Rome

Een van de mooiste weken van mijn (ons) leven was de week Rome die we cadeau hadden gekregen. Een hotelletje in een klein straatje, dat uitkwam op de Santa Maria Maggiore.
Het is de basiliek waar de warme, open, Paus vandaag wordt begraven. Die schitterende kerk, uit de 4e eeuw, met de mooiste lichtinval die ik ooit zag. La Sperduta, de klok* uit de 13e eeuw die luidde om de pelgrims de weg te wijzen zal vast klinken. We hoorden hem intens op ons dakterras waarvan we hem bijna aan konden raken. Vandaag zal eerst langdurig de de 20.000 kilo wegende klok in de Sint Pieter luiden, nadat de paus door de 'deur van de dood' aan de linkerkant van het altaar is gedragen. Hierna zal hij in een stapvoetse processie, zodat iedereen afscheid kan nemen, door Rome worden gevoerd, van de Sint-Pietersbasiliek naar de basiliek van Santa Maria Maggiore. Een tocht van 4 km. Wat zal dat indrukwekkend zijn. Rosita Steenbeek plaatste net een filmpje van een stukje route over de Area Sacra. Zij woont al jaren in Rome, maar Rome is ook een beetje van ons. De mooiste stad van de wereld vinden we.  https://x.com/RositaSteenbeek/status/1916018999004954749

*De klokkentoren is het hoogste punt in het centrum van Rome.

Ik wist niet dat onder het hoofdaltaar de kribbe als relikwie bewaard wordt. Veel kerken in Italië hebben iets van het begin, maar dit is wel enorm. De grootbasiliek ligt op een locatie die het midden vormt van een stervormig wegennet. Volgens de Litouwse kardinaal Makrickas doet dat denken aan de Ster van Bethlehem. Het is een afspiegeling van de 1600-jarige missie van de grote Mariakerk om te dienen als “een heldere ster, ten dienste van het Ware Licht.

Ik heb geen goede foto gevonden van de Basiliek. Bij het zoeken kwam ik deze foto tegen. Castel San Angelo, de Engelenburcht. Voel nog hoe we hier naartoe liepen. Elke stap in Rome voelt als een heilige stap.

martieda

Ik moet nu poetsen.

Tja... ik had vanmiddag nog van alles over het Pantheon geschreven, over het licht daar en hoe dat mee gaat met de seizoenen. En ik had over de uitvaart geschreven. Alles weg. Ik had het even terug moeten zetten. Jammer van het werk want het was een heel stuk geworden. :-(
Ik vond de uitvaart heel mooi. De processie ging veel sneller dan ik gedacht had, zeker niet stapvoets. Als je het bij wilde houden moest je rennen. Ik begrijp het wel, het zou veel te lang geduurd hebben.
De regel die me het meest bij is gebleven van wat de Paus had gezegd en aangehaald werd is: "We moeten bruggen bouwen, geen muren."

Het oranje (wortel) taartje hadden we als toetje bij de Koningsdagreportage. Bovenop zit cashewcrème.