde. Er is zoveel wat ik wil delen  met u.
Het is heerlijk, om te zijn begonnen…

31 oktober
Het groentepakket:

De spruitjes heb ik gebakken. Het lijkt of ze verbrand zijn op de foto, maar dat was niet zo. Wel waren ze gecaramelliseerd.

    Oesterzwam 
    Spruiten
    Groenselderij
    Kiwi Italië
    Bieten
    Winterpostelein 
    Uien rood
    Wortels waspeen
    Banaan
    Spitskool






26 oktober
Waterkers is in smoothies niet aan te raden. Het is veel te sterk. Een handje zal geen problemen geven, maar wij hadden het als enige groene groente.
Ik wens u een fijne dag!

25 oktober
De klok is weer teruggezet, heerlijk! Ik hoorde iemand zeggen: “Bleef het maar 15 jaar zo”. Ik wilde dat het altijd zo bleef. Het blijkt ook dat er helemaal geen voordelen zijn aan de klok terugzetten. En er zijn mensen die lichamelijk grote moeite hebben met zich aan te passen.

Het was vandaag stiltedag, met eraan voorafgaand een stiltenacht met wandelingen door het bos. Daar hebben we niet aan meegedaan, maar vanmiddag zijn we wel naar het kerkje in de buurt geweest. Zo’n sterke energie had ik jaren niet gevoeld. Er was om half drie een meditatieve wandeling, maar we kwamen er niet aan toe en Henk kan het – nog – niet.
Vanmorgen waren we op een plek waar kunst en zorg samenkomen. Zo’n gebied waar alles mogelijk is. In de ruimtes en in het bos. Er klonk pianomuziek, er was beeldende kunst, er waren veel boeken, lezingen, rondleidingen, eigen baksels, een kringloopwinkel enz. enz.
Wat is het toch een eer om hier te wonen. Omringd door natuur, veilige wijken en al het moois dat georganiseerd wordt. We hebben hier overigens nog maar een fractie van meegemaakt. De sfeer van waarut alles ontstaat voelen we goed. En het is die sfeer waarvan we gelukkig worden.

Wat de natuur betreft hebben we opnieuw een schitterend natuurgebied ontdekt. Een paar weken geleden was er nog een beetje bloeiende hei. Hier gaan we heel vaak naar toe! Dit gebied is uit de ijzertijd.


  
                                                               


Het groente+pakket van afgelopen vrijdag: De courgette gebruikte ik gisteravond samen met veel knoflook, een vers pepertje, Alpenzout en tomatenpuree door de spaghetti. Morgen maak ik een herfstovenschotel van pastinaak, knolselderij, wortel (heb ik altijd in huis), aardappel en ui. Een lepel olie erdoor en drie kwartier in een hete oven. Als de schaal uit de oven komt maal ik er peterselie over. Zelfgemaakte appelmoes erbij.

Knolselderij met loof
Waterkers
Knolvenkel
Banaan
Broccoli Sla romasla / Bindsla

Bosradijs
Bosradijs
Pastinaak
Appels Elstar Courgettes
17 oktober
Met goudkleurige plakletters (inmiddels ook alweer bijna weg) op de computer en windows 10 is het een nieuwe start. Ik hoorde laatst van iemand die september eigenlijk meer de tijd vond vooreen nieuw begin dan 1 januari. Ik ervaar beide data als ‘opnieuw beginnen’. 
Maar met het nieuwe schooljaar slijp ik de punten en sla ik een lege bladzijde op. Omdat ik elke dag zoveel mail (en op andere manieren schrijf) zijn de letters van de toetsen alweer verdwenenIk heb ook vaak licht vochtige handen, dat versnelt de slijtage. Toch zou het eigenlijk niet moeten kunnen. Ik kijk dan weer een beetje jaloers naar Henks computer, waar niets verdwijnt. 


14 oktober
Het waren drukke dagen, sorry.
Eerst even een razendsnel chocoladesausje/crème doorgeven. 
Een banaan pureren en 2 theelepels cacao en een 1/2 theelepel kaneel toevoegen, klaar. Als u het niet zoet genoeg vindt, een siroop of honing toevoegen. Wij vinden het zo heerlijk. Op een beschuitje, maar ook bij wat ik maakte; 2 bananen met kokos en/of kokosbloesemsuiker inwrijven en twee uur laten drogen in een droogoven of op een lage stand in de oven. In 4 stukken verdelen. Dan in de chocoladecrème dopen. Zonder drogen ook lekker. En als u de banaan even bakt en dan het sausje erover heen giet. Bij een speciaal etentje met ijs erbij!

                                                               


19 september
Waarschuwing
Ik open nooit links die ik niet ken, behalve gisteravond. Iemand stuurde me een link omdat mijn, voornamelijk voor werk en bedrijven e-mailnaam erbij stond, namelijk jhlimtdh. Het stond achter een onbekende webnaam. Ik heb de computer laten scannen en er was geen bedreiging. In eerste instantie was ik dus opgelucht, maar… het was van korte duur want mijn laptop doet het niet meer! Henk zei dat de allernieuwste virussen misschien nog niet geregistreerd staan. Ik ben er al 5 uur mee bezig. Bestanden hersteld naar een eerdere tijd, maar nee… Opent u dus niets waar jhlimtdh achter staat!
De website waar het om gaat en die waarschijnlijk een virus verspreid heeft is: crazymama. Een website van twee meisjes die filmpjes maken las ik op google. Het kan ook zijn dat die naam gekoppeld is aan iets anders, of dat degene die het bericht gestuurd heeft al een virus had. Ik weet het niet. Ik had de link in ieder geval nooit moeten openen. 
Ik schrijf dit vanaf een andere computer. Wat zou ik zelf graag een Apple hebben, dan heb je dit gedonder niet. Ik hoop niet dat ik door mijn domheid door het openen van de link nu iemand van u besmet heb. Zo ja, dan mijn excuses!!!

Ik weet inmiddels dat ik niemand besmet heb, gelukkig! En ik heb mijn les weer geleerd, nooit en te nimmer iets onbekends openen, ook al stuurt een bekende het.

ps
Er moet een nieuwe harde schijf in mijn laptop en er is meer. Een dure grap. Ik ben hem tot minimaal volgende week vrijdag kwijt. 
Fijn weekend allemaal!

Een leuker onderwerp, het pakket van deze week:
Veldsla  
Paprika zoet zakje 2st
Appels Alkmene
Komkommer
Raapsteel
Tauge verpakt
Peren Beurré Hardy
Groene kool
Pastinaak
Uien rood

15 september
Aandacht voor twee grote mannen!
Er zijn twee mannen die me de afgelopen week sterk bezig hielden.
Pieter Steinz en Joost Zwagerman. Joost Zwagerman en Pieter Steinz.
Pieter Steinz,  https://nl.wikipedia.org/wiki/Pieter_Steinz  lijdend aan  ALS, waardoor veel niet meer werkt. Heel veel niet. Wat heb ik van zijn stem genoten, van zijn  passie voor literatuur, van zijn humor. Ook al zijn veel functies uitgeschakeld, die humor heeft hij nog steeds. Hij kan niet meer schrijven, niet meer praten, maar wel typen. Zijn spraakmachine zorgt voor de stem van een kunstmatige Vlaamse dame (ben haar naam even vergeten) die zijn getypte teksten opgewekt uitspreekt. Zijn grote liefde voor literatuur is ook nog springlevend. 3 september verscheen ‘Lezen met ALS, het logboek van een ziekte aan de hand van 52 titels uit de wereldliteratuur’. http://boekenoverboeken.com/index.php/pieter-steinz-lezen-met-als/ * Hiervoor schreef hij met zijn dochter Jet: ‘Gids voor de wereldliteratuur, waarin Jet en Pieter Steinz een overzicht geven van de verhalende fictie in 416 schrijvers, 104 meesterwerken, 26 one-book wonders, 52 boekwebben, 26 thema’s, 26 quizzen en 52 landkaarten.’ En daarvoor schreef hij met zijn vrouw Claartje het bekroonde boek ‘made in Europe’. ‘Wat bindt Europa werkelijk? Welke culturele verworvenheden zijn typisch Europees? In Made in Europe verdiept Pieter Steinz zich in het culturele DNA van ons continent. Aan de hand van 104 essays-in-pilvorm en evenzovele kleine vignetten maakt hij een rondreis langs de belangrijkste halteplaatsen van de Europese cultuur;
Deze drie boeken verschenen kort geleden en hiervoor schreef hij vanaf 1991 nog zo’n 15 boeken, alleen of met anderen. Een aanstekelijk enthousiasme. Zo had hij ook een nog doorklinkende aanstekelijke lach. Hij is er nog en hij is ook nu nog in staat om te genieten van wat mogelijk is.

En dan Joost Zwagerman, die het leven niet meer aan kon. Het gaat alleen over zijn depressies, maar een heftige, progressieve (het is altijd progressief) vorm van de ongeneeslijke ziekte van Bechterew zou  de duw geweest kunnen zijn. Hij stond mensen die een familielid door zelfmoord waren verloren bij. Dit deed hij door lezingen te geven bij oa de Spoorwegen. Ook hij was gepassioneerd. Over taal. Literatuur en schrijven. Hoeveel boeken schreef hij, 75? En de afgelopen jaren en misschien veel langer, sprak en schreef hij over beeldende kunst. Van hoe hij hierover schreef en bij De Wereld Draait Door over vertelde spatte het enthousiasme af. Tien dagen voor zijn dood las ik in Trouw een essay met de titel: ‘Alles wordt niets: het witste schilderij.’ Een voorbereiding op ‘De stilte van het licht’, het boek dat vorige week verscheen.
Twee mannen, die, zo lijkt het, tegengesteld omgaan/omgingen met de zwaarte van het leven. Hun onblusbare passie komt overeen en overleeft!

*In boekenoverboeken is veel interessants te lezen over andere boeken.
Hoeveel kan ik nog lezen in dit leven? Door 10 jaar niet/nauwelijks gelezen te hebben heb ik het gevoel nog maar net begonnen te zijn. Ik zal binnenkort een paar boeken van de afgelopen tijd noemen die ik prachtig vind. Maar nu wil ik alleen aandacht geven aan deze twee schrijvers, die met hun kwaliteiten een bijdrage leverden en leveren aan een mooiere wereld.

