vrijdag 29 september 2017

Gouden randje

Vandaag was een dag met een gouden randje. 
Opeenvolgende ervaringen vol liefde!
Jammer dat ik dit bericht niet met goud kan omlijnen. 
Ik doe het in gedachten!

Bloemen van een buurvrouw
Extra groente van de groenteboer
Een warm bezoekje
Verschillende elektronische 'brieven' die me heel gelukkig maakten

Ik merk dat een dag vaak een bepaald thema heeft.
Het thema van vandaag is warmte.
Een stroom die niet ophoudt.


Over liefde gesproken, deze azalea heeft maanden gebloeid, omdat Henk hem zo goed verzorgd heeft. Elke twee dagen gedompeld en hij bloeide en bloeide ...




vrijdag 22 september 2017

Herfst!

Licht, geur, kleur, groente, fruit, noten, kastanjes. Alles in overvloed. Overal langs de weg staan kraampjes met pompoenen. Alle soorten en maten. Vroeger zag je dat nauwelijks.






In Amerika is deze periode heel duidelijk verbonden aan een tijd vol pompoen. Ontelbaar veel gerechten worden met pompoen gemaakt. Hier ook steeds meer. Een leuke ontwikkeling. Ik begin maar eens op te sommen:


Pompoensoep (kerrie, of bijvoorbeeld gare pompoen met ui, appel, amandelmelk en snuf kaneel)
Pompoenbrood
Pompoenkoek
Pompoenboter Het is de bedoeling dat de pompoenboter luchtig wordt. Pompoenpuree kloppen met boter of kokosolie, kaneel en eventueel andere herfstspecerijen, als u heeft vanille, snuf zout en iets zoets zoals honing of ahornsiroop. Lekker op pompoen- of ander brood, crackers, koekjes, cake, of als vulling in een taart.



Pompoen-havermoutballetjes
Pompoencake
Pompoentaart
Pompoenmuffins
Pompoenkoekjes
Pompoencurry
Pompoenbrownies
Pompoenmousse
Pompoenpannenkoeken
Pompoenchips (schaven en in de oven bakken met een beetje olie)
Pompoenpuree
Pompoenspaghetti
Geroosterde pompoen (met andere groentes, beetje olie, flink peper. 45 minuten in de oven)
Pompoenjam (gemengd met appelmoes en die zorgt op zich ook al voor een herfstige geur)
Pompoenpudding
Pompoensmoothie
Pompoentruffels
Pompoensaus met of zonder geraspte - plantaardige - kaas
Pompoen, geroosterd en daarna geitenkaas en honing, agave of ahornsiroop erop 
Pompoen ovenschotel, hartig of zoet

De combinatie van pompoen en koek- of speculaaskruiden is heerlijk en past helemaal bij deze geurige, kruidige tijd. Maar ook met chocolade combineert het heel goed. Er zijn trouwens speciale pompoenspecerijen te koop. 
Het mengsel zelf maken kan ook. 


  • 3 eetl gemalen kaneel
  • 4 tl gemalen nootmuskaat
  • 3 tl kardemom
  • 4 tl gemalen gember
  • 1/2 tl gemalen kruidnagel
  • 1 tl witte peper  
U kunt naar behoefte van iets meer of minder gebruiken. Alles bij elkaar in een potje doen en goed schudden.

Ik bak pompoenen tegenwoordig altijd in de oven en daarna verwerk ik ze. Ik heb me al eens flink gesneden en dat kan nu niet meer gebeuren. De schil laat ik er meestal aan, die wordt zacht, tenzij het een heel dikke schil is. Het hangt van de soort af. De oranje pompoenen, die je het meest zit kunnen met schil en al gebruikt worden. Ik bak ze een uur op 200 graden. Ik doe er een paar tegelijk en als ik de pitjes eruit heb gehaald pureer ik ze en dan vries ik het in porties in. Ik ga heel veel met pompoen maken de komende tijd en ik zal zeker zo nu en dan een pompoenrecept doorgeven.

