Vervolg

Nog even een vervolg op het vorige bericht. We gingen pas laat naar bed want we keken naar de "Nacht van de popmuziek', gepresenteerd door Matthijs van Nieuwkerkvan en Leo Blokhuis. Ik vind dat twee heel prettige mensen. en we hebben genoten van het programma. We gingen om 1.15u naar bed dus we hebben het niet helemaal afgezien  Om 6 uur weer wakker en even daarna opgestaan. 
Over televisie gesproken ... we kijken het zelden direct, maar we kijken terug en wat zijn er weer leuke programma's op het moment. Een tijdje geleden alweer dat we minstens zo opgingen in het programma 'Polopos' als vorig jaar in Ololai. Dit programma werkt naar alle kanten. Het geeft de kandidaten een schitterende kans om een groot avontuur te beleven en vorm te geven aan een nieuwe levensfase. Hun voor €1 gekochte, meestal zwaar verwaarloosde huis wordt door hunzelf met ingeschakelde hulp opgeknapt, wat mooi is voor dat kleine dorp. En helemaal mooi is de bijdrage die ze aan het dorp en de omgeving geven door het beroep dat ze uitoefenen en de bekendheid die ze aan het dorp geven waardoor het nieuw leven wordt ingeblazen. Door het programma komen veel mensen op bezoek. En dan nog het sociale aspect, wat misschien het belangrijkst is. Dit jaar won een kunstenaarsstel. Ze organiseerden een kunstroute en dat bracht  door hun enthousiasme en creativiteit zoveel teweeg. Er ontstond een intens warme sfeer. Die gloed zal nooit meer verdwijnen denk ik.
Andere programma's zijn 'De sleutel' van Beau van Erven Dorens (Net zoals in het Amsterdam - en Rotterdam project heeft hij, door het respect en het vertrouwen dat hij dakloze mensen geeft, en vooral door zijn empathische benadering, weer zo'n positief en ontroerend programma gemaakt) en 'Dennis van de vrije geesten' gepresenteerd door Dennis van der Geest. Mensen zien, die soms tot het uiterste gaan, om authentiek te kunnen leven. Ik zou het niet kunnen, in een tentje wonen en in de winter maar weinig eetbaars in de natuur kunnen vinden. Maar dat mensen het doen omdat ze niet anders kunnen en willen vind ik inspirerend en ik heb bewondering voor hun improvisatievermogen en ... ze overleven! Bemoedigend om zoveel verschillende manieren van leven te zien waarvan je anders het bestaan niet zou weten. Het zijn geen uitzonderingen, er zijn heel veel mensen die niet passen in een 'gewoon' leven. Door mijn werk heb ik zeker vroeger ook van alles gezien. Het wordt pas een probleem als er te veel regels zijn zodat mensen hun hart niet kunnen volgen, of als iemand vastloopt. Deze mensen zullen zich bij een catastrofe waarschijnlijk redden.
Ik zat laatst op ons bankje om me heen te kijken en besefte hoeveel we hebben. Qua luxe valt het in verhouding erg mee (ach, alleen de boeken tellen) maar na zulke basale/primitieve omstandigheden gezien te hebben voelt het wel heel luxe.

Zondagochtend

Goedemorgen allemaal. De klokken luiden, het gras is wit en we hadden een extra feestelijk ontbijt vanwege Henks vermaandag. Net uitgebreid de krant gelezen met een kopje koffie. Het is zondagochtend, een wekelijks terugkerend (groot) genoegen.