14 september
Gisteren waren we in het Fochteloërveen. Een prachtig gebied, met mijn geliefde hei en dit lijsterbesboompje


.
Maar het smalle paadje waar we over liepen stond op een gegeven moment blank. We konden er niet meer overheen lopen. Teruggaan zou te ver zijn voor Henk. We moesten dus door…dwars door de hei. Als Henk niet zo’n last van zijn heup had gehad, zou het om te filmen zijn geweest. Het liep heel moeilijk, over dikke bobbels. We liepen bewust, voetje voor voetje. Verschillende keren zakten we weg en liepen we te soppen. Tussendoor stopten we af en toe even om van de stilte en het uitzicht te genieten. Tijdens het lopen zagen we niets. Wat waren we blij, toen we uiteindelijk het fietspad bereikten. We gaan er gauw weer eens heen, voor een ontspannen wandeling.  

3 september
Vroeger werd er wel gezegd dat je vooral een hypotheek moest hebben ivm de renteaftrek. Gelukkig is dat idee er bij veel mensen niet meer. Gerard Hormann heeft er verschillende boeken over geschreven en er zijn allerlei intervieuws met hem te zien.
https://www.youtube.com/watch?v=9vflRLDLjPI
En een stappenplan

28 augustus
Henk en ik hadden onze dag gisteren, we kennen elkaar 34 jaar! Wat een tijd. We stelden vast dat we zeker niet wilden dat het nu 34 jaar geleden was. We zijn blij met nu.
Na het wakker worden, met kussens in de rug onder het genot van een kopje thee, in bed gelezen. Wat een fijn begin van deze dag!. Hierna hadden we een zondags ontbijt met een paar cadeautjes: Heerlijke en verantwoorde chocolade van Tony Chocolonely  www.tonychcocolonely.com , een zakje notenolijfmix, walnoot-gember staafjes en ‘Opgeruimd!’ van de Japanse Marie Condo. Het is in ons huisje nog nooit zo overzichtelijk geweest als nu, maar toch kan het beter. In de loop van de tijd zal er meer verdwijnen. Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd. Er zijn toch nog dingen die ik zelden of nooit zal gebruiken en die spullen moeten weg. Onderin de flat hebben we een box waar 5 kasten in staan. Het streven is om alleen de kasten te gebruiken. Er mag niets op de grond staan, of bovenop de kasten. Dat is nu nog wel zo.
Na het ontbijt gingen we in de buurt naar een van de vele nog niet ontdekte gebiden natuur voor eem kleine wandeling. Bij gebrek aan de Posbank, waar ik in deze tijd va het jaar ‘elke dag’ heen zou zijn gegaan, toch een stukje hei. En bloemen!



             
We hebben gisteren niet gewerkt en dat is op zich al speciaal, al werken we allebei maar een beperkte tijd per dag. Gezellig koffie gedronken, een lekkere lunch, een dutje en ‘s avonds Chinees (en wat voor een!) laten bezorgen. Allemaal verschillende gerechtjes, een feestelijk gezicht. Frambozen met hangop en honing toe. Na de avondwandeling hebben we naar een documentaire gekeken over mensen die in een camper leven. We houden erg van de tinyhouse beweging, waar campers ook onder vallen.
Na tot slot, zoals elke avond in bed gelezen te hebben vielen we voldaan in slaap. Wat is er toch weinig voor nodig om te kunnen genieten! Het had met nog minder gekund, maar omdat we normaal een nachtje weggaan hebben we  voor de Chinees gekozen. En er is nog genoeg over, voor nog een maaltijd.

In het groentepakket zit deze week:

Bleekselderij
Portabella
Bloemkool
Meloen Galia
Courgettes
Aubergine
Appels Collina
Trostomaten
Gemengde kiemen
Romasla / Bindsla


De portabella ga ik in ieder geval vullen met gekaramelliseerde rode ui, dadels en tijm. Dit recept is van Lisette Kreischer, waar ik wel eens eerder iets over geschreven heb. Ik heb alleen tijm ipv rozemarijn gebruikt. Ik gebruik zelden recepten van anderen. Als ik het doe is het ter inspiratie en geef ik er een eigen draai aan, maar dit is bijna exact haar recept, dus ere wie ere toekomt.

Ui en knoflook zachtjes bakken, dadels in stukjes erbij, met de tijm. Alles zacht laten worden. Besprenkel met wat agave- of ahornsiroop en een scheutje balsamico. Laat  karamelliseren. Breng op smaak met wat zout en peper. Smeer de paddenstoelen in met olijfolie (boven- en onderkant) en leg ze in de ovenschaal. Vul ze met het ui/dadelmengsel en laat ze in zo’n 10 tot 15 minuten in de oven goudbruin en gaar worden in een oven van 200°..

Recept uit het kookboek  “Ecofabulous” van Lisette Kreischer www.lisettekreischer.com

24 augustus
We wonen hier nu een half jaar. Het is dus de hoogste tijd dat ik het weer ga hebben over hoe we hier met weinig geld een prachtig leven hebben
Kwaliteit betekent voor mij o.a. genieten en opgaan van en in de natuur. Oude, mooie bomen. Ik wandel hier op een van mijn lievelingslaantjes in de buurt,

                           

Het beeld is nog niet helemaal eerlijk omdat ik tot nu toe steeds nog iets gebruikt heb van wat over was van de verkoop van het huis. Het is nu echt op. We hadden zuiniger kunnen leven, maar het is aan de andere kant prettig dat we een solide basis hebben en we het kunnen en moeten doen met wat er is. We leven nu van ongeveer €750. De komende maand wordt het €850 denk ik. Het gaat op zich goed met de telefonische hulp. Henk krijgt vanaf 17 oktober €725 (?) aow. Ik blijf erbij werken. Niet alleen omdat het nodig is, maar ook omdat het vervullend is. Mocht Henk overlijden, dan heb ik niets, behalve dat wat ik verdien. Ik weet niet waarom ik geen recht heb op een overlijdensbedrag. Vroeger was een samenlevingscontract voldoende. Nu moet er een partnerregistratie zijn, maar dat wil ik niet. Ik hoop dat hij nog lang zal leven en vooral omdat hij liever dan lief en grappiger dan grappig is. En we delen de diepte van het leven. Ik zou met geen ander mens kunnen leven (denk ik).
Eind oktober wacht weer een zware operatie. Nu kon het financieel niet. Ik ben blij als hij weer veilig ter been is.
Soms neem ik een foto van het vrijdagse groentepakker. Nu niet want we hadden heel gezellig bezoek toen het op de aanrecht werd gezet. Ik stopte de bezorger nog wel even een lepel van de salade in zijn mond, waar we net mee bezig waren. Voor bij de koffie had ik de walnotenappeltaart gemaakt, die bij recepten staat. De lunch bestond uit een soort Griekse quinoasalade en gevulde eitjes. Door de quinoa zat rode ui, tomaten, geitenkaas, avocado en een vinaigrette van olijfolie, citroensap, mosterd en peterselie. Toe mangomousse en bij de koffie een zelfgemaakte kokosbonbon. De inhoud van het pakket bestond uit: eikenbladsla, radijsjes, prei, paksoy, bosbessen (mmm), wortels, groene kool, bananen, komkommer.
We eten veel minder brood en wat is het dan verrukkelijk en zeker het gerst zuurdesembrood dat wij nu hebben. Dik gesneden, vol van smaak. Als lunch 1 met boter en fijn gesneden radijsjes met een beetje zout en de ander met appelstroop en banaan. De combinatie is het enige dat telt voor mij. Maar ik probeer alles (niet alles, bijna alles) qua manieren van eten. Steeds word ik bevestigd in het goede van zoals ik al jarenlang kook. Goed voor ons, goed voor de dieren (net zo belangrijk als wij) en goed voor de aarde. Ik sprak mijn broer in Canada gisteren en ik vond het schokkend om te horen hoe hard het ijs smelt aan de noordkust, met alle gevolgen van dien. We kunnen allemaal iets doen om het milieu te helpen. Geen of heel weinig vlees eten, een beetje of veel zelf verbouwen, bewust met energie omgaan (mijn zwakste punt) en kiezen voor kwaliteit en niet voor kwantiteit.  
Ik gebruik veel water (als het meteen opnieuw gebruikt kon worden was het niet erg) en te veel stroom. De verwarming zullen we nauwelijks aan hebben denk ik. Behaaglijkheid vind ik erg belangrijk en nog meer na de kou van de afgelopen jaren. Maar we zijn ingebouwd, dus dat maakt het al minder koud en er is een groot raam op het zuiden. Een beetje zon maakt de woonkamer meteen warm. Wat de stroom betreft moet ik als de oven aanstaat veel meer combineren. Het is zonde om maar een bakplaat te gebruiken. Ik doe het vaak impulsief omdat ik dan iets lekkers bedacht heb, wat ik onmiddellijk wil proberen.

17 augustus
Heeft u een fijn weekend gehad?
Elke dag, elke minuut zijn we blij dat we hier wonen. Het bijzondere is, dat dit met elk mens die hier woont (en die wij gesproken hebben) het geval is. Iedereen straalt het uit en het draagt de sfeer. Het huis zit vol hartelijkheid en warmte. Als we naar buiten lopen zien we dit. We hoeven er niets voor te doen, op deze plek wonen we!






Vorige week kreeg ik een mailtje met de vraag of ik niet wat ik over voeding schrijf bij ‘mijn leven’ wil zetten. Net zoals het in het boek een geheel is zou ze het fijn vinden als dat op de website ook zo is. Ik ben het er mee eens. Het is logisch en er zijn al veel, wel noodzakelijk verschillende categorieën. Deze scheiding is niet nodig. Vanaf nu zal ik het gewoon combineren. Ik begin met het pakket van afgelopen vrijdag.De rest volgt dan later, ik plaats het bij de dag waarbij het hoort. Er zijn altijd 10 producten. Nu: rode uien een grote koolrabi, ananas, spitskool, oesterzwammen, allerlei tomaatjes, 2 rode puntpaprika’s, meiraapjes en peren. Ik bestel er zelf dan vaak nog wat bij, zoals nu verse gember, boekweitmeel en elke week bananen. Mensen die regelmatig in Italië komen zullen de rechter bijbestelde groente herkennen, cavolo nero. Het lijkt een beetje(!) op boerenkool. Het was veel, dus ik heb er twee maaltijden van gemaakt. De eerste niet bepaalde Italiaans, met gebakken ui, knoflook, verse gember en sojasaus. We aten het met rijst en zoetzure komkommersla.
De tweede wel Italiaansachtig. De cavolo nero ruim 5 minuten koken. Weer een gebakken uitje, knoflook en de in een keukenmachine (of met een schaar geknipte)  fijngemaakte cavolo nero. Net zolang bakken tot het bijna gaar is. Veel stukjes olijf erbij en een Italiaans kruiden mengsel. Dan bakken tot de kool gaar is maar nog wel beet heeft. Op smaak brengen met zout en peper. Met pasta. Wij hadden het zo en vonden het helemaal goed. Natuurlijk kan er edelgist, geraspte sojakaas of Italiaanse geraspte kaas bij. Garneren met partjes tomaat, olijven en nog wat kruiden. Op geroosterd brood is dit ook erg lekker. Eigenlijk hoort er een glas robuuste rode wijn bij, maar het is maandagavond, dus nee.
             



