zaterdag 30 april 2022

Over gisteren

Er zijn in de wereld dingen waar ik blij mee ben, maar ik wil eerst iets over gisteren schrijven. We hadden zo'n mooie dag.  

Onze ochtendwandeling had precies de juiste wandeltemperatuur en het rook zo lekker overal. 

Na het ontbijt gingen we naar de markt omdat Henk een nieuw batterijtje voor zijn horloge moest hebben en dat zetten ze er daar in. Toen we net op weg waren vroeg ik Henk of hij zijn horloge bij zich had. Nee. Terug. Gelukkig dat ik het niet pas vroeg toen we er al waren. Omdat er markt was, was het druk, maar vlakbij was een parkeerplaatsje, wat een geluk. Het duurde nog geen twee minuten en toen was Henks horloge weer in orde. Hij had hem gemist.

Na de markt naar de Gamma want de kraan in de keuken was eergisteren afgebroken. Wie heeft dat nou, zoiets? Wij! We hadden precies het bedrag van een nieuwe goedkope kraan aan VVV bonnen. We hadden die nog van Henks vroegere telefoonwerk. Wie bewaart die heeft wat.

Bij de post zat een cadeautje van een lieve vriend.

Heerlijk geluncht en na een verkwikkend dutje en wandeling het gesprek met Robert Malone afgekeken, wat ons sterkte. Ons wekelijkse borreltje en de wekelijkse airfryerfrieten. Van beide bezigheden genieten we altijd enorm. Geitenyoghurt met banaan en gedroogde abrikozen toe.

's Avonds de eenmalige gastoeslag aangevraagd. Een heel gedoe want behalve een digid formulier moest er ook nog een brief bij. Er moest van alles gescand en uitgezocht, maar het is gelukt. Of we het krijgen weet ik niet. 

We gleden van het ene fijne in het andere.


Goedemorgen

Na het heerlijke budwigontbijt wens ik u een heel fijn weekend!
Met bosbessen ziet de Budwig er prachtig uit. 

Zo al, als ze erdoor zitten.


En dan nog warme bosbessencompote eroverheen, mmm.




Te belangrijk

 

Het is allemaal veel te belangrijk, ik blijf schrijven en doorgeven als het gaat om de pandemie.

In de Groene Amsterdammer staat een groot artikel van Ewald Engelen, hoogleraar financiële geografie, politicus en publicist. Het gaat eerst over economie en het gaat over in de coronacrisis. Het tweede deel geef ik door. Hij schrijft op een zeer intelligente manier over wat ik (wij) ervaar. Zoveel gelijkgestemdheid want èn (door)zien wat er gebeurt èn niet rechts zijn. Een man naar mijn hart. 

"De gevestigde media zijn hun lezers, kijkers en luisteraars steeds meer naar de mond gaan praten".

Naar wat ik begrepen heb komt dit ook door de opdracht die gegeven is. Van hoofdredacteur naar journalisten, maar wie fluisterde de hoofdredacteur in of was het al ingebed in zijn gedachten? 


"Al vrij snel na het uitbreken van de pandemie rezen bij mij twijfels over de proportionaliteit van de maatregelen. De eerste kritische column die ik erover schreef dateert van 15 april 2020, midden in de eerste lockdown, en was getiteld De rekening. Voorzichtig wees ik op de ongelijke verdeling van de kosten en baten van de maatregelen: zestigplussers werden beschermd, jongeren werden opgesloten; kapitaalbezitters kregen een kontje van de ecb (Europese Centrale Bank,T), werknemers kregen de zak.


Er volgden columns over hoe de politieke verantwoordelijkheid voor de gevolgen van besluiten aan het virus werd toegeschreven; over hoe het woord ‘samen’ moest bedekken hoe de maatregelen de ene groep wel raken en de andere niet; waarom groene partijen de maatregelen zouden moeten afwijzen; waarom niet het virus maar de managers in de zorg de schuld waren van de lockdowns; waarom de Zweedse ‘Sonderweg’ werd doodgezwegen; waarom we van mondige burgers in onmondige onderdanen waren veranderd; waarom virologen en epidemiologen dezelfde scepsis verdienden als economen. 


Onder de titel Milgram verhaalde ik van mijn verbazing over het gemak waarmee de progressieve zwerm had ingestemd met maatregelen die een discutabele effectiviteit hadden, burgerlijke vrijheidsrechten schonden en het weefsel van samenleving en economie beschadigden.

Ik besloot met: ‘Ondertussen heeft het virologisch-farmaceutisch complex er alle belang bij om ons in een staat van permanente angst te houden – en fungeren media en politiek al twee jaar als hun nuttige idioten. De vaccins zijn de grootste financiële klapper uit de geschiedenis van Big Pharma. De winst van bedrijven als Pfizer is dan ook nog nooit zo groot geweest. Om maar te zwijgen van die van mondkapjesboeren, testsetfabrikanten en appmakers. 

Pas als de onvermijdelijke deceptie over het uitblijven van de technotopische beloftes van het virologisch-farmaceutisch complex verder groeit, zal aan dit onzalige experiment een einde komen.’


Bijna vijf maanden later beginnen we te ontwaren hoe schadelijk lockdowns zijn, hoe beperkt de effectiviteit van de vaccins is, en hoezeer de getroffen maatregelen de bestaande neoliberale kloven in samenlevingen als de Nederlandse hebben vergroot. Volgens de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling is de groei van het Nederlandse en het Zweedse bbp weliswaar min of meer gelijk, het begrotingstekort bedraagt in Zweden 0,2 procent en in Nederland 2,7 procent, terwijl de Zweedse staatsschuld 34,1 procent bedraagt tegen 58,1 in Nederland. Na vier lockdowns gaat Nederland opnieuw een decennium van versobering tegemoet, terwijl Zweden dat lot heeft weten te ontlopen. Tegen de achtergrond van levensgroot opdoemende ecologische crises is dat niet minder dan desastreus.


Ik verwacht niet dat er in Nederland een groot zielenonderzoek naar de proportionaliteit van de coronamaatregelen gaat plaatsvinden. De progressieve gewetensvraag wordt er echter niet minder prangend door: had het progressieve blok in het licht van de kennis van nu niet andere afwegingen moeten maken? En hadden we met een opener, kritischer publiek debat niet kunnen voorkomen dat we ons in de doodlopende steeg van polarisatie en eindeloze lockdowns hadden geschilderd? De Zweedse casus suggereert van wel.


Sinds de kredietcrisis van 2008 struikel je erover: het citaat van Antonio Gramsci, de Italiaanse verzetsheld uit de jaren dertig, over de tussentijd waarin het oude is gestorven maar het nieuwe niet geboren kan worden en dat grossiert in wat hij ‘morbide symptomen’ noemde: 

Het is inderdaad een passend motto voor onze huidige, verwarrende tijd, die wordt gekenmerkt door de ideologische paardensprongen die ik hierboven heb beschreven en die een parodie hebben gemaakt van de klassieke politieke ankerpunten van ‘links’ en ‘rechts’. En door een politieke praktijk die steeds meer is gereduceerd tot een tragikomisch theaterstuk dat een falende technocratie van een fineer aan democratische legitimiteit moet voorzien.

De oorzaak, aldus Gramsci, is een gezagscrisis die wordt veroorzaakt doordat de ideologische consensus die politicus en kiezer ooit verbond, teloor is gegaan, waardoor de politicus niet meer leidt maar alleen nog domineert. En daarmee verwijst hij naar de knoet waarmee het fascisme van ‘Il Duce’ Mussolini gehoorzaamheid afdwong.

Na de nederlaag van het fascisme en bijna zeventig jaar aan massademocratie ziet onze gezagscrisis er anders uit. De fysieke dwang waar Gramsci over sprak is in de 21ste eeuw ingeruild voor het monopolie van een opiniërend complex dat met amuserende niemendalletjes, halve waarheden, deelwaarheden en soms regelrechte onwaarheden, maar ook met moreel bezette denk- en spreekverboden ervoor zorgt dat Gramsci’s tussentijd steeds nog net even wat langer duurt dan goed voor ons is. En het verontrustende is dat de deelnemers het niet zien: de blinde vlekken van de machthebbers zijn die van de controleurs geworden. Daarover gingen mijn columns.