Twee wondertjes (naast elkaar)

Wat is de natuur toch prachtig en sterk. Deze lidcactus heb ik al een paar jaar en hij deed weinig. Opeens begon hij te groeien en nu ook te bloeien! Een schitterende bloem en er zitten nog twee knoppen in. Links staat iets waarvan ik geen idee heb wat het is. Ik heb drie kleine espresso kopjes waar een even zo kleine cactus in groeit. De linker heeft oranje bolletjes. Hebben we ook zeker al 1 1/2 jaar. Opeens kwam er een maand geleden iets bij,  in dat kleine potje. Hoe kan dat, waar komt het vandaan? Ik heb het nu in een grotere pot gedaan en we wachten het af. Vetplanten en cactussen zijn eigenlijk de enige planten die het echt goed doen op onze vensterbank op het zuiden. Ik heb van alles geprobeerd en zal dat ook blijven doen, maar ik accepteer steeds meer dat het is zoals het is en ik ben blij met dit nieuwe waar ik anders nooit iets van zou weten. Hetzelfde verhaal als de orchideeën, waar ik laatst over schreef, die op het noorden staan.

Helemaal niet duur

Henk las vanmorgen voor dat er nog steeds mensen zijn die denken dat gezond eten duur is. Dit was naar aanleiding van de uitdaging van politici om van €50 per week te leven. Biologisch is wel wat duurder maar wat scheelt het en het is trouwens helemaal niet altijd duurder.

Ik keek even bij ah. Bij de Aldi is het waarschijnlijk nog goedkoper. maar de prijzen van verse groente zijn er nooit en dat is logisch. Van de Aldi heb ik dus alleen de vaste producten genomen.
Ik zou er nog tomatenpuree of tomatensaus bij doen en natuurlijk zout en kruiden. Verder eventueel appelstroop en/of jam, thee, koffie, chocolade.
Dit is een basis, er is heel goed van te leven en het is rond de €25. Er zit veel groente (en fruit) bij.

Alles biologisch
1 kg wortels en die heb ik altijd, ik doe er van alles mee €1,49*
Een grote biologische spitskool €1,99
750 gram uien €1,29
Knoflook €0,89 (2 bollen)
Prei €0,79
Zuurkool €0,89
Pot bruine bonen €0,85  
1 kg aardappelen €1,25
Groot brood €2,66
€12,95

Appels €2,49
Bananen €2,99 (bij de Aldi goedkoper denk ik)
Gember €0,35
€5,83

Aldi
Biologische eieren €1,65
Havermout €1,35
Volkoren pasta €0,81
Tofu (500 gram!) €1,89 (Nergens zo goedkoop)
Grote pot pindakaas  €1,49 (enige dat niet biologisch is)
Couscous €1,49
€8,68

Totaal €26,61

*Alles wat ik aan wortels zag bij ah en wat niet biologisch was, was duurder dan dit. 
Wortelsoep,gestoomde wortels, gebakken wortels, geraspte wortels, hutspot, wortel als spaghetti, worteltaart

Appels!

Heeft u veel appels of koopt u er veel omdat ze nu voordelig zijn?

Ze horen zo bij de herfst en er is zoveel mee te doen.

Appeltaart, appelcake, appelkoekjes, appelmoes, gedroogde appels

Gerechten: hete bliksem, Appelmoes bij chili (en rijst), gevulde appels uit de oven met in het gat rozijnen, kaneel en noten, of spijs, of gember. Eventueel met vanillesaus. Om de gevulde appel kan ook een plakje bladerdeeg, voor een appelbol. Een warm appeltoetje, bijvoorbeeld met havermout en plantaardige melk uit de slowcooker of in de oven. Kan ijs bij. Appelmoes met fijngemaakte beschuiten en kokosbloesemsuiker en boter of kokosolie uit de oven. Koud laten worden zodat de bovenkant hard wordt. Appelpannenkoeken. Laagjes appelmoes of appelcompote met -soja- yoghurt en rozijnen.

Lang geleden heb ik ook over appels geschreven, maar het is de tijd voor appels en ik schrijf graag over seizoensproducten. De geur alleen al ... huiselijk, warm. Door de slowcooker leer ik het woord 'comfortfood' door en door kennen. In mijn boek heb ik een bladzijde vol 'troosteten'. Dat is ook comfortfood, maar comfortfood is ook knus en er is geen goed Nederlands woord voor. 