     

10 augustus
Al jarenlang zijn er groenteburgers te koop, maar dat een van oorsprong grote vleesverwerker (Zwanenberg van o.a. de kips leverworst) zich erop stort vind ik geweldig. De vleesconsumptie neemt af, maar het bedrijf wil blijven bestaan. Ze vinden: vleesvervangers zijn er meer dan genoeg, de gemiddelde Nederlander zou meer groente moeten eten, dus… Op dit moment verkopen ze drie vrolijk gekleurde burgers; de gele maisburger, de rodebiet burger en de groene erwt-spezieboonburger. Er komen er meer, knolselderij, wortel, tomaat en bloemkool, seizoensgroente, zoals misschien asperges.
Natuurlijk blijf ik zelf burgers maken, maar naast dat dit een vreugdevolle ontwikkeling is, vind ik het af en toe ook heel handig. Ik maak toch wel minimaal 1x in de week gebruik van een plantaardig kant-en-klaar product. Ik ben tegen synthetische kant-en-klaar producten, maar voor ‘iets toevoegende plantaardige producten’!

We hebben een lieve, krachtige buurvrouw.  Het enige dat minder is geworden is haar geheugen. We moeten vaak om haar lachen. Ze zei gisteren bijvoorbeeld: “Ik ben al 98”. Een paar weken geleden was ze jarig, dus ik zei nee, u bent 99. Ze reageerde met: “Echt waar, wat geweldig.” Later zei ze: “Ik heb het zo goed hier. Ik kwispel mit mien steertke”. Als we afscheid nemen zegt ze altijd: “Heb het goed (dat zegt ze tegen iedereen en elke keer klinkt de oprechte wens er in door) of bye bye”. Lichamelijk gaat het heel goed met haar, ze loopt tientallen keren per dag stevig de lange gang op neer. en ze schijnt een klimrek in haar slaapkamer te hebben. Ze gebruikt geen enkel medicijn en er komt nooit een dokter bij haar.

7 augustus
Kort geleden schreef ik over de bibliotheek die in het oude postkantoor van Utrecht komt. Overal komen multifunctionele bibliotheken. Op maandagavond kijken we vaak naar de herhaling van ‘Giphart leent uit’. Ronald Giphart gaat naar verschillende bibliotheken in de provincie Utrecht (hij woont in Utrecht). Hij laat zien wat er in de verschillende bibliotheken gebeurt, naast het uitlenen van boeken. Veel is gericht op het stimuleren van lezen. Bij ‘Giphart kiest’ vertelt hij over vijf favoriete boeken. En je krijgt te zien waar boekspots zijn. Dit zijn plekken waar een boekenkast staat. Je kan er een boek uithalen, lezen en later weer terugzetten. En je kan natuurlijk zelf boeken plaatsen in die kast.
Dit kan in een bibliotheek zijn, maar ook in een kerk, zorgcentrum of op een station. Prachtig initiatief.

24 juli
Ik ben vooral dol op zelfgemaakte jam. Gewoon puur fruit uit een potje. Ik heb tot vorig jaar altijd fructose gebruikt en ik vond het ideaal. Nu heb ik geen moestuin en geen kelder. De potten die in de voorraadkast staan zijn gekocht. Maar af en toe maak ik natuurlijk jam, dat kan niet anders en die bind ik met agar of met chiazaadjes. Als ik heel zoete vruchten gebruik, doe ik er niets zoets bij. Een voorbeeld is de marmelade die ik gisteren maakte. Omdat het wat bitter is, zou je denken dat er juist wel iets zoets door moet, maar deze Valenciasinaasappelen zijn werkelijk zo zoet, dat het echt niet nodig is. Met agar gebonden. De aardbeienjam is met chiazaadjes gebonden. Hier heb ik om het zoeter te maken een beetje agavesiroop gebruikt.





Vorige week waren we vanwege Henks 65e verjaardag twee nachtjes weg. Overdag in Haarlem. Wat is dat toch een mooie stad. Waar zie je nog zo’n centrum, waar weinig verknald is? En al die bloemen in de straatjes overal, wat bijzonder. We zijn o.a. in het Frans Halsmuseum en in de Hallen geweest. In de Hallen is de tentoonstelling ‘O Muze’. Het gaat over de muzes van verschillende kunstenaars. Een prachtige tentoonstelling. In beide musea hadden we een audiotour. Als je een museumkaart hebt is die bijna altijd gratis. Ik vind het een meerwaarde want je krijgt veel informatie. Ik laat wat ik zie eerst op me inwerken en dan luister ik. Niet andersom want dan zou ik beïnvloed worden en kan ik niet meer ‘vrij’ kijken. Er zijn mensen die mijn creativiteit stimuleren (muzen) en er zijn mensen die me geestelijk verrijken. Wie is uw muze?

We logeerden in Zandvoort. Henk houdt erg van de zee, dus natuurlijk moesten we daarheen en had ik iets leuks georganiseerd. De eerste middag, na heerlijk met onze voetjes door de zee gewandeld te hebben zaten we in een strandtentje. Het woei stevig en het schuim van de cappuccino vloog uit mijn kopje, tegen Henks broek aan. ‘s Nachts genoten we van het geluid van de branding. De zilte, jodiumrijke lucht geeft me een gezond gevoel. En o ja, mocht u ooit in Zandvoort komen, haal frieten bij Het Plein! Ze worden er vers gemaakt, van enorme aardappelen. Ik heb in Nederland zelden zulke lekkere geproefd. Terwijl ik dit schrijf loopt het water me in de mond. Ze hadden het vreselijk druk en dan zulke kwaliteit leveren… Ik vertelde ze hoeveel bewondering ik voor ze had. Van een tiende van die drukte zou ik al helemaal gek worden.

Hoe is het mogelijk, zoveel courgettes in een bak. Ziet u hoeveel knoppen er in de planten zitten? Ik oogst ze jong, zodat er steeds nieuwe aan kunnen komen.

         

        
10 juli
Tuinieren op de centimeter is overal mogelijk!

5 juli
Omdat de start van de Tour de France in Utrecht was, ging ik eens kijken hoe het staat met de stad waar ik 30 jaar woonde. Camera aan de Oude Gracht verdwijnt. Jammer, net zoals in Springhaver en ‘t Hoogt werden er kwaliteitfilms gedraaid. Een goed bericht is dat ‘Sla’ in de Voorstraat komt en helemaal geweldig is, dat de Centrale Bibliotheek in het prachtige, oude postkantoor komt. 9000m2! Het was 6700m2, ook al erg groot, maar dit… Ik las dat er lang voor gestreden is, maar dat er geen geld voor was Nu dus wel, wat een aanwinst, hoera! http://www.duic.nl/nieuws/zo-gaat-de-nieuwe-bibliotheek-op-de-neude-eruit-zien/

Heeft u ervaring met iemand die dementeert? Als u het van dichtbij heeft meegemaakt of nu meemaakt, dan herkent u waarschijnlijk de volgende gevoelens. Machteloosheid, eenzaamheid, verwarring, grappige uitspraken, totale ontreddering, paniek. U ziet hoe iemand langzaam of snel wegglijdt in een andere wereld. Na jaren van nauwelijks lezen, lees ik nu met grote gretigheid. Het laatste boek dat ik gisteren uitlas was ‘Gestameld liedboek’ Moedergetijden, van de Vlaamse schrijver Erwin Mortier. Een parel. Het gaat over zijn moeder, die lijdt aan dementie. Hij beschrijft wat hij ziet bij haar en hij beschrijft zijn eigen gevoelens erbij. Hij heeft een beeldschone schrijfstijl. En omdat die stijl zo beeldend en invoelend is, beleef je het afscheidsproces mee. Hij benoemt ook zijn eigen angst voor dat proces. Bijvoorbeeld wanneer hij een pen tussen de tandenborstels zet. We doen dit soort dingen allemaal wel eens, als je met je gedachten ergens anders bent. Niets om je druk over te maken, maar als het zo dichtbij komt, wat bij steeds meer mensen zo is, dan kan de angst toeslaan. Iets kwijt zijn is lastig, maar niet erg, wel als je niet meer weet waar wat je kwijt bent voor dient. Ik kan alleen maar hopen, dat het ons bespaart blijft. Ik heb soms wel zo’n gevoel van die wel en die niet. Bepaalde mensen zijn zo helder, dan weet je dat het hun niet zal overkomen. Als ik aan mijn vader denk bij wie ik alle bovengenoemde gevoelens gezien en meegemaakt heb… Er ontstond niets nieuws, maar alles werd versterkt. Zo sterk, dat hij zich verloor en verdwaalde. Wat zou het fijn zijn als er veel plekken kwamen waar mensen in alle rust en met alle aandacht en liefde opgevangen werden. Op ieders eigen niveau. Ook al bereik je iemand niet, of maar een beetje, een ontspannen, liefdevolle en herkenbare sfeer maakt het leven voor beide kanten draaglijker.

28 juni
Tussen de middag hadden we dit kleurige groentegerecht (zoete aardappel, rode ui, snijbiet. Gegarneerd met tomaat, tahinsaus en bieslook. De tahinsaus maakte ik van ongebrande sesamzaad, sojarijstmelk (nog uit Duitsland) en een snufje zout. Onder de pepermunt. Ik heb er een bosje uitgehaald. Het hangt te drogen. Voor in de winter. Ook erg lekker met verse gember.