Vanmorgen bakte ik pompoenbrood en een paar dagen geleden maakte ik pompoenkokos cups of zoiets. Ik weet niet zo goed hoe dit te noemen. Het is eigenlijk een soort reuze bonbon.
1 volle beker pompoenpuree mengen met pompoenspecerijen of koekkruiden, 4 gepureerde abrikozen, snufje zout en een 1/2 beker kokosolie. In muffinvormen scheppen en goed koud laten worden. Erop komt een grote gepureerde banaan, 1 volle eetlepel cacao, snufje zout en weer 1/2 bekertje kokosolie. In de diepvries zetten. Later kan je de reuze bonbons/cups er eenvoudig uit halen en ze in een diepvriesdoos bewaren. Ik leg een bakpapiertje op de bodem en als ze gestapeld worden ook er tussen. 

donderdag 21 september 2017

Eberhard van der Laan

Gisteravond dacht Henk dat er voetbal was, maar het bleek dat hij in de verkeerde gids had gekeken. :-) Geen voetbal.
Per ongeluk kwamen we toen bij AT5 terecht en belandden we midden in een massale ode, met een langdurig applaus, aan de burgemeester van Amsterdam, Eberhard van der Laan. ! En toen ze allemaal 'Aan de Amsterdamse Grachten' gingen zingen. Hoofden omhoog, gericht op de ambtswoning, ogen vol tranen, omringd door heel veel lichtjes en evenveel warmte en meeleven. Wat ontroerend!
Dit is de brief die de burgemeester aan de gemeente schreef:



Maandag 18 september, 2017


Lieve Amsterdammers,

In januari schreef ik u dat ik slecht nieuws had gekregen van mijn artsen, maar dat ik nog een poosje uw burgemeester hoopte te blijven. De afgelopen acht maanden heb ik dat met veel plezier gedaan. Uw steun heeft mij daarbij enorm geholpen.

Aan dit poosje komt nu een einde. Vandaag kreeg ik van mijn artsen het bericht dat zij mij niet verder kunne behandelen.
Ik heb mij bij commissaris van de Koning Remkes ziekgemeld. Mijn taken zullen voorlopig worden overgenomen door loco-burgemeester Kajsa Ollongren.

Het was een groot voorrecht burgemeester te zijn van de mooiste en liefste stad ter wereld. Ik dank u voor het in mij gestelde vertrouwen, voor uw betrokkenheid en voor alle steun en tegenspraak die ik de afgelopen zeven jaar van u heb gekregen.
Zorg goed voor onze stad en elkaar.

Vaarwel,

Eberhard van der Laan





woensdag 20 september 2017

Nieuwe start en goede voornemens

Ik schreef dat ik 'Topics' in mijn brievenbus krijg. Interessante verhalen en interviews. Er was nu een artikel bij van Wieteke van Zeil, journalist en kunst- en cultuur historcus, over opnieuw beginnen in september. Ik dacht altijd dat ik dit gevoel vooral had, maar blijkbaar zijn er meer mensen. Ik ben blij verrast. 
Ze zegt: "De kern zit 'm in het loskomen van het totaal vanzelfsprekende. De routine die houvast geeft maar je ook behoorlijk kan vastgrijpen. Als het lukt daarvan los te komen, er even uit te stappen, is de grond omgespit en kunnen goede voornemens wortel schieten. 
Ze geeft hierbij een mooi voorbeeld van een speech van de Amerikaan David Foster Wallace, waar ze rond deze tijd vaak naar luistert. Hij begint met een parabel over twee jonge vissen die een wijze oude vis tegenkwamen die zei: "Goedemorgen jongens, hoe is het water vandaag?' Waarop de ene jonge vis de andere aankijkt en zegt: wat in godsnaam is water?"

Wat voor soort leven je ook leidt, veel is vanzelfsprekend en er kan een routine ontstaan waar niet meer over nagedacht wordt. Als een buitenstaander naar je leven kijken, je bewust worden van hoe je je leven leeft is de eerste stap tot verandering. Wat kan blijven zoals het is, wat kan of moet anders? Ik denk dat tot aan de laatste minuut van je leven je je die vraag kan blijven stellen. Er zullen tot aan dat laatste moment beslissingen genomen moeten worden. En zeker als de kwaliteit van leven erdoor verhoogd wordt.