Als ik alleen al denk aan de appels en havermout uit de slowcooker, dan krijg ik al bijna hetzelfde gevoel. Ik ga het heel vaak maken. Net zoals rijstebrij/rijstpudding. Ik bracht de buurman een schaaltje en hij wil dat ik het elke week voor hem maak. :-) Het is niet te vergelijken met de pap uit een gewone pan. Zacht, geurig en zo bevredigend. Er zijn allerlei verschillende crockpots/slowcookers (is volgens mij ook geen goed Nederlands woord voor). Als je er een met een timer hebt kun je instellen dat hij 's nachts aangaat en dan word je wakker met die heerlijke appel-kaneel geur en kan je ermee ontbijten. Het is leuk om naar alle verschillende te kijken: https://www.bol.com/nl/s/algemeen/zoekresultaten/Ntt/slowcooker/N/0/Nty/1/search/true/searchType/qck/defaultSearchContext/media_all/sc/media_all/index.html

Ik heb deze: https://www.bol.com/nl/p/russell-hobbs-22740-56-cook-home-searing-slowcooker-3-5-l/9200000056626179/

Natuurlijk zijn er allerlei andere winkels zoals Coolblue (ook een favoriet bedrijf) waar ze te koop zijn. Terug naar de appels. Appelflappen van bladerdeeg, bladerdeegflappen gevuld met appelblokjes, kaneel en rozijnen. Ik las veel over armoede de afgelopen tijd en die flapjes, die u ook nog de helft kleiner kan maken zodat u twee flapjes van een plakje bladerdeeg krijgt. Om te presenteren of te trakteren op school. Of mag dat niet meer? Zoiets hoorde ik laatst, maar dat ging over snoep en dit is geen snoep.

Ik schreef over gare appels, die er ook voor zorgen dat ik het lekker warm krijg. Net zoals bij stamppot vind ik het fijn als het zo heet is dat ik moet blazen en dan neem ik heel kleine hapjes. 's Middags delen we vaak een appel, in schijfjes in een rondje, als een bloem. Henk vindt heel dunne schijfjes lekker en dan lijkt het heel veel. Net zoals de Budwig met appel, 's morgens, dan snijd ik blokjes van een appel en lijken het wel drie appels. 

Als u zich onbestemd of ongelukkig voelt kan het zo goed doen om iets koesterends te maken, zoals warme appelgerechten.

World Vegan Day

Ik zag vanmiddag pas dat het vandaag veganismedag is. 
Al vind ik het woord plantaardig leuker, het is een dag om te vieren.
En het idee erachter vier ik elke dag.

Daarom een feestelijk veganistisch/plantaardig menu

• Wortelsoep met peterselie
• Gewoon rijst of een kleine rijstring, gevuldmet zoete aardappel-kikkererwtenurry / veldsla met stukjes appel en een mosterdvinaigrette. Of deze curry extra pittig met erop sojayoghurt om te verzachten. Eroverheen basilicum (staat nog op het balkon) wat ons betreft, maar u wilt misschien koriander
• Chocolademousse (met aquafaba, het stijfgeklopte vocht van de pot met kikkererwten) met een dun amandelkoekje
• Cichorino van cichorei met soja- of havermelk, of cappuccino

Eerste dag

De eerste dag van een nieuwe maand. Mijn lievelingsperiode gaat altijd veel te snel. Ik zou hem eindeloos vast willen houden. Ik heb me voorgenomen minstens een keer per uur naar buiten te kijken. Ik laat dan alle gekleurde bomen (eentje is kaal) diep doordringen. Taalkundig was het waarschijnlijk beter als ik had geschreven dat ik de kleur van de bomen diep liet doordringen, maar schrijven gebeurt vooral vanuit min hart dus hup, ik neem meteen de hele boom mee. 

De afgelopen dagen kwam ik niet toe aan schrijven, al heb ik wel even aan het nieuwe boek geschreven. Ik zou me op willen sluiten ergens en weken achter elkaar schrijven. Maar met deze beetjes ben ik ook al blij. Ik vind het zo heerlijk om te schrijven!