             

25 juni
In korte tijd was ik 2x ontroerd. In een kringloopwinkel in de buurt zag ik een kinderboek dat mijn moeder schreef. En in de vorige Genoeg zag ik haar verjaarspartijtjesboek zomaar staan. Dat boek “Het is feest vandaag” heeft heel wat drukken gekregen. Wat leuk, om de eerste druk zo op een foto te zien. De eerste druk was voor mijn geboorte. Op de website van Genoeg zag ik op een pagina wat onbekende en bekende Nederlanders doen met kliekjes. Je kan vaak naar beneden scrollen. http://www.kliekipedia.nl/
Onze buurvrouw is vandaag 99 geworden! Een beetje in de war en behoorlijk doof, maar vol humor en lichamelijk heel gezond. Ze loopt elke dag een aantal keer (heel vaak!) de lange gang op en neer. Dat doet ze heel krachtig, waardoor haar conditie uitstekend is. Ze heeft ook een klimrek in haar appartement.  
We zagen vandaag de eerste beginnende vruchtjes in de aardbeiplanten! Op de vensterbank staan de pepers bijna in bloei en Hielkje zag de eerste nog groene tomaat! De pepermunt die het eerst niet deed groeit weelderig. Voor het eerst heb ik zelf salie, maggikruid en rozemarijn gezaaid. De rozemarijn had tijd nodig om op gang te komen, maar het begin is er! Het begint zo anders dan dat het er uiteindelijk uit gaat zien. Dit geldt voor veel kruiden. Eerst zijn er altijd kleine blaadjes. Alles doet het geweldig. Ik ben wel een beerje te enthousiast geweest, het staat erg vol.
Maar het zal ons veel geven. Rechts van de rozemarijn staat een bakje met oranje paprikaatjes. Ik heb gewoon meteen de zaadjes van die heerlijke oranje punt paprikaatjes in de groind gestopt en voila.
              
14 juni
Welke gerechten zijn ontstaan deze week? Gisteren dus de rabarberschotel en vandaag kikkererwten met gebakken uien, spinazie en tomaten. Uien bakken, knoflook erbij en specerijen die u lekker vindt. Ik gebruikte koenjit, komijn, peper en en kaneel. Gekookte kikkererwten erbij, of uit een pot. Spinazie erdoor roeren en als deze wat geslonken is tot slot een hand tomaatjes die in vieren gesneden zijn en een flinke snuf zout. U kunt het zo eten, of nog een graangerecht of quinoa erbij geven. Of knapperig brood en dan zou ik er nog een lekkere sla bij maken. Omdat er spinazie in het gerecht zit, moet het wel opgegeten worden, of u moet het morgen koud eten. Niet opnieuw verwarmen!
Gisteravond maakte ik raapsteeltjesstamppot met zoete aardappelen. Raapsteeltjes moeten altijd snel worden opgegeten, anders verlept het.

13 juni
Het ruikt hier heerlijk. Er staat een rabarbertoetje in de oven gemaakt van:
2 stengels rabarber in stukjes (iets meer dan 400 gram denk ik) met een ongeschilde appel in blokjes en ongeveer 125 rozijnen. Hier overheen een dikke kruimellaag, grof gemalen in de keukenmachine, van 125 gram havermout, een handje hazelnoten, nog een volle hand rozijnen en kaneel. Hierop deed ik 50 gram kokosolie in stukjes. Ik snap nooit waarom het olie genoemd wordtt, want het is gestold. Het wordt olie als het een beetje warm is. Omdat het op de potten staat noem ik het wel zo, anders is het verwarrend. Het moet een uur in de oven op vrij lage temperatuur, ik bak het tegen de 160°, anders verbranden de rozijnen.
Geen idee of dit voor de rabarber zoet genoeg is. Er kan altijd honing of iets ander zoets overheen.
Ik doe er biologische hangop bij vanwege het oxaalzuur in de rabarber en omdat het gewoon lekker is. Al dan niet plantaardige slagroom, ijs, vanillevla of zure room kan ook.

Het pakket van deze week:

    Koolrabi
    Hollandse spinazie
    Rabarber
    Meloen Galia
    Appels Topaz
    Bleekselderij
    Witlof eerste soort
    Uien gewoon
    Raapsteel
    Cherrytrostomaten verpakt

11 juni
Net voor het eerst heerlijk op het balkon geluncht. Heerlijk qua lunch, qua plek en qua weer. Als de zon niet scheen zouden we het trouwens niet doen. We zitten alleen buiten als de zon schijnt. Of het zou op een snikhete dag moeten onweren, dan ook. We hadden een soort(!) dunne boekweitpannenkoekjes met eroverheen sla, tomaat, rucola en olijfjes. Erbij nog gebakken blokjes meiraap met veel bieslook. Morgen krijgen we weer een nieuw pakket, dus het vorige moet zo goed als op zijn. Er is zo altijd een stok achter de deur om veel groente te eten. Niet dat we die stok nodig hebben, maar het stimuleert zeker.





We hebben al verschillende keren ontbeten en koffie gedronken op het balkon(netje). Geluncht ook, zo met een bordje, maar niet aan de kleine tafel. Een glutenvrije lunch. De pannenkoekjes zijn zeker ook erg lekker met bijvoorbeeld ratatouille of een vruchtencompote. Gistermorgen kwam alle groene  groente (sla, Nieuw-Zeelandse spinazie en een beetje snijbiet) voor de smoothie van het balkon. De sla, de bieslook en de rucola net ook.  Zo had ik het me voorgesteld! Iedereen kan, waar ook voor eigen oogst zorgen. Met alleen een raam en/of balkon op het noorden wordt het moeilijk. Licht is noodzakelijk.
Op de 1e foto ziet u dunne bieslook en rucola, daarnaast Eikenbladpluksla, linksonder nog kleine plantjes oregano en tijm en rechts bossen selderij. Op de rechterfoto de groente voor de smoothie.

               


      
5 juni
We hebben een schat van een buurman, op wie ik vanaf de eerste minuut erg gesteld ben. Hij is 85 en hij heeft een vriendin van 88, die 2 etages hoger woont. Met deze vriendin heeft hij van 1946 tot 1949 ook al een relatie gehad. Na allebei een leven met alles erop en eraan meegemaakt te hebben, zijn ze nu weer samen, zo bijzonder. Op dit moment maken ze een reis door Duitsland en Zwitserland. Ze maken sowieso allerlei leuke uitstapjes. Ik hoop dat hij nog heel lang onze buurman blijft. Ik heb me al aan hem gehecht.

Het groentepakket van vandaag. Wat een rijkdom!
Aubergine, courgettes, rode paprika, portobello champignons, snijbiet, broccoli, bananen, bindsla, sinaasappels, wortels         

4 juni
Kidokacio (je reageerde bij ‘wat maakt u blij’), nu kan je in je ligstoel genieten van verse muntthee en van het lezen in mijn boek. Het is eindelijk stralend weer! We verlangden allemaal naar zon en licht denk ik. 

De heruitgave van mijn boek is er, hoera!






De mensen die het bij mij besteld hebben krijgen zo snel mogelijk bericht.  Vanaf nu kan iedereen het direct bij bol.com bestellen. Ik ben zo blij dat het weer verkrijgbaar is.   http://www.bol.com/nl/p/eenvoudig-gelukkig/9200000043759014/


Vrijdag 29 mei
Op Kerstavond hoorde ik dat een goede vriend van mij heel snel zou overlijden. Hij en ik hadden iets zo speciaals. Kerstnacht werd hierdoor heel intens. In zijn laatste levensdagen mailden we. Ik liet hem weten dat Henk voor had gesteld om hier een boom naar hem te noemen. Een boom, aan hem gekoppeld. Hij was hier heel blij mee. Een paar dagen geleden hebben we die boom uitgezocht. Hierna hebben we de de wijn gedronken die hij ons gaf, in de prachtige glazen die hij ons ook gaf. Behalve schrijver was hij onderzoeker, maar hij heeft ook in glas gedaan. En ik hou zo van glas! En ik hou van hem. Hij is minstens zo dichtbij als tijdens zijn leven. Er is ook een schurend gemis. Nu is er die mooie boom. Bomen geven me veel en deze zullen steeds gevulder raken. Ik besefte weer eens hoe belangrijk en steunend – liefdevolle – rituelen zijn.

Ik ga regelmatig de inhoud van het vrijdagpakket bij ‘ voeding en meer’ plaatsen. Ik ben er weer zo blij mee! Niet alleen is biologische groente heel gezond, het is uiteindelijk ook niet of niet veel duurder. Dit komt vooral omdat ik alles gebruik! Ik gebruik de stelen van de bietjes door een gerecht, appelschillen eet ik met de appel op, of gebruik ik om te geleren. Sinaasappelschil gebruik ik voor baksels of als smaakmaker in allerlei gerechten. Een deel vers en ik ga het regelmatig drogen. Van niet biologisch fruit gebruik ik de schil absoluut niet!

Alles op het balkon doet het heel goed. Oh nee, de Oost-Indische kers nog niet. De pepermunt die het eerder nog niet deed gaat enorm worden. Hij staat in de vensterbank. We hebben al verschillende keren sla, rucola en natuurlijk kruiden van het balkon gehad. Er zitten witte bloemetjes in de aardbeien en gele in de tomaten op de vensterbank.

Dit zit er deze week (22) in het pakket

    Spitskool
    Paksoi
    Misome
    Sinaasappel Navelina
    Sla eikebladsla
    Cherrytomaten verpakt
    Pastinaak
    Bieten bosbiet
    Gemengde kiemen
    Appels Elise

De spitskool is zo groot, daar eten we 3x van denk ik.
Er zijn 3 bieten en 2 Misomen.
Met Misome heb ik geen ervaring, leuk.
Ik maak er misschien met bietjes en aardappelen een ovenschotel van.

Dinsdag 26 mei
Mijn boek loopt, heerlijk. Ik koop zelf geen exemplaren in. Het volgende boek word dunner en past weer door de brievenbus en dan ga ik het misschien ook weer zelf verkopen. Blz 239 is misschien leeg. Als dat zo is, dan is het de bedoeling dat u zelf een lekker seizoens gerecht opschrijft. Het is heel apart dat het in de pdf niet leeg is, maar gedrukt wel. Ik kan er dus ook niet boven zetten: “voor een lekker eigen seizoensgerecht”.
Wat ons uitstapje betreft, we waren een nachtje in Zwolle en daaraan voorafgaand in Kasteel Het Nijenhuis. Wat is het daar toch prachtig! Heel oude, dikke bomen en stille plekjes om tot rust te komen.





In het kasteel is een wisselende tentoonstelling en bovenal zijn er beeldschone meubels. De sfeer in het kasteel is speciaal en voedend. Mocht u er eens heengaan en het is mooi weer… op het terras zitten, met cappuccino en appelkruimeltaart maakt het bezoek af!
Ooit hebben we erover gedacht om er beheerderspaar te worden. Maar dan moet alles aan het huis en erom heen tot in de puntjes in orde zijn en dat is niets voor mij. We zouden het ook helemaal niet aankunnen. En iedereen loopt erlangs. Nee, dan deze vrijheid… Maar de plek in Heino/Wijhe raakt me, ik voel me er bekend gelukkig. Het bekende heeft met vroeger te maken, met opgroeien in – culturele – schoonheid. Het is altijd bij me.