Na dertien jaar met soms veel retorisch geweld op de deur van het nieuwe te hebben gebeukt, wissel ik van genre. De punksong ruil ik in voor de sonate: Gang of Four (even geluisterd en ik begrijp de ruil, passend bij een nieuwe fase.T.) voor Arvo Pärt, zeg maar. In de essays en interviews die ik voor De Groene Amsterdammer zal blijven schrijven, wil ik de vroedvrouwen van het nieuwe aan het woord laten, die ons kunnen uitleggen waarom die tussentijd maar niet ten einde komt en hoe dat nieuwe dat aan de andere kant schemert ter wereld kan worden gebracht."


------------


De eenna laatste alinea gaat over tussentijd. In een totaal andere vorm, maar het ging nu ook over fysieke dwang. 

We leven in een belangrijke periode. Waar gaat het naartoe? Er hangt nog zoveel bijna voelbaar boven ons.


Heeft u gezien hoe druk het steeds op Schiphol is? De vliegschaamte is als sneeuw voor de zon verdwenen. 

 

 

vrijdag 29 april 2022

Opnieuw geschrokken, maar ook schoonheid

Hier de documentaire die ik laatst aankondigde. Ik raad hem van harte aan.
We weten inmiddels aardig wat, maart toch schrokken we voor de zoveelste keer van wat er gaande is. Net zoals de gesprekken hiervoor, met 6 wetenschappers hebben we ook nu weer genoten van de kracht en het doorzettingsvermogen van deze mensen, de beelden van de natuur en de sfeer. En positief is dat steeds meer mensen zich verenigen. Wat mij betreft om de wereld te redden. Het volgende gesprek dat gaat komen is met Geer van den Bossche, een van de eerste mensen die zich uitsprak ... Ik heb hem al verschillende keren gehoord. Dat al die mensen volhouden ondanks alles wat ze over zich heen krijgen getuigt van zo'n sterk karakter. Ik kan er alleen maar stil van worden en heel blij.
https://rumble.com/v11zsfg-tegenwindheadwind2-dr-robert-w.malone.html

In de eerste (nieuwe) aflevering van Headwind wordt Dr. Robert Malone, de uitvinder van de mRNA-genoverdrachttechnologie, waarop de nieuwe generatie covidvaccins is gebaseerd, geïnterviewd door Jakobien Huisman op Finca Don Carmelo, een kleine boerderij op een landgoed in Andalusië. Dr. Jill Glasspool, de vrouw van Robert Malone, die haar man altijd vergezelt op zijn reizen, wordt geïntroduceerd wanneer de crew Dr. Malone meeneemt op een uitstapje naar de stad Ronda, waar de 19e eeuwse brug de dramatische en spectaculaire kloof overspant. Die brug, die tijdens de Spaanse burgeroorlog werd gebruikt om tegenstanders het zwijgen op te leggen, vormt de toepasselijke achtergrond voor een inzichtelijk interview.



Walgelijk

Dat er überhaupt nog legkippen bestaan ... Er gaan er weer 50.000 geruimd worden. Het woord geruimd alleen al. Een vreselijk woord, maar verdoezelt. Vermoord zou ik zeggen. Het is zo walgelijk en de hoeveelste keer is het dat het deze maand gebeurt De vorige keer waren het er 90.000. Als de kippen zelf besmet zijn worden ze doodgemaakt, maar ook als ze niet ziek zijn maar gehouden binnen een klimmer afstand. Het gaat om geld, niets menselijks (dierlijks!) aan.

Als ik google staat er als eerste "Uw vogels worden gedood, de karkassen vernietigd en uw bedrijf ontsmet". Over de ontsmetstoffen denk ik nu maar even niet na. Alleen de kippen. Het begint met rode kammen en kippen die sterven. Op zich al verschrikkelijk. Vervolgens worden ze vergast en in containers gedumpt. Ik beschrijf het niet uitgebreid, dat voegt niets toe.

Dat zulke bedrijven mogen bestaan, ik snap het niet. Wat voor mooi werk zouden deze boeren niet kunnen doen? Mensen voeden zonder at er slachtoffers vallen of bestrijdingsmiddelen worden gebruikt.





woensdag 27 april 2022

Eng

Ik vind het zo jammer dat er mensen zijn die aan de ene kant voelen of iets klopt of niet en nadenken over dreiging van een vrije wereld. Vanuit zichzelf of via de wetenschap. Mensen door wie we ons gesteund voelen. Tegelijkertijd(???) bestaat een deel van deze mensen uit complotdenkers. Ik hoorde er vanmorgen weer verhalen over. Ik schrik als mensen voor P. zijn en als mensen de klimaatproblematiek niet ernstig vinden. Dat vind ik dan juist weer ernstig. Hoe kan je voor iemand zijn die andere mensen wil vernietigen? Die geen enkel belang aan vrijheid hecht. De vrijheid die complotdenkers op andere gebieden wel willen. Waar komt die dubbelheid vandaan? Ze vinden dat mensen in de coronatijd constant angst aangepraat is. Dat vind ik ook, maar als je het gevoel hebt dat alles een vooropgezet plan is, heeft dat toch net zo goed met angst te maken? Wij zien door onderzoek ook allerlei belangen en verborgen agenda's. Alles wat weggehouden wordt om maar geen andere mening te krijgen en ik vind dat heel verontrustend. Ik zie zoveel waar ik voor 2019 geen weet van had. Maar complotdenken gaat zoveel verder.

Net zoals ik het moeilijk vind om te communiceren met mensen die volgen zonder aan oorzaken en consequenties te denken, zo vind ik het ook moeilijk om met complotdenkers te communiceren. Ik vind het allebei doodeng. Twee uitersten, denkwijzen waar ik niets mee heb. In beide werelden wil ik niet leven. Nu moet ik zeggen dat we die beide uitersten gelukkig zelden tegenkomen. De eerste groep meer dan de tweede, maar alleen oppervlakkig, bijna nooit als vrienden. Op een uitzondering na en die haakte af en dat is prima want het sluit dan echt niet aan. Het gaat voor mij ook over iets veel groters dan alleen corona. Complotdenken gaat ook over iets veel groters. Iemand die dichtbij staat heeft dit al tientallen jaren maar ze is er niet open over. De meeste mensen (die niet in dezelfde groep zitten) hebben er geen idee van. Toen ik het me realiseerde dat dit aan de hand was viel alles op zijn plek. Er is dan een heel groot gebied waar je het niet over kan hebben, dingen die voor mij heel belangrijk zijn. Het is goed om je dan te richten op wat je wel deelt, maar het is ingewikkeld.

Ik las een artikel van Jelle van Buuren, docent aan de Universiteit Leiden. Hij zegt: "Neem niet de theorie maar de mens die de complottheorie aanhangt serieus". Helemaal mee eens, maar als het om persoonlijke ervaringen gaat en je je dan totaal niet begrepen voelt want het bestaat niet (een bestrijdingsmiddel bijvoorbeeld) ... dan vind ik het echt moeilijk. 
Jelle van Buuren zegt ook:" Een fout die je als niet-complotdenker kan maken is om te doen alsof er nooit iets fout gaat, alsof grote media onfeilbaar zijn en er geen sprake is van belangenverstrengeling in de politiek. Het wantrouwen van complotdenkers wordt gezien als gevaar, terwijl we wel willen dat burgers kritisch zijn. ‘Waar ligt de grens tussen kritisch denken, scepsis en het complotdenken?’ 

Van Buuren geeft aan dat de scheiding hier tussen begint met erkenning dat er een grijs gebied is. Kritisch denken of twijfelen aan de autoriteit is essentieel voor een democratie. Dit is niet iets wat je uit iemand moet willen halen. 