Wieteke van Zeil schrijft dat Professor John Norcross van de Universiteit van Pennsylvania wat tips heeft, voor een duurzame gedragsverandering. Ten eerste: houd je vooruitgang bij. Zien is geloven en van zichtbare vooruitgang wordt iedereen gemotiveerd door te gaan. Ten tweede: pas je omgeving aan. Geen plastic tassen in huis, maar duurzame vervangers. Geen suiker/vet/plofkip, afhankelijk van je doel. Als slecht nieuws je aangrijpt, lees dan minder.  Zo maak je slagen minder afhankelijk van 'wilskracht'. Tot slot, zegt Norcross: verwacht dat het misgaat. Beter leven is een proces.
Het artikel eindig met: "misschien wel het grootste voordeel: in januari legt men zichzelf voornemens op, in september komt het van binnenuit."

Bij mij begint de nieuwe start altijd op 15 augustus omdat er lang geleden op die dag een geheel nieuw leven voor mij begon. Een leven waar ik niet onderuit kon. Toch kan ik er nu met een bepaalde zachtheid naar kijken. Het was niet alleen ik, het was ook de prachtige omgeving waar ik terecht kwam en alles gebeurde in zo'n andere tijd, waar ik nu floep in terug zou willen schieten. Met de voordelen van deze tijd erbij. :-) 
Nu kies ik zelf voor  een nieuwe start, hoe klein dat ook is, in verhouding met toen. 
We hebben het een en ander in het appartement veranderd en dat op zich geeft al een nieuw gevoel. We zijn zo blij met de bank, Henk en Marijke! Hij past precies, qua maat en kleur en hij zit veel lekkerder dan die we hadden.  Ik kan hier ook boeken op lezen. Niet alleen omdat het prettiger zit, maar ook omdat ik weet hoe oneindig veel boeken jullie erop gelezen hebben. Het is meer dan jammer dat jullie verhuisd zijn, maar jullie leven en lezen verder in mijn geboortestad. Wat een leuk idee.


dinsdag 19 september 2017

Gezonde plaatkoek

Mijn moeder maakte vroeger in de herfst altijd pruimenplaatkoek en wat waren we daar gek op. Het staat in mijn boek. Of iets wat erop lijkt want ze wist niet precies hoe ze het maakte. Met een soort zanddeeg zei ze. Ik maakte het dus op mijn eigen manier.
Ik maak het nu met havermout en amandelmeel, heerlijk! Ipv pruimen kunnen bosbessen (daar maakte ik het nu mee), bramen, frambozen, appel, of met gedroogd fruit. Ik zal het recept opschrijven en meteen plaatsen. Dan kan ik het ook niet vergeten.

