Spruitjes uit de oven

Wij zijn sowieso dol op spruitjes, maar deze slaan alles. Doormidden snijden. Paar minuten koken in water, uit laten dampen. Olijfolie en zout erdoor en bakken tot ze bruin zijn. Dit duurt ongeveer 20 minuten, op 180 graden. Er kunnen natuurlijk kruiden door, maar dit is al zo lekker. Gestoomde aardappels erbij of wat wij nu deden plantaardig worstje in stukjes, rode ui in sliertjes en blokjes gekookte aardappel bakken, met kerrie en zout. Met aardappelpuree erbij is ook heerlijk.

TikTok

Even heel wat anders. 
Door Doortje Smithuijsen, columniste bij Trouw heb ik kennis gemaakt met TikTok.
Ik las dat ze heel enthousiast is over Pierce Albernathy. Bij TikTok bekend onder de naam @Pierzza.

Wat leuk in een minuut, de toegestane lengte van een filmpje, een recept.  

https://www.tiktok.com/@pierzza

Het inspireert me onmiddellijk. Ik ga dit eerst op Pierce's manier maken. Of nou ja, bijna. In plaats van suiker gebruik ik kokosbloesemsuiker en iets minder water, of ik maak het restje sojamelk op. Zo gaat het altijd. :-) Zo worden het mijn eigen recepten, maar soms gebaseerd op een bestaand. Ik bedenk onmiddellijk, en zeker als ik niet alle ingrediënten in huis heb, een vervangmiddel of variatie. 

Het rare is dat ik dat filmpje nu niet meer kan vinden. Gelukkig had ik meteen de ingrediënten opgeschreven. 

Verwarm 300 gram tahini met

300 gram kokosbloesemsuiker (hij gebruikt gewone suiker) opgelost in

1/2 kopje water toevoegen en roeren 

Als het goed gemengd is 100 gram gesmolten chocolade erdoor roeren

In een schaaltje (met bakpapier) gieten

Koud laten worden en in blokjes of repen snijden

Tahin is zo lekker vind ik èn het zit vol goede stoffen! En het is veelzijdig:

Hummus (van 400 gram gare gepureerde kikkererwten, knoflook naar smaak, 150 gram tahin, olijfolie, 2 of meer eetlepels citroensap, 1 theelepel komijn, peper en zout)

Op een sandwich, cracker of toast met groente erop

Als een saladesaus, verdunde hummus met water of een beetje yoghurt

Om groente in te dippen

Als een soort satésaus over gebakken tofu of gebakken groente

Door warme of koude pasta (salade)

In een wrap met sla en reepjes paprika

Het is zowel warm als koud lekker

Om de hummus extra smeuïg te krijgen een scheutje ijskoud water of iets van het kikkererwtenvocht toevoegen

 

Ik gebruik het regelmatig, ook voor zoetigheden.  

 

We verlangen naar het museum, maar zonder hun ...?

 

(Na)denken over alles

Ik schreef eergisteren dat ik dolgraag veel wil weten. Ik wil voor mezelf (altijd) weten wat er gebeurt en hoe ik daarop reageer. Altijd de vraag waarom? Als het om deze tijd gaat wil ik weten wat er in de chemische gebruikte middelen zit. Wat de invloed is van regels en beperkingen en wat van degenen die dat bepalen. 

 

Ik ben geïnteresseerd in de fase waar de wereld nu doorheen gaat en wat dat allemaal doet met mensen. Vooral jonge mensen missen een belangrijk stuk van hun ontwikkeling. Wat heb ik vroeger allemaal niet meegemaakt met verschillende mensen die ik overal tegenkwam? Dat kan nu allemaal niet. Ik hoop dat er voor iedereen op een of andere manier ooit een sociale compensatie komt.

Ik wil graag weten welke informatie beschikbaar is en hoe die wel of niet wordt doorgegeven. Welke belangen zijn er bij de verschillende partijen en hoe wordt daar mee omgegaan? Soms wordt openlijk gezegd dat geld de drijfveer is, soms blijft veel verborgen. Waarom doen veel (niet iedereen!) mensen meteen wat er gezegd wordt, terwijl er zoveel onduidelijkheid is? Waarom wordt er niet naar alle wetenschappers geluisterd die zoveel toe te voegen hebben,   en naar al die andere mensen? Waarom wordt er niet ten volste voorkomen dat er polarisatie ontstaat, waarom staat verbondenheid niet voorop?