---- 

Dat kritisch zijn en scepsis hebben is wat juist niet mocht de afgelopen jaren en nog steeds. Het voelde minder als een democratie dan ooit. En als het begin er is, waar gaat het dan naartoe? Dit zou iedereen zich toch af moeten vragen. Een dictatoriale staat zoals China is, staat Goddank nog ver van ons af, maar het was mooi geweest als er geen censuur en ontneming van vrijheid was geweest. In China heeft een paar dagen, wat eerder niet mogelijk was, een film gecirculeerd die afschuwelijke dingen liet zien/horen. Het verspreidde zich over de wereld. Als u het wil zien kunt u het intypen, ik ben gestopt met kijken/luisteren, kon het niet aanhoren. Een afgenomen kind, voedsel dat niet gebracht mocht worden en wat dus bederft (en mensen hebben geen eten), een hond  die doodgemaakt wordt en niet met een kogel ...

Op youtube (in China verboden) is het filmpje te bekijken en ook bij BNN/VARA. Er staat:
"Een video die laat zien welke mensonterende gevolgen de lockdown in Shanghai met zich meebrengt, zorgde dit weekend voor grote ophef in China. De video ging zo snel rond op sociale media dat de strenge staatscensuur het lange tijd niet voor elkaar kreeg die te verwijderen. De repressieve Chinese overheid probeert met man en macht te voorkomen dat de buitenwereld lucht krijgt van wat zich in het land afspeelt."

Steeds meer Chinezen gebruiken proberen woorden waarop gezocht wordt te vermijden zodat het filmpje verspreid kon worden. De maker ervan trekt zich nu terug en vreest ...

Op dit moment worden de straten van Shanghai ontsmet.

 

Taart

Vanmorgen zagen we in alle vroegte twee merels die samen van de ene in de andere boom vlogen. En daarna zeggen we hetzelfde met twee kleine eekhoorntjes. Ook een soort vliegen, zo hard renden ze. 



Tegen niemand zeggen, we hebben de hele taart opgegeten!!! Henk nog een stuk meer dan ik. 
De uitslag van voetbal Manchester City tegen Real Madrid zegt Henk. De taart was niet ongezond, integendeel, van boekweitmeel, maar toch ...  Nog maar even een avondwandelingetje maken. :-)

ps
Veel plekken waren vandaag en nog steeds vanwege de drukte afgesloten. Dat is nog nooit voorgekomen volgens mij, op Koningsdag. Denk dat veel mensen een heel leuke dag hebben gehad.

Oranje

We zagen gisteravond al foto's van de vrijmarkt in Utrecht. Dat we daar toch jaren middenin hebben gewoond. We krijgen het, hoe sfeervol ook, weer benauwd als we het zien, die mensenmassa. Ik schreef eerder wel eens dat we vast hebben gezeten, op de Oude Gracht, we konden echt niet voor of achteruit. Nu verlangt iedereen weer extra naar dit soort gebeurtenissen na het 2 jaar niet meegemaakt te hebben. Het lijkt nog drukker overal. De nachten waren ook heftig. We zijn wel eens gevlucht voor de drukte en het lawaai. Later werd het beter georganiseerd. En toen was het gezellig en feestelijk. Vrienden kwamen dan wel eens bij ons ontbijten en genieten van op de eerste rang zitten en genieten van de goede sfeer. Tot nu toe is in landen met een koningshuis zelden oorlog. Het is ook een mooi sprookje en dat niet alleen, er is ook een bepaalde wijsheid. Koningschap word je je gegeven maar heeft ook met een bepaalde ontwikkeling te maken. De functie is wel verschoven, het nam vroeger een veel prominentere plaats in. Ook omdat er weinig was. Kinderen kreeg vanwege koninginnedag een sinaasappel op school en dat was heel bijzonder. Later het eindeloos durende defilé. Maandenlang verheugden mensen (verenigingen, beroepsgroepen enz.) zich erop. En het was geen Braziliaans carnaval, Je zag dat iedereen blij was om daar te zijn, maar dat was het. Er hoefde verder niets te gebeuren om het spannend te maken. Nu zouden mensen het saai vinden, omdat veel beweging en snelheid de norm is voor veel mensen. Er is een andere koningsdag voor in de plaats gekomen. Koningsdag wordt steeds belangrijker las ik omdat in tegenstelling tot de polarisatie van de afgelopen jaren dit voor een groot saamhorigheidsgevoel zorgt.

Koninginnedag 1946


Vrijmarkt Utrecht






Gisteren was het zonnig en dat was fijn voor alle mensen op vrijmarkten. Nu is het bewolkt, maar vlaggen hangen uit, er wacht ons een worteltaartje en het ontbijt was met sinaasappel want zoveel mogelijk oranje vandaag.

Ik wens u een fijne dag toe!

ps

Ik hoorde net dat in Utrecht de zon schijnt. In Maastricht ook dus het wordt een mooie koningsdag. 







dinsdag 26 april 2022

Tederheid

Ik wil de vredelievende mensen uit de Oekraïne, die in een oorlog gestort zijn, graag weer een hart onder de riem steken. Als ik geen berichtje plaats doe ik dat natuurlijk ook, elke dag. Maar om het weer even zichtbaar te maken:

Een koolmeesje zit bijna elke dag op het balkon, op de rand of tussen de kruidjes. In combinatie met de bloesem zorgt dit koolmeesje voor een tedere lentefoto. En deze tederheid stuur ik naar de Oekraïne en naar de Russen die lijden (en naar iedereen die zich niet veilig voelt) en vooral ook naar de machthebbers. Uiteindelijk hebben die het het meeste nodig.





Pil en vanuit informatie beslissing nemen

De WHO vindt het medicijn Paxlovid de beste behandeling voor risicopatiënten. Het voorkomt dat mensen sterven of ernstig ziek worden door Covid. Het is van Pfizer. Ik weet te weinig van de stoffen die erin zitten (weet dat het Sars-Covid eiwit af word gebroken) en over bijwerkingen is nog lang niets bekend maar dat het voor een individuele behandeling zorgt, voor mensen die risico's lopen, is in ieder geval veel beter dan iedereen vaccineren. Je moet er wel op tijd bij zijn, het werkt niet als iemand al ziek is.

Het blijft symptoombestrijding en of er geen haken en ogen aanzitten, maar het is toch een stap waar ik blij mee ben. We blijven hier allemaal mee te maken krijgen. Ik ga op onderzoek ...

Ik hoorde een Amerikaanse viroloog zeggen dat mensen niet eens weten wat de letters mRNA bij het vaccin betekenen en dat als iedereen gedegen informatie had gekregen, iedereen weloverwogen beslissingen kunnen nemen.   

De m staat voor messenger.

maandag 25 april 2022

creatieve geesten

Er zijn in heel korte tijd drie creatieve en heel originele mannen/muzikanten/performers overleden. En alledrie heel veelzijdig. 
Polo de Haas, Jan Rot en Henny Vrienten.
Een groot gemis maar gelukkig werd er heel veel achtergelaten.

Polo de Haas
Het eerst hoorde ik hem bij Shaffy Chantant. Dit was in 1965
https://www.youtube.com/watch?v=JzzQaM40ifY
We zagen een paar dagen geleden deel van een documentaire over hem. Hij liep heel moeilijk, maar had nog dezelfde muzikaliteit. De afgelopen jaren hield hij zich veel met Simeon ten Holt bezig en speelde Canto Ostinato.

Jan Rot
Is er iemand, die op deze manier tot de laatste snik is doorgegaan?
Ik las dit bij het programma 'De Kist'. Hij speelde dit lied daar met een anwb pasje als plectrum. Bij dit filmpje zijn beelden van zijn moeder.
Hij was stoned toen hij als 19-jarige door de politie meegenomen werd naar zijn moeder die in coma was geraakt en niet meer bij zou komen... 
Ze stierf in hetzelfde etmaal als Elvis Presley. "Ik was toen heel erg met blues bezig, met verdrietige liedjes. Ik dacht: nou, daar heb je je verdriet." Op de kist schreef hij een citaat uit zijn vertaling van het Deutsches Requiem van Johannes Brahms: levend zijn de doden zolang wij hen herdenken.
Dit is zo schattig:
En dit vond ik ealtijd al een heerlijk liedje. Ik wist niet dat hij het ook met Jan Rot zong. Zo vol energie. Ik word er verdrietig van, maar het is mooi en blijvend. 