zondag 17 september 2017

Overgave

Ik las net dat Renate Dorrestein slokdarmkanker heeft. Net zoals mijn ex-zwager. Allebei laten ze zich niet opereren. Ik vind elke vorm van kanker vreselijk, maar sommige nog vreselijker, zoals deze. Hier woont iemand die kaakkanker heeft en ze heeft zo verschrikkelijk veel spijt dat ze zich heeft laten opereren. Er is op geen enkele manier sprake van nog enige kwaliteit in haar leven. Er is zoveel beschadigd. Ondanks dit drama is ze even lief en kan Henk haar nog aan het lachen maken. Henk maakt iedereen aan het lachen, een van de vele fijne karaktereigenschappen die hij heeft. 
Terug naar Renate. Een heel intelligente, aardige vrouw. Ik ben geraakt door het nieuws. Ik las een uitgebreid, interessant interview* met haar en ik voel met haar mee. In waar ze doorheen zal gaan, maar ook in hoe ze hoe over leven en dood denkt en met de ziekte om gaat. Een fragment uit het interview:
"Destijds heb ik de eerste jaren van die ME veel energie verloren door ertegen te strijden. Bij deze diagnose heb ik meteen gedacht: accepteren. Omhels het, strek je armen ernaar uit, duw het niet weg. Integreer het. Dat hele idee dat je kunt vechten tegen een ziekte, dat is zo volstrekt mallotig."
Hoe je over de dood denkt bepaalt mede hoe je ziekte beleeft en hoe je afscheid van het leven gaat nemen. Natuurlijk zijn er heel veel emoties en gevoelens van paniek. En waarschijnlijk zullen er allerlei onverwachte gebeurtenissen en momenten zijn die confronterend zijn en alles op de kop zetten, maar is er vertrouwen? Bij haar wel en dat maakt het voor omstanders heel anders dan wanneer er leegte en angst is. Het is ook net vind ik of iemand dan bij voorbaat al niet verdwijnt omdat je zonder leegte niet echt afscheid hoeft te nemen. Ik hoop dat als het voor mij zover is, ik na een proces, gevuld met alle mogelijke gevoelens innerlijke rust zal zijn. Ik schreef er n.a.v. Joost Zwagerman over, schrijvers laten weinig of veel na waardoor hun woorden blijven doorklinken en ze nooit werkelijk weg zullen zijn. Dit geldt natuurlijk ook voor schilders, beeldhouwers en muzikanten. We kunnen eeuwig van hun nalatenschap blijven genieten.

*Ik heb een abonnement op Topics. De artikelen die je toegestuurd krijgt zijn gericht op de voorkeuren die je opgegeven hebt. Het zijn uitgebreide en vaak waardeoordeelloze (gelukkig) open gesprekken. 

Vrolijk veganisme

Een jongen(?) van 16, die al dit veganistisch' kleurrijks maakt, prachtig!
Bij een aantal afbeeldingen kan ik de recepten erbij bedenken, maar niet bij alle want je ziet niet alles.
Ik kan de recepten ook niet vinden, maar misschien komt dat nog eens. Hoe dan ook is kleur niet alleen mooi, maar ook heel gezond. Hoe meer kleur, hoe beter en daar kunnen we elke dag zelf voor zorgen, maar dit werkt reuze inspirerend.

Een voorbeeld:



https://www.instagram.com/naturally.jo/?hl=en

Het ijs dat ik maak heeft meestal ook een mooie kleur, met bosbessen, aardbeien, kersen ...
Vanavond met chocolade, een soort Dame Blanche want het is Henks vermaandag.
De basis blijft banaan. Het is toch geweldig om fruit als basis te hebben, voor de meest romige ijsjes? Met een beetje vanille lijkt het op vanille-ijs. 

donderdag 7 september 2017

Eenvoud

Eenvoud kan in soberheid zitten, maar eenvoud kan ook betekenen weinig nodig hebben.
Wat heb ik werkelijk nodig?
Ik dacht net ... stilte, natuur, boeken. En daaruit kiezend stilte ...

maandag 4 september 2017

IJs en tip

Schreef ik al dat ik nog nooit zoveel ijs heb gegeten? Zal het zo even controleren.
IJs van banaan en ander fruit erbij, zo heerlijk! Het ijsmachientje maakte de afgelopen weken overuren. Vaak alleen maar fruit en op zondag soms wat - zure - room erbij. 
Banaan pureren en in de ijsmachine doen met al dan niet gaar ander fruit erbij.
Wat - plantaardige - yoghurt erdoor is ook heerlijk. 
Gepureerde banaan, yoghurt of slagroom kan ook de basis zijn. Bij alleen banaan kan koffie/mocca, cacao, nootjes, of wat dan ook. Dit geldt ook voor de yoghurt en room. 
Bolletjes banaanijs met warme chocoladesaus staat zeker ook eens op het programma.


TIP
Het ultieme middel tegen fruitvliegjes: In een leeg potje een stuk bananenschil doen. Plastic erover met een paar gaatjes erin. De vliegjes gaan erin en kunnen er niet uit. Ik laat ze buiten vrij.
Het potje moet wel heel regelmatig geleegd worden. Er is geen enkel beestje dat zich zo snel voortplant als een fruitvliegje.
Ik heb al zoveel geprobeerd, eindelijk ...