Hoe moet een land, de wereld, anders functioneren? En waarom wordt er niet intensief naar alternatieven gezocht en vooral ook waarom ligt de aandacht niet heel erg op alles wat mensen zelf kunnen doen, waarom worden mensen fysiek en geestelijk afhankelijk gemaakt?

En waarom wordt er nog steeds geprikt? We begrijpen er niets van. Hugo de Jonge zei laatst in een zin "de vaccins helpen niet tegen dit virus. Haal allemaal de booster." Waarom vraagt dan niemand: "Wat zegt u nu?" 

Het denken over de beperkte en vaak verwarrende informatie die naar buiten komt is ook wat me, wat ons drijft. Dit gaat niet alleen over vaccinaties, maar over alles. Mijn eigen lichaam en geest spelen een rol, maar ook die van elk ander mens en van de aarde. Zo zijn er de hele dag dingen die ik me afvraag en dat is bij meer mensen zo maar bij veel ook niet en waarom niet? 

Mijn achtergrond is taalexpressie en alles wat daar direct of indirect mee te maken heeft boeit me. Ik kijk bij een persconferentie (maar overal en dat gaat vanzelf) niet alleen naar wat iemand zegt maar ook naar hoe. Waar ligt de nadruk op in de tekst. Er zijn veel herhalingen. Die werken versterkend. Aan het begin wordt vaak iets gezegd waar ook mee wordt afgesloten. Hoe is de non-verbale communicatie, straalt iemand rust en vertrouwen uit?  Soms spreekt iemand zichzelf tegen, zoals in het voorbeeld wat ik net gaf over Hugo de Jonge. Op deze manier kijken geeft zoveel meer informatie. 

Gisteravond was er weer een persconferentie. Somber, somber, terwijl er ook zulk goed nieuws is. Eigenlijk is vanaf november duidelijk dat Omikron razendsnel besmet maar niet erg ziek maakt. Het mooiste wat we kunnen hebben. Bij het RIVM dachten ze dat er heel veel ziekenhuisopnamen zouden komen en dat er veel mensen boven de 80 zouden overlijden. Allebei is niet gebeurd en toch overheerst nog steeds iets paniekerigs, waarom? Natuurlijk worden er elke dag veel mensen besmet en dat is ook goed. Als mensen besmet, maar niet ziek zijn zouden ze juist niet in quarantaine moeten. Hetzelfde geldt voor de ongezonde mondkapjes. Als iedereen besmet raakt kunnen we eindelijk die groepsimmuniteit krijgen. 

Waar wij erg door aangedaan zijn is dat kleine kinderen gevaccineerd worden ... waarom? Onmenselijk. Voor kinderen is er sowieso geen gevaar en de hele situatie is door Omikron veranderd. Wat als het over een paar jaar helemaal misgaat? Ook deze kinderen krijgen een gencode. De overheid is verantwoordelijk en dat zeggen ze ook, maar daar heeft niemand iets aan. Dat mensen gevoeliger worden voor andere virussen of juist veel sterker reageren lijkt me logisch, maar volwassenen hebben voor vaccins 'gekozen'. Kinderen niet en het gaat niet om een enge, levensbedreigende ziekte*, het gaat om een heel milde variant.Wij vinden het hartverscheurend en onbegrijpelijk.

*Omikron blijft in de bovenste luchtwegen waardoor de virusdeeltjes gemakkelijker uitgeademd worden, maar omdat het niet in de longen komt, is het veel minder ziekmakend. Er zal vast wel eens een uitzondering zijn, maar alles wat ik er nu over gehoord heb, maakt duidelijk dat het om een milde soort griep gaat.
En dan worden kinderen gevaccineerd??? 