Henny Vrienten
Hier ook veel strijkers, plezier en energie.



zondag 24 april 2022

Buurvrouw en boekweitburgers

Ik hoop dat u een fijn weekend heeft gehad. Ik had het laatst over al die kleine momenten die vreugde geven. Zo keken we gisteren naar een heel klein spreeuwtje (dacht Henk) die over een takje racete. Vanmiddag zagen we twee vlinders die maar om elkaar heen vlogen. En och, het is zo mooi overal. 

Gisteren was ik bij onze Tilburgse buurvrouw, Brabanders onder elkaar. Juist hier hebben we het lang over gehad. Over hoe dankbaar we zijn voor ons leven, dat het is zoals het is. Dit is inclusief wat moeilijk is maar er is innerlijke ruimte voor intense belevingen. Dat is nergens van afhankelijk. Ik kreeg een berichtje of ik even langs kwam om bij te praten. Ik had net een dutje gedaan en een beker sterke thee gemaakt. Daarmee ging ik naar haar toe. Het was fijn om samen te zijn, ik ben dol op haar. We zijn gelukkig voor een groot deel gelijkgestemd . Voor mij is dat belangrijk en het maakt me gelukkig. En we benadrukten maar weer eens hoe blij we zijn dat we in het rustige noorden wonen. 

Van de meest eenvoudige ingrediënten is allerlei goeds en lekkers te maken. Ik heb geëxperimenteerd met boekweitburgers. De laatste keer hadden we ze op een broodje en dan denk je graan met graan (als het plantaardig is, is het meestal graan met peulvruchten. Een bruine bonen of linzenburger, of iets met soja), maar het was heerlijk! Geraspte wortel op de onderste helft  die ik met een beetje mosterd had besmeerd. Daarop de burger. Gebakken uitjes en gemarineerde komkommer (gewoon in het nat van een augurkenpot gedaan) en tomatenketchup  Daarvoor maakte ik ze met gebakken courgette en uien en een salade met appel (foto). Balletjes door een Bolognese saus lijkt me ook lekker, of als een gehaktbal met aardappeltjes en groente.





Data

Vier onafhankelijke data analisten spitten de ongelooflijke hoeveelheid kort geleden, vrijgegeven overheidsdocumenten (inmiddels 60 gigabyte) over de coronacrisis door. Een zoveelste bevestiging van het verschil tussen wat je denkt te weten en wat er gebeurt. Ik heb dit eerder gehoord, maar vind het toch weer verschrikkelijk om te lezen:" Als iemand met een groot bereik op sociale media een uitspraak doet die indruist tegen de lijn die de overheid volgt dan moet dat weersproken worden door mensen van buiten de overheid". Waarom moet iedereen die kritisch is hun mond houden? Het speelt nu allemaal veel minder, maar het zal niet opeens weg zijn en er is nog zoveel onduidelijkheid. Ik moet opeens denken aan de solfègeles die ik vroeger volgde. Er zat een drukke jongen in het klasje en de muziekjuf die hem niet aankon plakte leukoplast op zijn mond. 
Dit is precies hetzelfde, je wordt belachelijk gemaakt je stem wordt ontnomen, of je wordt ontslagen. Ik weet niet meer of het voor of na dit incident was dat de juf hem een mooie dikke gum beloofde als hij lief was. Ook dit is herkenbaar en veel gebeurd, de afgelopen jaren. Een privilege-rijk pasje en in andere landen ook geldbedragen of cadeautjes, als je je liet vaccineren. 

Ik ben alle mensen die hun nek uitsteken met gevaar voor de guillotine dankbaar. Ook als het niet vanuit een werkmatige positie is, zoals bijvoorbeeld indertijd Doutzen Kroes. Mensen reageren met zoveel agressie omdat het blijkbaar bedreigend is wat ze zegt. Ze zegt wat ze vindt en het is anders dan wat voorgespiegeld wordt. Wat klopt niet van wat ze zegt? Er zijn veel mensen die kritisch denken en een deel van de mensen die eerst niet zo dacht zet ook steeds meer vraagtekens. Doutzen is buiten in Friesland opgegroeid, met goede voeding en kruiden. En er werd nooit zomaar gevolgd. Er werd bewust geleefd en nagedacht. Nu vroeg ze zich onder andere af waarom er tijdens de pandemie niet veel aandacht was voor voeding die werkelijk voedt, die ons geeft wat we nodig hebben en ons ook voor een deel beschermt. We zijn allemaal kwetsbaar, er kan altijd van alles gebeuren, maar wat we eenvoudig zelf kunnen doen. Het is voor alles goed, niet alleen voor/tegen virussen. Het moet wel aansluiten, anders wordt het krampachtig.
Ik snap er ook niets van dat zoiets positiefs, wat iedereen meer vertrouwen kan geven en minder afhankelijk maakt, niet gebeurde. Het enige wat er nu gebeurde was symptoombestrijding en ook nog via iets onduidelijks, wat verre van natuurlijk was. 

Maurice heeft het over lessen die geleerd (moeten) zijn. Al zijn gevolgen steeds zichtbaarder, zal er een volgende keer helemaal anders gereageerd worden? Ik hoorde wel dat de maatregelen minder streng zullen zijn, maar echt essentieel anders? Daarvoor moet er nog veel meer zichtbaar worden denk ik. 

Wie het artikel over de analisten wil lezen:

vrijdag 22 april 2022

Boek en radijsjes

Al is de wind heel koud, op zo'n beschut plekje als bij ons was het heerlijk. In een nieuw boek begonnen, over een man en vrouw die in Nottinghill (Londen) wonen en nadat er steeds meer narigheid in de omgeving is dolgraag in Schotland willen wonen. Er hangt een kaart van Schotland in een nauw gangetje en elke keer als ze er langs loopt droomt ze ... Ze willen alleen niet op een eiland wonen. Aangekomen in Schotland gaan ze naar een pub. Druipend van de harde regen kijken ze naar een even zo natte krant, die begint te scheuren. Er staat een schattig huisje te koop ... op een eiland! Verder ben ik nog niet, maar aan de titel van het boek te zien wordt het dat huisje. De eerste druk van het boek was in april 2021, de zevende(!) in augustus. Ik ben benieuwd. 

Radijsjes en voorjaar horen bij elkaar. We hadden de boterhammetjes gisteren als lunch en vanmiddag de rest op een half broodje, na ons dagelijkse dutje.







donderdag 21 april 2022

Bloesem

Vroeger toen ik op de quakerschool zat lag ik op mijn rug en keek ik eindeloos naar de knalroze bloesem tegen de knalblauwe hemel. Dat lange moment (kan een moment lang zijn?) vergeet ik nooit. Sindsdien sta ik tijdens onze wandelingen regelmatig stil om van dat beeld te genieten. Roze, maar ook wit vind ik heel mooi. De linker boom staat hier vlakbij, we zien hem vanuit het raam. Hij is roze-rood. 

Ik wens u allemaal een fijne dag, met heel veel zon en daardoor vitamine D.


                                                                                            
         


Henk heeft deze foto vanaf het balkon genomen en ik had geen idee wat het was. Daar stond (staat nu buiten) de rozemarijn. Het bleek dat er opeens bieslook in groeide. :-)




Ontmenselijking

Bij de landen die sterk betrokken zijn bij de Oekraïne is de onschuldige Omikron naar de achtergrond geraakt. In sommige landen waar dat niet het geval is, is het heel anders en helemaal in landen waar onderdrukking een grote rol speelt, zoals in China. Niet alleen moeten mensen op een andere plek in quarantaine, worden ouders van kinderen gescheiden, zijn er surveillanceteams en zijn mensen in huis opgesloten maar er is veel meer. Waarom?