Zaterdag 23 mei
BeterBio!
Sinds kort krijgen we op vrijdag een groenteplus pakket, van BeterBio. Het wordt met een bus die op biogas rijdt thuis bezorgd. Ik ben er zo blij mee!!! Er werken aardige, enthousiaste mensen en ze hebben prachtige producten. Er zijn allerlei verschillende groente en fruitpakketten waaruit gekozen kan worden en er zijn 2000 losse artikelen die online besteld kunnen worden. De groente (en er zit gelukkig ook altijd wat fruit bij) is voldoende voor een week, maar ik bestel altijd wat extra fruit zoals bananen. Je hebt een eigen pagina met winkelmandje en tot de dag ervoor kan je de inhoud veranderen. Je kan op een kaartje precies zien waar wat vandaan komt en hoe het bedrijf werkt.
Geen gesjouw, geen onnodige aankopen en bovenal alles zo vers als maar kan want het komt rechtstreeks van de teler. Er zijn veel online biologische bedrijven en natuurlijk is er van alles in de supermatkt (hier in de COOP zelfs van twee bedrijven, boer Giel en Willem & Drees en dat in een dorp!) te krijgen, maar dit is zo handig. Vroeger heb ik verschillende keren een groenteabonnement gehad, bij Odin en Bljör, maar hoe goed die ook waren, ik voelde altijd een druk van naar een winkel moeten om het op te halen.  Die druk is er nu niet. Ik zet het adres bij de links, maar hier ook alvast http://beterbio.nl/. Ik kan het iedereen aaraden!

Ik ben ook zo blij dat ik op basis van de groentes op vrijdag weer net zoals vroeger, een weekmenu kan maken. Dat geeft rust. Omdat ik weet dat mensen de weekmenu’s missen zal ik af en toe weer een weekmenu publiceren bij ‘voeding en meer’. Ik zet vandaag ook de ontbijten en de lunches erbij. Het lijkt nu allemaal nogal veel werk, maar ik doe het, en hoe overbodig om te zeggen, met veel liefde voor ons. Als ik weer in het ritme ben zal  het avondteten weer steeds vaker deel van de lunch zijn. Groente en fruit zorgen voor de beste basis die er kan zijn.

Mijn weekmenu nu van zaterdag tot vrijdag, inclusief intbijten en lunches.

Zaterdag
– Smoothie van 2 uitgeperste sinaasappels, 2 appels met schil, flink spinazie, een banaan en 1 1/2 glas water
– Havermout met amandelmelk, stukjes amandel, blokjes appel, rozijnen en kaneel
– Prei-courgettesoep / kikkererwtenburger met tomatensla en bieslook
*rabarbercrumble (zie boek) met vanillevla

Zondag (Pinksteren)
– Vers sinaasappelsap, warm broodje, helft kaas, helft marmelade, zacht gekookte eitje, speciale speltboterham met gedroogde vruchten van Pasen bewaard / eerst thee, dan kopje koffie
– Rest soep, maar hem wat voller gemaakt met stukjes zoete aardappel / rest rabarbercrumble
– Raapsteeltjesstamppot met gebakken uien en plantaardige spekjes
*vanille en chocolade sojavla

Maandag
– Vers sinaasappelsap, geroosterde boterham met marmite en een gebakken ei / nog zo’n feestelijke van Pasen bewaarde boterham (nu is het op), thee, koffie en krant
– Kruidenbouillon  / speltboterham met radijsjes en Alpenzout / geroosterde boterham met gebakken appel en kaneel
– Venkel met rode ui  en peterselie/ Italiaanse macaroni (speltmacaroni met tomatenpuree, knoflook, Italiaanse kruiden en srukjes zwarte olijf)
*koffie met gemberkoekje

Dinsdag
– Smoothie van bleekselderij, sla, 2 appels, kiwi en banaan en sinaasappelsap en water
– Speltpannenkoek met pindakaas, sambal en geraspte wortel / pannenkoek met appelstroop en banaan
– Zv rijst met ratatouille (rijst voor 2x koken)
*biogarde met aardbeienjam

Woensdag
-Chiapudding met plakjes banaan
– Rest van de rijst. Koud of warm, hangt van het weer af
Bloemkool met kaas (iets van de bloemkool bewaren. Pureren met een scheutje sojamelk en mengen met geraspte – soja – kaas.
Dit komt over de bloemkool. Dan nog bestrooien met wat geraspte – soja – kaas en in de oven gratineren / gebakken tempeh / komkommersla
*koffie met kokosbonbon

Donderdag
– Smoothie, zelfde als zaterdag
– Courgetteomelet / sla van balkon
– Gesmoorde bleekselderij, appel, rozijnen en walnoten / quinoa
*hangop met weet ik nog niet

12 mei
Ik heb al veel zoete taarten gemaakt met noten als basis. Vanavond maakte ik een grote hartige taart met een notenbodem. Ik maalde 200 gram hazelnoten en amandelen en een snuf zout. Ik mengde het met 2 eetlepels kokosolie. En erop kwam heel veel groente: ui, prei, shii-take, broccoli en knoflook, Italiaanse kruiden en een snufje zout. Ik deed er nu een paar eitjes door, zodat het echt een quiche werd. Zonder ei zal is het natuurlijk ook heel lekker. Ruim een half uur op 200° bakken. Ik sneed de quiche in 6 stukken. 2 hadden we er nu, met sla en olijven. En een glaasje rode wijn want het is mijn vermaandag. Ik wil trouwens nooit quiche of pizza zonder wijn.   2 stukken hebben we morgen als lunch, met komkommersla en 2 stukken gaan in de diepvries.

We hebben vanwege onze ‘samendag’ een erg leuk uitstapje gehad, maar daarover binnenkort meer.
Ik wens u fijne Pinksterdagen!

Dinsdag 12 mei
Henk plukte dit veld (bos) boeketje voor moederdag. We worden omringd door heel veel lentebloemen en sommige heb ik nooit eerder gezien.






             
Nog steeds is niet alles geregeld en ook is nog niet alles klaar, maar het is al helemaal ons THUIS. Wat is het fijn, dat we ons weer ergens  echt thuis voelen. We genieten van het appartement en de omgeving, maar ook van de vanzelfsprekende heel warme ontmoetingen / contacten. Ik doe veel anders. Als tegenwicht denk ik. En ik heb het gevoel veel in te willen halen. Daarbij passen bij deze levensfase weer andere dingen. Er is ruimte.
Deze foto laat zien dat ook in de keuken heel goed bieslook gekweekt kan worden. Het groeit zelfs zo hard, dat ik er echt veel van moet knippen. Geen probleem!

Het balkon staat vol bakken en behalve de citroenmelisse en pepermunt begint elke bak groen te worden. Veel kweek ik voor in het kleine minikasje op de vensterbank. Een kasje in een grote kas eigenlijk en dat werkt uitstekend. In de 2 lege potjes heb ik net 2 soorten basilicum voorgekweekt. Mooi toch altijd, die tere, maar zo krachtige worteltjes. Morgen komt er sla in.


                
Ik heb zoals ik hiervoor al schreef (maar ik ging nog even door) gezorgd voor een solide voorraad, waar ik tot en met december mee toe kom. In de winter ga ik voor veel kiemen zorgen en probeer ik ook nog het een en ander binnen te kweken.

Koningsdag
Vorig jaar op Koningsdag had ik nog geen idee dat iwe nu in Drenthe zouden wonen. Er was nog een lange  weg te gaan, voordat het zover was.  Nu heb ik hier dit rauwe koningsdagtaartje gemaakt.  





De brede vensterbank staat vol ingezaaide bakken. Pluksla, kleine en grote tomaten, pepers, gele courgette, Oost-Indische kers, Nieuw-Zeelandse spinazie, rucola en allerlei kruiden. Op het balkon staan al kleine aardbeiplantjes in een bak. Ik zie ze elke dag groeien. Volgende week komt er een stevige plank die aan de balkonballustrade wordt vastgemaakt. Er komen ook nog 3 poten onder. Een tuintafel! Ik wil het hele jaar door veel gaan kweken. Omdat het balkon en het grote raam op het zuiden is, kan ik vroeg beginnen en lang doorgaan. Ik moet iets ontwikkelen en dan wordt het duidelijk wat het beste gaat. En daar zal ik me dan op richten.
We geven nu nog geld uit aan een fantastische klusser, maar het geld is bijna op. En dan kunnen en moeten we weer heel zuinig leven. Zelf kweken helpt daar natuurlijk bij. Ik heb ook gezorgd voor een grote voorraad houdbare producten. Geen kelder, maar wel een speciale kast daarvoor.

Waar we ons zo op verheugden is nu realiteit; we lezen Trouw bij ons zondagse ontbijt en nemen daar alle tijd voor. We wandelen daarna door het bos om af en toe cappuccino in een gezellig restaurantje te drinken. Er is zo nu en dan al rust om even te lezen op de bank. We hebben de KRO gids weer en ik kan uitzendingen terugzien. In Duitsland kon dat niet. Wat fijn, dat dit allemaal is bewaarheid. Eenvoudige dingen, die ons veel geven. Verder moet er nog veel worden opgeruimd en weggedaan, gaat het steeds slechter met Henks heup en zitten we nog  vast aan bepaalde contracten in Duitsland. Heel vervelend. Op een gegeven moment houdt ook dat op.

Ik wens u een gezellige dag!

Zondag 26 april
Morgen schrijf ik, maar ik heb nu alvast een eenvoudig rauw Koningsdagtaartje bij ‘recepten’ gezet.
Tot morgen!

Zaterdag 4 april
Een paar dagen werden een paar weken. Sinds twee weken wonen we in Drenthe! Het appartement is nog niet helemaal klaar, maar wel grotendeels. Als eerste hingen we kleurige gordijnen op. Gordijnen, die er in Duitsland nooit gekomen zijn. Ik verlang naar bos, kleur, behaaglijkheid, overzicht en harmonie. Hier is het allemaal. Ik kan niet zeggen hoe blij we zijn hier terecht te zijn gekomen.

