donderdag 14 juni 2018

Eenvoudigste platte brood en nooit te laat voor een nieuwe start

Waren, wat ik eerder schreef, de havermoutbroodjes met yoghurt of kwark al heel gemakkelijk, dit is alleen havermout met water, zout en wat specerijen en/of kruiden (zonder kan ook).
Havermout, zout, eventueel de specerijen en water in een kom. Het moet een dik mengsel worden. Met de staafmixer pureren. Er kunnen eventueel nog verse kruiden bij. Het beslag in een goede, niet aanbakkende koekenpan gieten. Ik heb ooit twee fantastische pannen bij de Aldi (hoe kan het anders?) gekocht en het zijn de enige pannen ooit voor mij die echt niet aanbakken. Toch ga ik er eerst met een papiertje met een druppeltje kokosolie doorheen. Als de bovenkant droog is het platte brood omdraaien. En nog een paar minuten bakken. Even af laten koelen. Ik snijd hem dan in vieren. Lekker om in soep te dopen. Alles is er lekker op! We hadden er komkommer bij.
Ik zag dit bij 'living the life you love'. Een zachte, jonge vrouw die vijf dagen leeft van een pond per dag. Ze woont nu tijdelijk in Nieuw-Zeeland met haar vriend in een heel klein appartement en ze zijn er erg gelukkig. Wat een prachtig land is het toch. Ik schreef laatst over het schilderij boven ons bed, dat geschilderd werd nadat mijn moeder terug was gekomen uit Nieuw-Zeeland. Sindsdien heeft Nieuw-Zeeland ook een plekje in m'n hart. Ze had een plakboek van haar wereldreis gemaakt, maar dat is meer dan jammergenoeg, verloren gegaan. 
Ik heb overigens ook de wortelsoep gemaakt van Kay. Henk vroeg wanneer ik het weer maakte. Wat hou ik toch zielsveel van dit soort heel eenvoudige, vervullende gerechten.
https://www.youtube.com/watch?v=qyciMiKrNgo

Nu ik het toch over interessante filmpjes heb, ik zag laatst een documentaire over een erg zieke vrouw. Ze is een paar keer bijna overleden. Ze werd verzorgd en gebruikte heel veel medicijnen. Op een dag stopte ze met al die medicijnen, verkocht haar huis, kocht een kleine camper en begon te reizen. Ze was toen 67. Ze leeft nog steeds in die camper (en vooral buiten!) en ze voelt zich vrij en gelukkig. Henk vond haar op mijn zusje lijken. Ze heeft dezelfde soort bouw en soepelheid. Ook zij zette een grote stap naar een nieuw leven op 62 jarige leeftijd.
Het is nooit te laat om een nieuwe weg in te slaan!
https://www.youtube.com/watch?v=M4qjL_iK8JY