Er waren verschillende berichten die ik las die me goed deden. Een ervan was dat veel kantoren tot woonruimte verbouwd worden. Er staan zoveel gebouwen leeg. Daarbij hoeft er geen natuur opgeofferd te worden.

Waar ik persoonlijk heel, heeeeel blij mee ben is de slowcooker/crockpot die ik van de buurman kreeg. We bekommeren ons om hem en daar hoeven we natuurlijk helemaal niets voor te hebben. Maar ik voel me, wat ik vaker heb met een apparaat dat ik heel graag wilde.een beetje verliefd. Ik zou wel alles tegelijk willen maken. Gisteren heb ik hem voor het eerst gebruikt. Ik maakte een appel, havermout, rozijnen, kaneel dessert (als ontbijt of lunch na een kopje soep kan ook). Zooooo lekker, het smolt op de tong. Een recept wat heel goed in mijn nieuwe boek past. 

Drie dagen

Schreef ik vorig jaar over mijn verjaardag? Nu weer. Ik was eigenlijk drie dagen jarig, wat een verwennerij. We zouden eerst naar een tentoonstelling van Jeroen Krabbé gaan. Hij heeft een serie over Gaugin gemaakt en dat inspireerde hem om in die sfeer te schilderen. Maar ... het was een eind rijden en aangezien we nu weer proberen om echt zuinig te leven (ben er al een paar keer van afgeweken als het om gezondheid gaat. Een extra reden dus ...) toch maar niet tanken. We hebben alles in de buurt gedaan en we hebben drie dagen genoten! Daarom schrijf ik het ook, om over te brengen dat alleen de beleving ertoe doet. Er was zeker ook luxe maar dat was een cadeau (avondeten en lunch) en een aanbieding van het hotel. De kunst, de bibliotheek, de wandelingetjes, het kost niets en geeft veel! 

Eerst naar de bibliotheek omdat die lievelingsplek niet kon ontbreken.

Meteen koffie en een meegebracht amandel-kokoskoekje op 'ons plekje' (het bankstel voor het raam) 

Henk las eerst het Dagblad van het Noorden, ik in mijn boek. van Hendrickje Spoor over de innige relatie met haar vader.

Later naar een andere plek verhuisd omdat Henk het een beetje koud had gekregen. Er zijn daar tweepersoons bankjes met rondom een hoge leuning, een koesterend plekje.

Daar nog een bekertje warme chocola genomen. Wanneer hadden we dat voor het laatst? Natuurlijk wel thuis maar niet uit. We konden zelf kiezen tussen puur en melk.

Henk was inmiddels in "De moord op Commendatore" van Haruki Murakami begonnen. Hij is verslingerd aan deze Japanse schrijver.
In de auto, in de garage geluncht, hoe romantisch, elk met een bakje op schoot, kijkend naar de sfeervolle, betonnen muur.
Om twaalf uur door weer en wind naar het museum gelopen. Voor de 3e keer Sprezzatura. We deden elke keer een stukje, prachtig. Elke zaal heeft een thema. Dit hangt overal in de stad als aankondiging van de tentoonstelling.

Daar zijn we om ongeveer tien over een vertrokken om naar het hotel te rijden.
Een dutje gedaan en daarna naar beneden met twee boeken onder de arm. Heerlijk om bij een klein tafeltje voor de open haard te zitten. Een appelgebakje met slagroom gedeeld bij de thee en cappuccino. En Henk heeft zich schaamteloos laten gaan met bijgaande koekjes, een bonbon en chocolade 'koffieboontjes'.:-)

Na de boeken naar onze kamer terug te hebben gebracht, hebben we het slechte weer getrotseerd en een wandeling gemaakt.
Om 20 voor zes waren we weer terug aan hetzelfde tafeltje wat we inmiddels hadden gereserveerd. 2 glaasjes verwarmende Port om mee te beginnen. We hoefden de menukaart niet te zien want we hadden online al gekozen voor een pittig tofupannetje, met gebakken banaan. 