Voor het eerst van mijn leven heb ik dit jaar met Palmpasen geen Matthäus of Johannes Passion gehoord. Dat is raar. Maar vanmorgen deed Henk de radio aan. We hoorden ‘Ruht wohl’, het slotkoor van de Johannes Passion. Hand in hand, staand in het midden van de kamer, kuisterden we ernaar. Zoals altijd gegrepen door die muziek, de diepte van het leven omvattend.
En toen gingen we door met het uitzoeken van oude LP’s en luisterden we af en toe naar iets van wat we tegenkwamen. Van ‘Erbarme Dich’ tot Blues, Marie Laforet, Bob Dylan, Zjef Vanuytsel, Bob Dylan, Steve Millerband, Jimmy Hendrix
en veel meer. Ze gaan allemaal weg. Ik schrijf de artiest(en) en naam van de plaat op, Henk maakt ze schoon. Zo gaan we door het verleden. Omdat ik alles opschrijf kunnen we alles bij You Tube terugluisteren.
Ondanks alle drukte heb ik tussendoor al een paar keer gelezen, hoe heerlijk! Ik ben jarenlang niet toegekomen aan lezen. Ik ga het allemaal inhalen. Hier is rust en voelen we ons al helemaal thuis.
Ik wens u mooie Paasdagen!

Als ik het snoertje van de camera kon vinden had ik een Paasfoto geplaatst.

Dinsdag 17 maart
We zitten nu midden in de verhuizing. Er moet nog veel gedaan en geregeld worden. Heel veel. Je hier ergens uitschrijven is ingewikkeld. Over een paar dagen schrijf ik vanuit Drenthe! Ik kan u niet zeggen, hoe groot ons verlangen is om daar te wonen. Ik zal ons nieuwe leven intens met u delen. Mensen die geschreven hebben moeten nog even wachten, maar natuurlijk schrijf ik terug. 

Donderdag 5 maart
Tussen alle bedrijven door kom ik even dag zeggen. Het is erg druk, we rijden de hele tijd op en neer en dat kost veel. Letterlijk en figuurlijk. Het is druk, zwaar en soms onoverzichtelijk, al heb ik wel een werkplan gemaakt, dat op zich goed werkt. 
Bij elke dag heb ik gezet wat er moet gebeuren. Als we spullen (bijna alleen boeken) gaan brengen heb ik dat zwart gemaakt en afspraken zijn rood.
Over een paar weken is het voorbij. Het wordt prachtig, licht en kleurig.

Tussen de drukte door genieten we van lieve vrienden, hun hulp en overheerlijke koffie en lunches. Een weldadig rustpunt. Veel sneeuwklokjes (en krokussen) in hun tuin. Ik las laatst bij de blijdschapberichten dat iemand zich gaat verdiepen in alle verschillende sneeuwklokjes, leuk! Ik las ook dat iemand schreef dat van mij alles mag, als het over gezonde voeding gaat. Natuurlijk mag dat! Ik zal juist uitgebreid schrijven over de hoeveelheid geneugtes in mijn nieuwe boek. Alleen zo natuurlijk mogelijk en geen lijdensweg voor dieren. Maar dan van alles smullen en voelen wat goed doet. Sommige mensen zijn heel streng in de leer. Er mag veel niet. Van de een mag dit niet, van de ander dat niet. Voor mij is geen enkel natuurlijk product niet goed. Er komt bij dat elk mens zijn eigen behoefte en eigen dna heeft. En dat verschilt dan ook weer per periode en per seizoen. Ontdek wat past, kook volgens de seizoenen en experimenteer, met alles wat beschikbaar is. Bewust eten en leven zorgen niet alleen voor gezondheid, maar ook voor geluk!






Ik las vandaag een fijn artikel. Het bevestigde iets bij me en waarschijnlijk bij veel mensen. Het blijft ernstig dat het de norm was meer naar een behandeling dan naar de patiënt te kijken. Liefde voor degene die ziek is, zou het uitgangspunt moeten zijn, niet het geld! Ik citeer:
“In het huidige systeem wordt pas tot vergoeding overgegaan als een arts een behandeling begint, ook als die niet in het belang van een patiënt is.
Artsen en patiënten zijn vaak geneigd alle mogelijkheden te benutten om het leven te verlengen, maar houden daarmee onvoldoende rekening met de kwaliteit van het leven. Door bijwerkingen van de behandelingen neemt die kwaliteit vaak af.”
Als iemand een dodelijke ziekte heeft blijft er op een gegeven moment maar heel weinig over. Hoe fijn is het als iemand dan niet hondsberoerd is door de behandelingen. Ik vertelde vanmorgen aan iemand, over een vrouw die doodziek was en niets meer kon. Een van de weinige dingen die ze kon was naar de lucht kijken. Ze genoot daar intens van! Als het leven geredueerd wordt tot iets minimaals is de kracht van wat overblijft enorm.

Zondag 22 februari
Dit was weer zo’n moment dat ik me afvroeg; zal ik dit wel of niet schrijven? Over mezelf zal ik niet zo gauw zoiets schrijven (het is geen Blog, hoewel heel persoonlijk) maar als het over de mens gaat met wie ik mijn leven deel en hoe om te gaan met dit soort obstakels…ja, dan is het denk ik wel zinvol. Dank voor de lieve, meelevende reacties! Ik wil alleen toevoegende woorden schrijven, maar ik denk dat iedereen die dit en al het andere over Henk leest, de enorme liefde voelt. En liefde voegt altijd iets toe.

Vrijdag 20 februari
Inmiddels is Henk weer een keer gevallen en is de kop er eergisternacht 3x uit gegaan. We denken over ondersteuning.  Mocht er toch nog een operatie mogelijk zijn, dan kan dat pas na oktober want als Henk in het ziekenhuis ligt is er geen inkomen. Zonder kunnen we niet. Wat we nu samen met telefonische hulp verdienen houdt ons in leven. We kijken zo uit naar ons nieuwe, praktische ‘huisje’!

Ik zag net deze geweldige tofurecepten. http://www.buzzfeed.com/deenashanker/recipes-that-will-make-you-love-tofu?sub=3133659_2717377#.xqO89v4Q0 Ik ga ze bijna allemaal maken en er eventueel (zal wel) een eigen draai aan geven. Ik zie vaak dat mensen geld vragen voor hun recepten, of dat er een verbod op kopiëren is. Misschien zou het verstandig zijn, als ik ook eens ergens geld voor vroeg (ik doe het alleen voor mijn hulpverlening), maar het zou niet in me opkomen en iedereen mag alles kopiëren! Ik vind het alleen maar heel fijn als mensen enthousiast met gerechten bezig zijn en gelukkig zijn heel veel mensen er enthousiast mee bezig!
Ik las dat doodsoorzaak nr 1 geen ongelukken, of andere narigheid van buitenaf is, maar de manier van eten/leven! Niets nieuws, maar schokkend als je beseft dat ook dit vooral een kwestie van geld is. Ongezonde producten zijn goedkoop en er moet veel aan verdiend worden. Beweging speelt natuurlijk ook een heel grote rol. Indianen leefden gezond, maar nu ze veramerikaniseert zijn, is hun situatie dramatisch. In Europa is een enorme kentering aan de gang, maar in Amerika moet nog veel gebeuren, 69% van de mensen heeft obesitas. Die andere groep leeft juist super gezond. Vanmorgen kwam de lieve, intelligente man, die hier het vochtprobleem opgelost heeft op de koffie. We spraken over hoe het in veel landen eerst goed was, toen door de industralisatie allemaal veranderde en nu door een steeds groter bewustzijn alles gelukkig weer in beweging is gezet. Het aantal smoothies dat op dit moment in de wereld gemaakt wordt is ontelbaar. Het is ook zo’n eenvoudige manier om de dag met veel goeds te beginnen. Mijn basis bestaat meestal uit: 2 uitgeperste sinaasappels, 2 appels in stukken, 1 kiwi (of mango of iets anders) en 1 banaan. De groente van dit seizoen komt erbij. Nu is dat vaak boerenkool of veldsla. En een glas water. Dit is een liter, zodat we allebei een beker van een 1/2 liter hebben. Bij ‘voeding’ schrijf ik meer over de maaltijden. En dat gaat op den duur veel en veel meer worden.

In Noorwegen worden lunchtrommeltjes van kinderen gecontroleerd. Er wordt gekeken of er geen ongezonde dingen in zitten. Maar zoals een schooljuf zei: Hoe weet ik of ergens wit meel of gezond meel in zit? Dat lijkt me ook ingewikkeld. Veel hangt van het bewustzijn van de ouders af. Als de ouders bewust leven zijn de lunchtrommeltjes verantwoord gevuld.

Wat zou het mooi zijn, als biologische landbouwers gesubsideerd zouden worden, waardoor groente en fruit heel goedkoop zouden kunnen zijn. Er zou veel van gegeten worden. En als alle kinderen dan kookles zouden krijgen en er zou een beroep op hun creativiteit gedaan worden. … Mensen zouden gezonder en zacht(er) worden.

Maandag 16 februari
Wat een drukke tijd is het. Maar we weten waar we naartoe leven. Hier komt een eind aan. . Met Henks heup gaat het met de dag slechter. Hij gaat er elke dag een paar keer (en soms heel vaak) even uit. We kunnen onze dagelijkse wandelingen zelfs niet meer maken. Als zijn heup er helemaal uitgaat dan valt hij, zoals gisteren. Ik heb duizend keer liever dat ik val, ik kan er absoluut niet tegen, om iemand van wie ik zielsveel houd te zien lijden. Ik weet dat ik dit eerder schreef en ik zal het waarschijnlijk vaker schrijven. Het nare is, dat artsen totaal geen ervaring hebben met zijn situatie. Als we in Nederland wonen hoop ik dat we toch iemand vinden die nog een oplossing kan bedenken. Er zijn weer 15 jaar voorbij, dus de kunstheup is opnieuw versleten, op. En hoe verder zonder/bijna geen bindweefsel…?
Het viel dus niet mee om gisteren iets te doen in ons appartementje. Maar… we hebben met een paar heel fijne mannen te maken. Mannen op wie je kan bouwen! En een daarvan zei een paar dagen geleden: “Ik zorg dat alles goed komt”. Dit zijn de fijnste woorden die iemand op dit moment kan zeggen.
Vorige week hadden we er ons eerste kopje thee en gisteren het eerste kopje koffie. We genoten van de stilte! Geen voorbijrazende auto’s, geen haan die de hele dag kraait, geen hondjes die overstuur zijn, stilte! En koud zullen we het nooit meer hebben, integendeel. Niet alleen omdat het appartement op het zuiden is, maar ook omdat we helemaal ingebouwd zijn.