In de Standaard lees ik over de onmenselijke werkdruk. Er staat dat bepaalde beroepsgroepen (artsen, verplegers, koeriers) pampers moeten dragen zodat ze geen pauze hoeven te nemen. Er zijn door al het overwerk al tientallen mensen overleden. Weigeren? Dan worden familieleden gestraft. 

Nooit zal ik vanuit mijn hart iets kunnen begrijpen van hoe mensen zo met elkaar om kunnen gaan. Heel zachtjes en soms minder zachtjes sijpelt het hier binnen. Tijdens de pandemie voelde ik het, maar er zijn westerse bedrijven met fabrieken in China die experimenteren met de ik noem het maar slavenarbeid. Volkswagen kwam erop terug.
Wie wil leven in zo'n wereld? Er is geen keuze vind ik, dus we maken ons eigen leven zo harmonieus en mooi mogelijk. Daar is bijna niets voor nodig, behalve bewustzijn, zodat er zo min mogelijk gelukkigmakends ontsnapt aan onze aandacht. Zoals nu de pracht van alle bloemen overal. Ook de meest kleine dringen door, wat een schoonheid. Een vorm van schoonheid die er altijd is.
Als basis is er altijd het andere, het meest grote, waardoor ik me gedragen weet.
Ik weet inmiddels dat de gevangenschap in de bedrijven, zoals in China (het gebeurde eerder in Vietnam) close loop management heet.

De Standaard (Giselle Nath):
"De letterlijke vertaling, ‘management in gesloten lus’, geeft al een beetje aan waarover het gaat. Concreet betekent het dat arbeiders volledig geïsoleerd worden van de buitenwereld. Ze zitten vast bij of op hun werkplaats. Bezoek is niet welkom. Eten, slapen en werken gebeurt ­samen, in shifts. Werknemers kunnen ­alleen vertrekken als ze ziek worden of als Peking besluit dat de lus veilig geopend kan worden. Aangezien het regime nog steeds nultolerantie nastreeft en niet transparant communiceert over data, kan het lang duren voordat werknemers weer naar huis kunnen.
De term werd al gebruikt tijdens de Olympische Winterspelen. De atleten daar hadden een apart circuit van busjes en ­hotels en mochten dat niet verlaten (DS 4 februari)."

woensdag 20 april 2022

Orthodox Pasen 24 en 25 april

In de Orthodox-Katholieke, Oost-orthodoxe, Byzantijnse kerk/ (220 miljoen gedoopte leden) is Pasen de grootste van alle heilige dagen. Het feest der feesten. En dan is het oorlog en is alles anders. Het is (in principe) feest in Abchazië, Bosnië en Herzegovina, Bulgarije, Cyprus, Europese Unie, Georgië, Griekenland, Kosovo, Moldavië, Noord-Macedonië, Oekraïne, Roemenië, Rusland, Servië, Wit-Rusland. En in de oriëntaals-orthodoxe kerken: Koptisch, Syrisch, Ethiopisch en Eritrees.


Ik hoop dat een groot aantal mensen het op hun eigen manier kunnen vieren en dat veel vluchtelingen een reisikoon bij zich hebben. Vaak is dat een drieluik die je in elkaar geklapt/gevouwen met je mee kan dragen.

Belangen

Er is een advocatenkantoor die een rechtszaak wil aanspannen tegen de Nederlandse overheid over het onvoldoende adequaat handelen in de vaccinatiecampagne voor kinderen. 
Grote belangen voor Pfizer en voor de kinderen? Ik hoop dat er op den duur ook zoiets voor volwassenen zal komen. Het spike-eiwit zal ongetwijfeld voor kinderen in de groei een groter gevaar zijn dan voor volwassenen, maar er zijn steeds meer geluiden over de verwoestende werking in cellen. Wat ik al lang geleden hoorde van een arts is dat er niet eerder een 'vaccin' is geweest wat direct in de cellen kwam.


Als u het rapport leest ziet u hoe vaak het woord geheimhoudingsplicht voorkomt. Niet alleen als het om de prikken gaat is het onduidelijk, er blijft sowieso veel verborgen. Dit zijn geen verhalen van 'wappies' maar van deskundigen die onderzoek doen.


Ik las net dat de bestuursvoorzitter Albert Barla van Pfizer meer dan anderhalf miljoen euro per maand verdient!  
Jaar: € 18.016.604,00
Maand: € 1.501.383,67
Week: € 346.473,15
Dag: € 69.294,63

zondag 17 april 2022

Pasen

Fijne paasdagen gewenst!


Het is prachtig paasweer, met een uitbundig schijnende zon.

Na ons paasontbijt en een extra kopje koffie gaan we nu naar buiten. Niet voordat ik een foto van het paasbrood geplaatst heb. Henk kon er geen genoeg van krijgen. Wat is dat toch fijn, hem elke dag te zien smullen. Dit is zulk ander paasbrood dan uit de supermarkt, Hier moet je op kauwen! Ik was gisteren terg aan het lezen en kwam ergens tegen dat professor Scherder had gezegd hoe belangrijk kauwen tegen Alzheimer is. Mijn broden zijn multifunctioneel. :-)

Dit is gewoon mijn zuurdesembrood met veel krenten, kaneel en spijs van amandelmeel, drupje amandelessence (heb ik al jaren dat flesje en het gaat nog jaren mee), kokosbloesemsuiker en een beetje water.







Ik heb het paasbrood bij recepten gezet. Die foto heeft Henk gemaakt en je ziet de bovenkant, ik nam een foto van de onderkant. De spijsrol is duidelijk te zien en ook dat hij niet in het midden zit. ::) 

zaterdag 16 april 2022

Soepje van 'afval' en alvast ...

Ik schreef er een paar dagen geleden over. We zijn arm en ik voel me zo rijk. Gisteren kwamen er heel veel groentes (en fruit) van Ekoplaza. De kasten aardig vol. Dit is het enige wat er echt toe doet.

'Het ding' is inmiddels gearriveerd, van het laatste geld van Martin. Ik zal er binnenkort een foto van plaatsen. Mocht er ooit oorlog komen, of de elektriciteit valt uit ... Ik maak u nieuwsgierig.

De wind was koud en de zon was echt warm. Ik heb die combinatie op deze manier volgens mij nog nooit eerder meegemaakt. Wel het verschil tussen schaduw en zon, dat hadden we in Oost-Groningen heel sterk. Dit nooit. Morgen, Eerste Paasdag is het anders, het wordt heerlijk weer de komende tijd. 

Ik zou alles (zoveel mogelijk) gaan gebruiken. Zo maakte ik vanavond een soepje van het 'afval' (in Duitsland stond altijd een doos in de winkel, waar mensen de stelen in deden) van koolrabi en het groen van radijs. Uitje erbij, knoflook-, uien- en bouillonpoeder. Alles in de blender. Erbij halve pitabroodjes uit de airfryer met olijfolie en knoflook. Daarop rijpe, zoete tomaat en knoflookbieslook. Knoflookbieslook heb ik al even en ik heb geen idee meer hoe ik eraan kom. Hij doet het steeds beter. Ook nog wat eikenbladsla erbij, met alleen kruidenzout. Een eenvoudige, heerlijke maaltijd, die een paar dubbeltjes kostte. 
Kopje koffie en brownie toe. Ik maakte de brownies voor Pasen. Morgen een foto. Ik heb gewoon maar wat verzonnen en het was erg lekker. Ik vind dat ik de airfryer en oven erg veel gebruik, moet minder. De brownies hoefden niet in de oven. Ik zet het bij 'recepten'.