Het was heerlijk!!!!!!

Hierna nog een kort wandelingetje gemaakt.
Weer terug op onze kamer een kopje oploskoffie gemaakt.
Na een tijdje ben ik in bad (dit en het ontbijt, al neem ik dat soms zelf mee, zijn voor ons de hoogtepunten van een nachtje weg) gegaan en Henk meteen daarna. 

Naar 2 voor 12 gekeken en in bed hadden we nog een kopje thee en een kaaskoekje (hebben we altijd als we weg zijn).

Gelezen en geslapen. 

De volgende ochtend cadeautjes in bed. Ik spaar de boekjes van Privé Domein, dus elk jaar komt er iets (meestal tweedehands) bij. Grappig dat er biologische kaas bij was. We eten maar af en toe kaas en uiteraard alleen biologisch, zoals alles. Deze is van Terschelling, heel erg lekker!

Douche, ontbijt en naar De Buitenplaats waar een tentoonstelling van Daan Remmerts de Vries over geluksmomenten was. Vergeet u vooral niet om te klikken op de foto's. Ik vergeet dat zelf namelijk wel vaak als ik op een website kijk. Alleen dan zijn de details zichtbaar.

Aan het eind van de middag naar onze vrienden en daar kreeg ik 'mijn verjaarsspaghetti'. Het is volmaakt in zijn eenvoud. Spaghetti met veel gekonfijte knoflookteentjes en zwarte olijven. 

Er kwam ook nog een lekkere appelbol als toetje. Gesmuld. De volgende dag hebben we met een herfstgerecht geluncht in een sfeervol restaurantje in de buurt. Koffie als toetje.

Deze dagen bestonden vooral uit lezen, kunst en lekker eten. Tussendoor genietend van de herfst. Mooier kan een verjaardag niet zijn.

Herfst!

Zelfgemaakte herfstchocolaatjes op de herfsttafel. Deze chocolade is favoriet bij ons. Enige nadeel is dat het direct uit de ijskast gegeten moet worden. 

Dankbaarheid

Waar bent u dankbaar voor? Toen ik in bed lag afgelopen nacht dienden zich opeens spontaan beelden aan van geluksmomenten en geluksperiodes. Ik werd doorstroomd met een geluksgevoel. Dit gevoel heb ik regelmatig. Dat er zulke heldere ervaringen met de daarbij behorende dankbaarheid van jaren geleden op deze manier opkwamen waar ik volledig door opgenomen werd was heel bijzonder.
Een van die periodes was de begintijd in ons huis in het centrum van Utrecht. Het was niet lang nadat ik afgestudeerd was. Ik deed vrijwilligerswerk. We hadden geen cent en Henk zat met zijn heup en liep met een kruk. Toch was dit een van de gelukkigste periodes van mijn (ons) leven. 
Momenten: Veel momenten als kind, vooral vieringen en later met mijn moeder. Vaak was ik me het op dat moment ook bewust en sprak ik mijn geluk uit.  
We leven voor innerlijke groei en daar horen confrontaties met het leven bij, maar ik tel mijn zegeningen.  

Genieten is niet precies hetzelfde als geluk maar het ligt in elkaars buurt. Waar ik erg van genoten heb waren alle taalexpressiecursussen die ik in Gelderland heb gegeven, de jaren bij de NVSH toen ik de kracht van ondersteunende telefoongesprekken ontdekte. Later de tijd van mijn praktijk voor inzichtsbegeleiding. Ik genoot er op een uitzondering na elke dag van. Van de mensen, van de ontwikkelingen. 
Ik denk eerlijk gezegd dat er nu ook geen dag is dat ik niet geniet van iets.
Op dit moment van de herfst. Gisteren zagen we tijdens het wandelen deze paddestoelen.