Vrijdag hebben twee mannen 5 kasten in de berging gezet en ik ben er zo blij mee! Het zijn gewoon oude kasten, die in de slaapkamer stonden. Wat is het toch fijn, om met ‘niets ‘blij te kunnen zijn.
Een van die kasten wordt voorraadkast.

Ik las dat het WNF intensief samen gaat werken met boeren. Er was altijd een groot verschil, tussen landbouw en de natuur. Er waren allerlei initiatieven, maar dit is een geweldige stap in de ontwikkeling
om dat verschil kleiner te maken.

Zaterdag 14 februari
Valentijn

Gewoon, speciale hapjes en vooral tegen elkaar zeggen hoeveel je van elkaar houdt, ook al doen we dat elke dag, omdat het de heerlijkste woorden zijn die er bestaan. En een klein hartje bij het ontbijt. Ik had ook hartvormige bonbons gemaakt, ook voor onze lieve vrienden/ bijna buren.



                                                              

Maandag 9 februari
De heruitgave van mijn boek is bijna klaar… Het is alleen meer dan dubbel zo dik geworden, terwijl het dezelfde tekst is, met wat kleine aanpassingen. Het past nu niet meer door de brievenbus. Ik ben er nog even mee bezig, maar het einde is dus in zicht.

Soms krijg ik een persoonlijke foto van een lezeres. Het is zo leuk om een beeld bij de woorden te krijgen. U weet allemaal hoe ik eruit zie, maar andersom is dit meestal niet het geval.
Zondag 8 februari
Ik stop net het laatste stukje kikkererwten chocoladekoek in mijn mond. Klinkt raar, is verrukkelijk!!! Bovendien gezond want er zit naast kikkererwten ook havermout in. Geen keukenmachine nodig, glutenvrij. Binnenkort bij “recepten’. Te lekker om eraan te denken een foto te nemen. Ik weet nu al dat ik dit vaak ga maken, dus die foto komt vanzelf.

Maandag hebben we de sleutel van het appartement gekregen! De rit ernaar toe was om drie redenen spannend. Het had gesneeuwd, dus de weg naar de snelweg was hobbelig en glad. Het begon weer te sneeuwen en opeens deed de achterruitwisser het niet meer. Vervelend rijden voor Henk. Omdat we het eerste stuk niet door konden rijden begon de tijd te dringen. We moesten om 11 uur in de flat zijn. Opeens begon het branderig te ruiken. Eerst dachten we nog dat het van buiten kwam. We hoopten het vooral. Ik deed af en toe het ramen, maar dat hielp niets. Het was duidelijk dat het dus niet van buiten kwam. De brandlucht werd sterker en sterker, het was heel eng. We zijn gestopt en toen de motorkap eindelijk openging, wisten we dat er niets met de motor aan de hand was. Hij rookte niet en stonk ook niet. Een sms’je naar de makelaar gestuurd dat we iets later zouden zijn. De enge lucht bleef. We hebben dit al verschillende keren meegemaakt, dat de gebeurtenis op zich al spannend genoeg is en dat er dan zoiets bij komt. Gelukkig waren we maar 1 minuut te laat bij de flat. De makelaar heeft de meterstand genoteerd, we hadden een gesprekje met de dochter en schoonzoon van de meneer die tot een paar maanden geleden in het appartement gewoond heeft. Hij heeft er 25 heel gelukkige jaren gehad. Fijn om te horen.

Na de sleuteloverhandiging (hoera!) zijn we naar een voor ons bekende garage gereden. En daarom schrijf ik dit hele verhaal op, om weer zo’n bijzonder gekregen moment te delen, waarin alles samenvalt.
De garagehouder was er nog net. Een minuut later en hij was weggeweest. Hij stelde onmiddellijk de juiste diagnose: het motortje van de achterruitwisser was doorgebrand, dat was de stank. Er zat bijna geen olie meer in de tank en ook geen koelvloeistof. Het had dus echt mis kunnen gaan. Het kostte €20 en dat was precies het bedrag dat Henk in zijn portefeuiile had. Opgelucht en blij. Toen konden we pas van de sleutel genieten.
De andere twee voorbeelden van zo’n combinatie-rit die me als eerste te binnenschieten zijn toen we afscheid gingen nemen van mijn moeder. Het ijzelde en het was spiegelglad. We reden 40 km op de snelweg! En toen we voor het eerst met de makelaar naar het huis in Ganzedijk gingen kijken. Er was een sneeuwstorm. Behalve wij was er niemand op de weg. Het is 10 jaar geleden. Ik had toen nog geen mobieltje. Ik geloof dat we toen bij een tankstation de makelaar gebeld hebben.

Maandagmiddag hebben we op reisstoeltjes ons eerste kopje thee in het appartement gedronken. Wat een speciaal moment was dat. We genoten van de stilte. En we stelden ons voor hoe alles eruit zou gaan zien. We kunnen niet alles laten doen wat we graag zouden willen, maar het gaat prachtig worden! Een nieuwe start, op een nieuwe plek, in het bos!

Dank voor de lieve woorden bij waar u blij mee bent. Het is fijn om te lezen dat ik iets toevoeg. Daar is het allemaal voor bedoeld! Ik schrijf voor u.

En dan denk ik nu nog even verder over alles wat ik in de vensterbank ga kweken en vooral ook hoe. Ik wens u allemaal een fijne zondag verder!

31 januari
Ik heb vandaag al met drie gerechtenl geëxperimenteerd. Ik denk er nog te weinig aan om het hier dan ook door te geven. In rustiger vaarwater zal het eenvoudiger zijn. Op dit moment staat er een wel heel eenvoudig appeltaartje# in de oven en een snel maisbrood. Tussen de middag maakte ik spaghetti van wortel# met een tahinsausje. De tahin heb ik laatst een keer zelf gemaakt. Sesamzaad net zolang malen totdat het tahin is, met eventueel een snuf zout erbij. Het was een verrukkelijk lunchgerecht, alleen te weinig. Daarna dus nog crackers met appelstroop en banaan, daar zijn we verslingerd aan. Ik zou wel graag een grote spiraalsnijder willen. Ik heb nu zo’n kleine en die is prima om een gerecht te garneren, maar voor een hele maaltijd vind ik hem te klein. Er blijft ook een stuk groente over, want van het onderste kan hij geen slierten maken. Wat overbleef van de wortel gebruik ik in de groentesoep van vanavond.

Donderdag 29 januari
Gisteren had ik het over mooie films. Twee weken geleden zagen we Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran, met Omar Sharif. https://www.youtube.com/watch?v=YvTVtzTGCp4

Het hartverscheurende verhaal van Boris Pasternak (deels autobiografisch) ‘Doctor Zhivago’ met Omar Sharif in de hoofdrol was in 1965! Sommige mensen lijken niet oud te worden, maar Omar Sharif zal toch zeker in de 80 zijn nu. Prachtige acteur, letterlijk en figuurlijk. Ook in bovengenoemde ontroerende film.

Woensdag 28 januari
Tussen alle bedrijven door doe ik mijn telefoonwerk, wandel ik (uiteraard), lees ik even voor het slapen gaan, zie ik af en toe een mooie film en kom ik soms fijne berichten tegen.
Ik schreef eerder over het grote verschil tussen hoe hier met gezondheid en ziektes om wordt gegaan en in Nederland. Wat in Nederland nog (hopelijk ooit niet meer) door bepaalde mensen alternatief wordt genoemd is hier vanzelfsprekend.
Met voeding, kruiden, massages, wisselbaden enz. kan krachtig bijgedragen worden aan gezondheid en genezing. Het is hier allemaal altijd geweest. Dit zijn alleen maar een paar voorbeelden, er is natuurlijk veel meer.
Als ik zou weten dat ik kanker had zou ik eerst alles proberen wat niet chemisch en/of radioactief is. Als het niet helpt zou ik misschien iets anders proberen. Wat mezelf betreft zijn er ook verschillende aandoeningen geweest die op een natuurlijke manier geneesden/genazen. Wel met veel veel aandacht, liefde en soms hard werken. Voor jezelf wil je toch – ook? – alles doen wat in je vermogen ligt?
Ik maak me af en toe zorgen over de straling door ons telefoonwerk, met de DECT telefoon. Het is ideaal om een koptelefoon op te hebben, het geeft vrijheid, maar goed is het natuurlijk niet. Ik weet van mobieltjes dat het slecht is om die op je lichaam te dragen en wij dragen dit op ons hoofd! Als het om ‘draadloos’ gaat is de straling niet radioactief, maar het is wel straling en bijna elke dag en lang achter elkaar. Ik ga nadenken over een alternatief. Gelukkig eten we erg gezond en dat zal helpen, maar dan nog. Ik was me hier in aan het verdiepen en toen kwam ik dit tegen. https://www.tegenkanker.nl/voeding/eten-drinken/  De moeite waard.
Vroeger was het ‘bijzonder’ om bijvoorbeeld een kankerdieet te volgen, maar gelukkig dringt het steeds meer door, hoe belangrijk en heilzaam natuurlijke voeding is. Niet alleen om welvaarstziektes als diabetes enz. te voorkomen of te genezen, als het nog niet te ver is, dat is al heel lang duidelijk. Het is ook zo logisch. Ook voor veel andere ziektes of voor de nasleep ervan is het goed. En voor alle ‘hyper’klachten zeker ook. Geen onnatuurlijke toevoegingen (smaakstof, kleurstof, conserveermiddelen, hormonen enz). Zuivere gerechten en hapjes, gemaakt van de beste kwaliteit producten/grondstoffen!!!

Woensdag 21 januari
Zo ongeveer was onze droom.  http://theforestfeast.com/about  Ik heb het prachtige boek. Erin Gleeson besloot in 2011 om het roer om te gooien: ze verruilde haar drukke leven als succesvolle freelance fotograaf in New York voor een rustiger leven in de bossen van Californië. Er is een constante inspiratie van de natuur waarin ze leeft. Ze startte de blog The Forest Feast, waar ze haar eenvoudige, heerlijke vegetarische recepten deelt met de rest van de wereld.

Tot een paar maanden geleden zijn we naast de grote Oosterbeekwens die we hadden, blijven kijken naar kleine huisjes, die hier in het bos lagen. Sommige kwamen dicht bij onze droom. Het is in vele opzichten verstandiger om naar Nederland te komen en zeker op deze plek. Een deel van de droom komt uit en wie weet wat er met het andere deel gebeurt? Hopelijk liggen er nog wat jaren op me te wachten, waarin veel kan gebeuren. Ik ben er klaar voor.