Later:
Dit hebben we nog nooit gedaan, het is 22.45u en ik heb cichorino gezet en we hebben er een stukje zelfgebakken Paasbrood bij. We konden niet wachten. Oooh, wat lekker. Het brood is ook heel mooi geworden. Morgen een foto. Ik wilde hem eigenlijk in de airfryer bakken maar ik was bang dat hij het verwarmingselement zou raken. Dat zou niet gebeurd zijn, het kwam niet boven de vorm uit. 
Wat genieten dit!

vrijdag 15 april 2022

App (en een lijst) voor eetbare planten

Ik had het laatst over een app voor eetbare planten, dit is hem:
https://www.inaturalist.org/projects/eetbare-planten-en-paddestoelen-van-nederland
Er zijn er misschien meer.

Hier is een lijst met eetbare planten, ook handig.


De gezonde brandnetel





Tegenwind

Van de mooie en zinvolle documentaireserie 'Tegenwind' is een boek gemaakt. Het is vanaf mei te koop.
Ik zet de functie achter de namen, voor wie deze wetenschappers niet kent. Alleen bij Theo Schtters schrijf ik uitgebreider over zijn functie, omdat het alles met vaccins te maken heeft. Als iemand hierin deskundig is ...  

"Tegenwind"
Over zes wetenschappers in het oog van de coronastorm

https://www.bol.com/nl/nl/p/tegenwind/9300000083722506/?bltgh=vpkEWp5SA-kDTGkD53JPLg.4_12.18.ProductTitle





Het boek biedt, naast talrijke foto's van voor en achter de schermen, columns van Jakobien, Alain en Mark,  een terugblik op de documentaires, een transcriptie van de rondetafelgesprekken en een sfeerverslag van de live première in de Elisabethzaal.  Maar ook onthullende  nieuwe interviews met alle wetenschappers. 
 
 
Enkele citaten:

Sam Brokken (lector gezondheidswetenschappen): 
"Niet het virus maar de manier waarop we ermee omgaan heeft onrecht en ongelijkheid gecreëerd.
"360 miljoen kinderen sukkelen door de maatregelen in de armoede, waarvan er 120 miljoen om die reden zullen sterven.”

Mattias Desmet (professor klinische psychologie aan de Universiteit Gent).: 
“Tegenwind blonk uit door kwaliteitsvol de waarheid te spreken. Door de
gasten, maar ook door de ganse sfeer van de onderneming. Ik heb nadien vaak
gedacht: wat een geluk dat ik daar aan mee heb gewerkt.”
“Zal het een gevaarlijke tijd worden om te spreken?
Ja, maar daar mogen we niet voor terugdeinzen. Het allergevaarlijkste is zwijgen.”
 
Theo Schetters (bioloog en immunoloog. Hij is als bijzonder hoogleraar verbonden aan de Universiteit van Pretoria in Zuid-Afrika en is directeur bij het bedrijf ProtActivity dat zich bezighoudt met de ontwikkeling van vaccintechnologie ter bestrijding van protozoale ziekten.
"Alles wat er toen in de Tegenwind documentaire gezegd is komt stuk voor stuk uit.”
“Artsen krijgen in Nederland 21 euro om een vaccinatie te zetten. Voor het melden van bijwerkingen krijgen ze niks en daar ben je langer mee bezig. Dus zie je dat er meer dan 80% van de meldingen van de patiënten komt en niet van de artsen.”
 
Maurice de Hond (Sociaal geograaf, opiniepeiler)
"Ik vraag me steeds af of de dingen die ik hoor en lees wel waar zijn. Worden we niet constant gemanipuleerd? Dat had ik daarvoor eigenlijk nooit.“
-“Mijn aërosolentheorie is uiteindelijk wel door beleidsmakers opgepikt, maar niet in relatie tot mij. De theorie is in ere hersteld, maar ík niet.”
 
Paul De Hert (vooraanstaande internationale mensenrechtendeskundige):
“We zitten nú al in een Chinese controlemaatschappij.”
"Er is wantrouwen over de Europese Digitale Pas: dat de EU iets lanceert dat in sé onschuldig is en dan stilaan uitbreidt tot een controlemechanisme waar we geen vat meer op hebben.”
 
Lieven Annemans (hoogleraar gezondheidseconomie, verbonden aan de faculteit geneeskunde van de Universiteit Gent)
“Het inzicht komt altijd pas als het kwaad is geschied.
Pas nu hoor je stemmen opgaan die zeggen dat we toch voorzichtiger hadden moeten zijn met het vaccineren van kinderen. Dat we misschien toch die cst* sneller hadden moeten afschaffen... Maar dat zijn vijgen na Pasen.”
“De crisis heeft erop gewezen hoe belangrijk de taak van een gezondheidseconoom is. Iemand moet de kostenbaten- analyse voor de maatschappij maken. Zowel van lockdowns, als van massavaccinatie en het toepassen van een cst.”

"Cst is in Vlaanderen wat hier de coronapas (QR code) is, Covid Save Ticket.
 

donderdag 14 april 2022

Verloren

Nothing in history has caused more people to lose all confidence in the system than the last 3 years

Ik las dit naar aanleiding van onderstaande video. Ja, wij zijn het vertrouwen wat we onbewust hadden verloren. Dat er in een paar jaar tijd zoveel kan veranderen. Van vertrouwen naar niet vertrouwen is iets heel groots. Het gaat over politiek en over mensen die dichtbij stonden. Wat het laatste betreft De synchroniciteit van het leven laat ook ander verlies van vertrouwen zien. Dat is dichtbij. Hoe gaan we hiermee om?

Zijn we boos, verdrietig, geeft het een machteloos gevoel, maakt het vechtlustig, nemen we juist afstand of zijn we accepterend en berusten we? Alles kwam aan bod. Nu hebben noodzakelijkerwijze een deur dichtgedaan en dat is hetzelfde als afstand nemen.

https://www.youtube.com/watch?v=OnyedH-vhg8

Maar dan gaat er een andere deur open ...  

In de VPRO gids (las ik door Blendl) staat een artikel over complotdenkers en over verscheurde families. In Duitsland is er een organisatie om mensen die hierdoor in de problemen komen op te vangen. Maanden wachttijd. Er wordt wel meteen weer een oordeel gegeven. Men vindt zoiets hier niet nodig al zei een psycholoog dat er collega's zijn die tenminste i bepaalde 'complottheorie' aanhangen dus dat die niet geschikt zijn om hulpvragers op te vangen. Ik zou niet weten waarom niet. En wie bepaalt wat wat is. Zo ongenuanceerd en veralgemeniserend. Dat is volgens mij echt een van de grootste problemen van dit moment, het blind staren op een gedachte, een beeld, hoeveel andere kanten er ook zijn. 

Wat mij opvalt van doorgewinterde complotdenkers is dat ze vaak het milieuprobleem bagatelliseren en dat er op een bepaalde manier over de oorlog in de Oekraïne gedacht wordt. Ik vind het allebei heel pijnlijk. Even pijnlijk als alles goed vinden, hoe groot de schade ook is, in lichamelijk en in geestelijk opzicht.

Ik heb geen idee hoe met die oorlog omgegaan zou moeten worden. Hoe kan er iets doorbroken worden? Wat zou constructief zijn?

Er wordt steeds meer duidelijk over de gevolgen van vaccineren. De effecten die het bijvoorbeeld op gezonde sportmensen heeft. Een sportarts beaamt dit en zei dat veel andere artsen dit ook vinden, maar dat niemand het durft te zeggen. 

Heel soms krijgen wetenschappers die kritisch zijn eindelijk wat meer ruimte, maar veel nog niet. Wanneer komt het moment dat iedereen wel de ruimte krijgt en die volledig durft te nemen en dat er ook naar geluisterd wordt? Ik hoorde dat er een congres in België was, waar wetenschappers werden uitgenodigd die de afgelopen jaren niet aan of nauwelijks aan het woord zijn geweest. Er was een stemming over verplichte vaccinatie waar op een na iedereen tegen stemde. Vervolgens komt er een verplichting voor zorgpersoneel. vanuit de overheid. Wat die bijeenkomst dan voor zin heeft gehad? Het enige positieve was dat er mensen bij zaten die kort geleden nog geen stem hadden gekregen.



woensdag 13 april 2022

Bol en Leonardo Da vinci

Net had ik het over een grote misstand maar ik heb het toch maar bij 11 april gezet.

Ik ga u zo nu en dan een afbeelding van een schilderij geven, om het u gemakkelijk te maken. Verschillende stijlen. Dit is een andere manier van beleving want misschien ziet u nu schilderijen die u anders niet zou zien. Het kan verrassend zijn u daarop te richten. Naast het zelf zoeken en ontdekken. Als mensen niet met kunst (of boeken) zijn opgegroeid kan er een wereld opengaan. Ik gun iedereen deze wereld.

De Mona Lisa van Leonardo Da vinci








dinsdag 12 april 2022

Vandaag liep anders

Een tijdje geleden schreef ik hoe ik me verheugde op vanmorgen. Na heel lange tijd naar de grote bibliotheek, daar heerlijk een kopje koffie drinken, met een zelfgebakken koekje. Omringd door boeken en lezend. Komen we daar staat alles op zijn kop. Vanaf half mei is de bibliotheek helemaal anders ingericht*. We hadden al gezegd dat als we geen kopje koffie kunnen drinken gaan we naar het kunstcafé. In plaats van omringd door boeken omringd door kunst, met een mooi uitzicht. Als we daar zijn vertelt de eigenaar dat er thuis corona is en dat hij nog niet wist of hij open mocht gaan. Nou ja ...

Toen wel ergens anders een kopje koffie gedronken en de laatste keer was heel lang geleden. Dat was dus feestelijk op mijn halve verjaardag. Thuisgekomen hadden we wraps (had ik gisteren al gebakken) met gebakken shoarma sojabrokjes met geraspte wortel, sla en veel knoflook saus. Zoete met cranberryjam toe.

*We hebben even gepraat met een mevrouw die in de bibliotheek werkt en ze wist zelfs nog waar we woonden. Als ik dat al verteld heb is het jaren geleden, wat bijzonder. Gisteren hadden we ook zoiets, toen we probeerden de eigenaar van verloren autosleutels te vinden. Een mevrouw die zei dat tegenover waar wij wonen iemand is die een Peugeot heeft. Van haar hadden we geen idee hoe ze dat wist. Ze zei ook nog dat wij het zo fijn hadden, zoiets. Het is heerlijk om opgemerkt te worden. Om niet onzichtbaar te zijn.

Ontspanning en wie weet inspiratie door kunst

Als u niet naar een museum kunt dan raad ik u aan een boek met kunst op tafel of op uw schoot te leggen. Kies een schilderij of object en laat het op u in werken.
Kijken, uw ogen dichtdoen, weer kijken.
Wat ziet u allemaal?
Wordt u geraakt?
Waardoor?
Dit zou u op kunnen schrijven in een schrift/dummy en als u dit fijn vindt om te doen en het vaker gaat doen ontstaat er een mooi gevuld boek. Misschien met de afbeeldingen van de kunst en in ieder geval met uw beleving ervan.
U zou er ook tekeningen of gedichten bij kunnen maken.



Als u geen kunstboeken heeft en niet lid van de bibliotheek bent kunt u veel op internet aan kunst ontdekken. U kunt zelfs door musea lopen. Voor echte ontspanning of juist geprikkeld worden werkt het concentreren op een werk heel goed. En as u vandaag iets ziet kijkt u er morgen misschien weer anders naar.

maandag 11 april 2022

Opgezette klieren en macht

Duizend meldingen (en soms zelfs 2500) bij Lareb per dag van opgezette klieren na de 2e booster.

De vijfde(!) verlenging geldingsduur Tijdelijke Wet maatregelen Covid 19. Bespottelijk en het wordt weer oor de meeste mensen geaccepteerd. Waarom? Elke keer vraag ik me af waarom. Omikron is niet eng, de macht die er steeds meer ontstaat wel.

In veel gebieden is het mensen nog steeds volledig in de bol geslagen. Een sterk en afschuwelijk voorbeeld hiervan is dat in Sjanghai het nu een paar keer is voorgekomen dat het hondje van een 'baasje' dat Omikron heeft is doodgeslagen. Coronaprotocollen. Waarom? Omdat het hondje iemand zou kunnen besmetten met een onschuldig virus? 
De meeste mensen zullen dol op hun huisdieren zijn, maar juist in China (Sjanghai) schijnt het heel sterk te zijn. Ik wist dit niet maar vind het wel logisch. 
Mensen die daar Omikron hebben zijn wanhopig. Je mag niet in je eigen huis blijven, maar moet op een aangewezen locatie verblijven. Het diertje (schrijf een verkleinwoord omdat het vaak om kleine hondjes schijnt te gaan) blijft achter waardoor het verhongert (sociale structuren zijn er blijkbaar anders) of ze worden losgelaten en dan hoop je dat ze overleven. En wie weet wat er nog meer gebeurt.
Een eigenaar liet zijn hondje vluchten, maar hij kwam niet ver. Een corona-preventiemedewerker sloeg het dier dood. Hier is een filmpje van gemaakt. Het filmpje is door miljoenen Chinezen bekeken. De Chinese vereniging van huisdiereigenaren schreef een open brief aan de lokale autoriteiten met een pleidooi tegen dit soort wreedheden. 
Ik mag dan niet veel vertrouwen meer hebben in wat hier gebeurt, maar dit totaal zinloze gedrag wat ervoor zorgt dat mensen het soms meest, of enige dierbare in hun leven ontnomen wordt is onmenselijk (en ondierlijk!). Juist in een land waar een onderdrukkend regime heerst zijn huisdieren denk ik een bron van rust, plezier en liefde.

(Geen) geld en rijkdom

Gisteren heb ik zoveel geschreven. Waar ik gisteren mee eindigde ga ik vandaag mee door. 
Het  gaat bovendien over hetzelfde onderwerp.
Zaten we eerst €4 boven de armoedegrens, nu zitten we er €6 onder. Als er niets raars gebeurt gaan we het redden tot volgend jaar augustus. Er moeten eigenlijk ook geen kleine rare dingen gebeuren. :-) 
De uitdaging wordt groter en zo ook mijn enthousiasme. Vooral omdat ik mensen in dezelfde situatie kan steunen op deze manier. Het is geen theorie of leuke en op zich zinnige 'challenge' (er zijn veel filmpjes van mensen, ook van politici, die een week van een laag bedrag leven), maar bitterzoete realiteit. 
Op zich zal er voor veel mensen heel veel tijd in gaan zitten als ze altijd al weinig hadden en het wordt steeds nijpender, maar vooral ook voor mensen die het juist niet gewend zijn, die van veel naar weinig gaan, zal het niet alleen veel tijd maar ook veel energie kosten. Die krijgen opeens een ander leven. 
Dan moet er veel gedacht, gerekend en voorbereid worden (hier kom ik zo op terug). Hoeveel tijd het ook kost, het is belangrijk oplaadmomenten te creëren. U moet het wel volhouden. Als het lukt zal het een groot gevoel van voldoening geven. 
Ik zal het de komende tijd niet alleen over de praktische kant hebben, al is dat de basis want als het daar niet in orde is, is er een constante onrust. Ik heb het ook over al die kleine, maar zo waardevolle momenten waar geen cent aan te pas komt. 
Nu zijn wij in de bevoorrechte positie dat we in het bos wonen. We kunnen altijd naar buiten.
Ik vind weinig zo ontspannend als wandelen en nu bijvoorbeeld zien hoe alles uitkomt. Van een afstand lijkt het een groene waas, maar ik kijk ook dichtbij, naar alle verschillende blaadjes en knoppen. En bloemen! 
En dan de vogels. Staat u af en toe stil en luister ...
Verder niets, alleen maar dat.
Vaak heb ik mijn ogen dicht als ik luister, maar soms kijk ik in de bomen om te ontdekken waar het vogeltje dat zo hard zingt is, wat lang niet altijd lukt. Er zijn nu zoveel vogels, dat het soms overweldigend is.
Vroeger had ik een vriendin die veel van vogels wist. Ik weet er niet veel van, maar ik geniet van alle verschillende klanken en het getik van de spechten. 
De merel herken ik goed en die zit zo dichtbij ons slaapkamerraam dat ik soms denk dat hij 's morgens naar binnen zal vliegen.
Nog even terug naar buiten. Kijkt u naar alles wat er is, het is heldergroen nu. Een boekje of app is handig. Er zijn speciale apps voor buiten. Dan neemt u een foto van een bloemetje en krijgt u te zien wat het is. Zo kunt u zich trainen in het herkennen en vooral ook in het erachter komen  wat eetbaar is. En maakt u daar vooral gebruik van. Twee (veel meer eigenlijk) vliegen in een klap. U bent buiten, gezond, u maakt uw hoofd leeg want bent gericht op iets bepaalds (of op niets) en u zorgt voor meer vitamines en mineralen in uw maaltijden.
Morgen ga ik het over iets anders hebben wat ontspant, maar omdat dit met die basis te maken heeft begon ik hiermee.