Dinsdag 20 januari
Heeft u wel eens van een mug cake gehoord, oftewel beker/mok cake? Ik gebruik de magnetron zelden om iets in klaar te maken en dacht er eigenlijk over om hem - ook - achter te laten. De magnetron is vooral waardevol voor me omdat ik hem kreeg van de voor ons zo dierbare mensen, waar ik laatst over schreef, die op dezelfde dag dit leven verlieten. En de magnetron op zich is handig voor nood, om even snel iets te ontdooien, of om iets warm te maken, water of borden bijvoorbeeld. We nemen hem dus toch mee en zetten hem, in de niet grote en al volle inloopkast. De grote boiler uit het keukentje komt er te hangen, de wasdroogcombinatie staat er, het droogoventje en schoonmaakspullen. De magnetron past er vast nog bij. En dan kan ik, wanneer we even verwend moeten worden dit supersnelle cakeje maken. In plaats van ei kunt u 1 1/2 theelepel wijnsteenpoeder en 2 eetlepels appelmoes nemen denk ik (ik zal het binnenkort proberen).

Voor 2 personen, in een kom door elkaar roeren:
4 el spelt- of boekweitmeel
6 gepureerde dadels  
(of 4 el ander zoets)
2 eetlepels cacao
1/2 thl wijnsteenpoeder
2 biologische eitjes
1 el kokos- of een andere olie
kokos, stukjes noot en/of stukjes chocolade
Variatie: ipv cacao kaneel en blokjes appel en rozijnen  

Verdeel over 2 ingevette bekers en zet het 1 1/2 minuut in de magnetron op 800 watt. Als u een magnetron heeft met een hogere stand is de mokcake nog sneller klaar. Het moet zo kort mogelijk in de magnetron want anders wordt het te droog. Bij mij gebeurde dat de eerste keer en toen heb ik er ingemaakte peertjes bij gegeven.
Als u het voor uzelf maakt de helft van het recept gebruiken en gewoon alles meteen in een ingevette beker doen. In de zomer is het lekker met vers fruit erbij. Wij hadden het vandaag als lunch, een appelcake, na een kom broccolisoep. We eten de cake uit de beker, maar u kunt hem, als u iets te vieren heeft, natuurlijk ook omkeren en mooi garneren met vers of ingemaakt fruit (of compote) en./of een passende vruchtensaus.

Zondag 18 januari
Ik heb net al even iets bij ‘voeding’ geschreven. Heeft u een fijn weekend? Het is hier koud en het regent. Tussen de middag hadden we hete soep. Die maakte me lekker warm, net zoals stamppot dat doet. Verder krijg ik het warm als mijn doorbloeding goed is, door een stevige wandeling of een glas rode wijn. Van langzaam lopen krijg ik het niet alleen koud, maar word ik ook moe. Als we verhuisd zijn wandel ik nog veel meer dan nu. En mocht het ijzelen, dan race ik over de gangen.  

We kijken soms naar bvn en daar kwam in het nieuws een bericht over hoe slecht zitten is en hoe goed staan! De nieuwslezeres bevestigde dat. De mensen die het nieuws lezen staan tegenwoordig. Lang zitten is voor alles slecht, maar lang staan ook! Wonderlijk, vroeger werd er aandacht besteed aan het gevaar ervan, voor vooral winkelpersoneel. Lang staan is heel belastend voor je benen. En vooral voor de aderen. Het is een van de oorzaken voor spataderen. De nieuwlezeres droeg ook nog eens heel hoge hakken! Hoe mooi het ook staat, dat is echt niet goed voor je voeten. Ik had vroeger ook wel eens iets hogere hakken, maar ik kon er niet op lopen. Ik noemde het dan ook zitschoenen. Ik had ze alleen voor het mooi aan, als ik zat! Ik denk dat afwisseling het allerbeste is, met veel lopen in de zuurstofrijke buitenlucht.

In ons nieuwe leven gaat veel anders worden. Ik ga er dan ook weer netter uitzien. Hier en in Oost-Groningen maakte het werkelijk niet uit en daarbij zat ik vaak op mijn knietjes in de tuin. In Drenthe is dat niet meer het geval. Misschien ga ik zelfs mijn nagels af en toe weer lakken, leuk. Ik heb ook sterke behoefte aan andere kleuren. Herfstkleuren horen bij mij, donkerrood, groen, oker, aubergine. Maar na jaren van donkerte en geen eigen sfeer zal het nu licht en kleurig worden. Accenten van felle kleuren, met een rustige basis van bruin en grijs. Hier waren en zijn donkere kleuren.

Vrijdag waren we weer in ons toekomstig appartement (ik kan niet wachten tot we de sleutel krijgen, 1 februari!). Beneden in de flat hing al een aankondiging van onze komst. We hebben een heel welkom gevoel. En als ik ergens vertel waar we komen wonen, dan zijn de reacties hartverwarmend. Heerlijk, om in een rustig, vredig dorp te komen wonen, omringd door bos. Ik kan u niet zeggen, hoeveel zin we erin hebben. Soms vliegt er nog even een gedachte van de lang gekoeserde droom in Gelderland door me heen. Ik besef dat hoe het nu gaat, voor alles fijn is. Financieel is het op onze nieuwe plek overzichtelijk en dat geeft rust. En hoe meer naar het westen, hoe drukker, met alles wat daarbij hoort. Ik hou zo niet van drukte. En nu ik jaren in een stille omgeving heb gewoond verlang ik nog meer naar stilte. Zo is het goed!

18 januari
Ik vermeld de datum omdat het hierdoor duidelijk wordt welk seizoen het is en wat daarbij hoort. Wat groen betreft eten we af en toe nog veldsla en heel soms ijsbergsla. In smoothies gebruik ik regelmatig boerenkool en die zorgt voor veel vezels. Zeker als ik de boerenkool van hier gebruik, die is niet zo fijn gesneden als in Nederland. De basis voor een smoothie bestaat nu meestal uit 2 uitgeperste sinaasappels, 2 of 3 appels, een kiwi, een banaan (af en toe ook nog een mandarijntje) en een glas water. Soms doe ik er een stukje verse gember bij. De groene groente die erbij komt wisselt per seizoen en zo ook het fruit. Ipv kiwi kan het mango zijn. In de zomer bijvoorbeeld meloen, perzik of nectarine. Ik maak altijd een liter voor ons samen. Allebei een halve liter die precies in de beker past, die op de foto te zien is.
Eerder schreef ik over de ontbijtjes en nu zal ik iets over de lunches schrijven. Die zijn elke dag anders, maar ik heb wel een paar gerechten die regelmatig terugkomen. Bijvoorbeeld: een ovenvast schoteltje met havermout of spelt en appel#, op dinsdag speltpannenkoeken. De hartige vaak met pindakaas, sambal en geraspte wortel en de zoete met pure appel of appel-perenstroop. Een restje stamppot of spaghetti, al dan niet, op een al dan niet geroosterde speltboterham, soep van het seizoen (kom ik zo op terug) met roggebrood, speltbrood, of ‘brood’ van zaden en groente. Op zondag hebben we na de soep vaak een stuk raw taart. Soms ook soep met erna een speltflensjes met een fruitsalade of appelmoes, zoals vandaag.
In de zomer een salade of bijvoorbeeld gevulde slabladeren met een peulvruchtenpuree. Die salade kan uit groente en zaden of noten bestaan, of hetzelfde wat ik bij soep maak, speltbrood of groente-zaadbrood. Het kan ook een rijst of macaronisalade zijn. Uitgangspunt is groente en/of fruit, bij alle lunches.
Ik zou op de soep terug komen. Vroeger was ik er niet heel dol op, maar daar snap ik nu niets meer van. Ik vind soep heerlijk! En als het koud is verwarmt het ons. Daarbij is het goedkoop en eenvoudig. En waar kan je geen soep van maken?
Vandaag hadden we erwtensoep (van een pot erwten, die in een kerspakket zat) met stukjes wortel, aardappel en peterselie. Toe 2 speltpannenkoeken, bestreken met aardbeienjam en een fruitsalade van stukjes appel, sinaasappel, banaan, rozijnen en walnoten. Die was over van gisteren. Expres over. Ik doe dat vaak met iets, dat ik meer maak, voor de lunch. Warme gerechten zijn de volgende dag ook vaak nog lekkerder. Soms voeg ik dan nog iets toe, bijvoorbeeld verse kruiden of een extra groente. Het komt ook regelmatig voor, dat er echt een warme maaltijd ontstaat, zoals gisteren, gestoofde aardpeer, die ik aan het eind bestrooide met fijngeknipte bieslook, en gebakken uien met spinazie (de spinazie uit de diepvries).
De bieslook heeft even een dip gehad, maar nu kan ik er weer van knippen. Vreemd, maar handig.

Vrijdag 10 januari
Afgelopen vrijdag tekenenden we het koopcontract voor het huis in Duitsland. Dat gaat hier heel anders als in Nederland. Het duurt lang en kopers worden gewaarschuwd voor wat er allemaal kan gebeuren met een oud huis. De kopers van ons huis reageerden er lakoniek op. Bij ons ging dat ook zo, ruim 3 jaar  geleden, maar het is wel een beetje raar. Een oud huis heeft hier een andere status. Hoe dan ook, de handtekeningen zijn gezet. En gisteren tekenden we bij de makelaar in Drenthe. In maart de notaris en dan gaan we er wonen.
Voor die tijd moet er veel gebeuren. Kleding dragen we op, oude spullen laten we achter (en er zit van alles bij wat bruikbaar is voor de nieuwe bewoners). De start is letterlijk en figuurlijk nieuw. Het geld dat we overhouden van de huisverkoop is dan op. We beginnen met een schone lei en we kunnen in alle rust leven. Ik zal u daar zeker van op de hoogte houden. 
De komende weken zullen druk zijn. Er moet veel worden geregeld. Niet alleen het nieuwe daar, wat leuk is om mee bezig te zijn, maar ook het afsluiten hier.

Ik zal zo nog even een eenpansgerecht bij ‘recepten’ zetten, dat ik regelmatig maak. Ik krijg inderdaad 2 pitjes,ik bedoel kookzones, dus ik zal meestal eenpansgerechten maken, of iets gecombineerd met de hooikist.
Wat is het heerlijk, om toe te leven naar deze prachtige plek en rustgevende omgeving!

Fijn weekend allemaal!