Ik kom nu terug op de financiële situatie. Gisteren bedacht ik me dat er bepaalde posten zijn die in een keer betaald worden en dat kan natuurlijk niet. Dit was niet eerder tot me doorgedrongen, wonderlijk. We hebben eraan gedacht om de museumkaart op te zeggen, maar dat doen we juist niet! Kunst is zo'n belangrijke toevoeging aan ons leven en het was zo vreselijk dat we een tijd nergens heen konden (mijn hart gaat meteen sneller kloppen als ik hierover schrijf, zo belachelijk vonden we het. Vooral omdat er tijdsloten waren, ideaal). 
We blijven in de buurt voor het benzinegebruik maar ook omdat we het veel te druk vinden in het westen. We gaan een paar keer naar dezelfde tentoonstelling als we hem heel mooi vinden. 
Dat is verdiepend en maakt wat we zien nog waardevoller. Een tweede of derde keer zie je weer zoveel andere dingen. Nu schrijf ik weer over de andere, de geestelijke kant. Het is ook zo verbonden aan elkaar. Geestelijke voeding is altijd belangrijk maar helemaal als er weinig mogelijk is.
Netflix heb ik wel opgezegd. De bibliotheek blijft ook. Er zijn zoveel boeken die ik gewoon een keer wil lezen. En als ik iets dolgraag wil hebben dan komt het later en tweedehands.
Ik ga dus elke maand nog wat minder uitgeven aan boodschappen en met wat we terugkrijgen van de belasting kunnen we die kaarten, het waterschap en 2x de rioolbelasting betalen.
Ik heb nu echt een goed overzicht en we zullen zien hoe het gaat. Deze maand ging het niet zo goed, maar de nieuwe situatie overviel ons ook. 

Henk zei dat op zijn graf moet staan: "Arm geboren, rijk geleefd."
Ik besef elke dag hoe rijk we zijn. Niet alleen omdat we in dit land leven 
(ook in Europa zijn veel landen waar het, zeker als je ouder bent, een stuk moeilijker of welhaast onmogelijk is om te leven. Duitsland is een goed voorbeeld. En als ik dan die Ursula vond der Leyen eindelijk met iets van emotie in de Oekraïne zie, vraag ik me af waarom ze hier niets van toonde voor de bejaarden die in Duitsland eten zoeken in afvalbakken)
maar vooral omdat we zo gelukkig zijn.
Henk wordt trouwens gecremeerd dus geen grafsteen. De uitspraak blijft. 

De pagina 'Goed leven met weinig' wordt heel lang. Een subpagina zou handig zijn, maar dat kan niet volgens mij. Er komt steeds meer bij. Dat is ook juist leuk, u moet alleen steeds meer scrollen. De maaltijden op een nieuwe pagina doen is niet handig, er zijn er genoeg.
Ik ga er gewoon rustig mee door.

Tussen de middag een kop courgettesoep, met gebakken ui en veel knoflook en een warm pistoletje.


Gisteren maakte ik linzenburgers en straks breek ik ze in stukjes die ik krokant bak en dan doe ik ze door witte rijst met gebakken ui en fijn gesneden witte kool. Met kerrie en rozijnen.

zondag 10 april 2022

Nog een mooiste zin en Palmpasen

Als reactie op de mooiste zin las ik van iemand die Germo heet:
"Mijn mooiste zin is nog steeds "Er is iets van jou in alles waar ik van houd"

Ik ervaar dat zo, de liefde is altijd bij je, waar je ook kijkt, wat je ook doet. Verweven in alles.

Het is Palmpasen vandaag, een dag van hoop. Ik denk aan de optochten vroeger. Jammer dat ik geen palmpaashaantjes heb gebakken, een uitzondering. Volgend jaar hopelijk weer wel. Met ketoembar, wat ze zo speciaal maakt. Alleen mijn moeder maakte ze volgens mij op deze manier en geen idee hoe ze eraan kwam.


Deze afbeelding komt van een antroposofische website. Er is van alles te lezen en dit gaat vooral over onderwijs. Ik denk dat ik het een van de mooiste manieren van onderwijs vind (naast Montessori, Freinet, Jenaplan). Dicht bij de natuur, dicht bij de seizoenen, dicht bij de kern. Als ik het volgende lees gun ik elk kind zo'n basis. Wat zou de wereld er dan anders uitzien, als kinderen bevestigd worden in wie ze zijn en gestimuleerd in wat ze kunnen. 

"Op de natuurschool ‘Rond het vuur’, willen wij als leerkrachten rond het kind staan om het innerlijk vuur, daar waar een kind warm voor loopt, brandend te houden en te voeden." 

Ik zag hier ook twee lekkere recepten van Ilse Beurskens 

Lente-pasta
Met waterkers, bieslook en paardebloemen (in plaats van waterkers zijn raapsteeltjes ook lekker in dit gerecht denk ik.T.)
De lente is nu echt begonnen. We kunnen bieslook en paardenbloemen plukken. De gele bloemen geven de pasta een feestelijke tint.




Recept voor 4 personen
300 à 350 gram pasta
200 gram tempé
200 gram waterkers
een flink bosje bieslook
4 paardenbloem-bloemen
een flinke scheut shoyu
2 volle eetlepels crème fraîche
zeezout naar smaak
Pasta koken zoals op de verpakking beschreven staat.
tempeh
Tempé in kleine stukjes snijden en op een laag vuur krokant bakken in olijfolie.
waterkers
Waterkers en bieslook fijn hakken. Gele paardenbloem-bloemen in kleine bloemetjes uit elkaar trekken.
paardebloempaardebloempaardebloempaardebloem
Pasta afgieten. Alle ingrediënten door de pasta roeren.
Lekker als lunch. Of met gebakken knolselderij en zelfgemaakte ketchup een heerlijk diner. 

Radijs-bieslooksalade
De lente brengt veel scherpe smaken, zoals in radijsjes, bieslook en raapstelen. En in dit gerecht ook in de koolkiemen. Het is nu, wanneer al het groen uit de aarde schiet, het juiste seizoen om dagelijks kiemgroenten te eten. Kiemgroenten bevatten veel vitamine C. Dat komt goed uit nu onze laatste appels en peren opraken.

Lunch- of bijgerecht voor 4 personen (andere kiemen kunnen natuurlijk ook. Ik bestel ze bijna altijd mee als ik bij Ekoplaza bestel en ik kweek ze zelf, dat is zo gemakkelijk.T.)
3 bossen radijs
1 appel
flink bosje bieslook
100 gram oude kaas
een bakje koolkiemen (brassica-mix)
mayonaise naar smaak
½ eetlepel honing
radijsradijsradijs

Radijs in dunne plakjes en daarna in smalle reepjes snijden. Appel in kleine stukjes snijden. Bieslook fijn knippen. Kaas raspen op een grove rasp. Deze ingrediënten mengen met honing en mayonaise.

Radijs-bieslooksalade in het midden van een plat bord scheppen. Kiemen in plukjes rond de salade verdelen.