Mondkapjes (129 miljard per maand) en creditcard

Verschillende keren schreef ik over mondkapjes. Het is niet gezond uitgeademde adem weer in te ademen (tenzij even als je hyperventileert omdat je op die manier kooldioxide inademt. waar je op dat moment een gebrek aan hebt. Bij mij hielp dit overigens nooit maar bij veel andere mensen wel) en je krijgt geen frisse lucht. Wat is belangrijker dan zuurstof? Nu nog meer dan anders. Door het interview met Dr. Carla Peeters (immunoloog, medisch wetenschapper, moleculair wetenschapper en gepromoveerd aan de medische faculteit Utrecht. Oprichter van COBALA, good care feels better) weet ik nu dat dit maar een deel is van wat het mondkapje doet. Er is veel wat ik niet weet en ik wil juist graag heel veel weten! Omdat ik het telefoonwerk bijna niet meer doe heb ik nu meer tijd om me te verdiepen in achtergronden. 

De gevolgen die ik niet wist:

• Niet alleen bacteriën, ook virussen en schimmels worden ingeademd. Er is zelf zwarte schimmel in mondkapjes ontdekt. Een schimmel die zeker op lange termijn heel schadelijk is. 
• Er worden stoffen voor gebruikt die in de landbouw verboden zijn
• Plastic en chemische middelen, zeer ongezond voor jezelf en verschrikkelijk voor het milieu

Die wij hadden/hebben staat hieronder. Omdat ze 1000 keer gewassen konden worden dacht ik goed bezig te zijn. : Van de site van Wat zit waar in: "Op verpakkingen van sommige mondkapjes staat dat ze een antibacteriële en/of antivirale werking hebben, doordat er bijvoorbeeld koperoxide, titaniumdioxide, zilver of grafeen is toegevoegd. Vaak worden deze stoffen toegevoegd in de vorm van nanodeeltjes.Er lopen momenteel veel onderzoeken naar de veiligheid van nanodeeltjes, zoals titaniumdioxide. Er zijn zorgen over nadelige effecten op de gezondheid bij het inslikken of inademen van nanodeeltjes." 

Hoe haalde ik het in mijn hoofd om zoiets aan te schaffen? Ik koop nooit zomaar wat, maar alles was opeens zo anders en in ieder geval waren het geen wegwerpkapjes. Nou ja, geen enkel excuus, alleen maar dom. Een zo zuivere mogelijke uitwasbare stof is wat gezondheid en het milieu het beste.

Carla Peeters vertelt hoe onnatuurlijk het is om je ademhalingsorganen af te sluiten. Ze benadrukt hoe belangrijk de bacteriële flora is. Alles wat we nu doen zegt ze geeft een flinke duw aan je immuunsysteem

Dit waren de lichamelijke gevolgen, maar geestelijk is het negatief omdat je elkaars expressie niet goed ziet. Ze vertelde hoe erg dit vooral voor kinderen is. Waarom heb ik hier niet aan gedacht? Kinderen moeten zich veilig voelen, gewaardeerd enz. enz. gezichtsuitdrukking van de volwassene is daarbij zo belangrijk. Soms denk ik dat ik toch wel aardig geïnformeerd ben langzamerhand, maar als ik naar alle gesprekken kijk dan is er zo ontzettend veel waar ik geen idee van heb. De mensen die vertellen hebben hun sporen ruimschoots verdiend en ze hebben een warme openheid. Als ze de materie dan ook nog enthousiast over kunnen brengen wordt zelfs statistiek (mensen die psychologie studeren vinden dat meestal een verschrikkelijk vak) en data interessant. Ik heb geleerd dat data in principe nooit klopt. Het moet kloppend gemaakt worden. En degene die de data ontwerpt moet niet ook de analyse doen.

Handgel is ook niet goed. Ik gebruik het bij de tandarts, verder niet. en nooit gedaan. Handen wassen is het beste, al krijg je geen corona van voorwerpen. Veel gel (er is vast biologische die niet schadelijk is) is slecht omdat die stoffen door je huid opgenomen worden. En dan in je bloed en uiteindelijk in je leven, die arme lever die zoveel te verduren heeft. Ik haal Carla Peeters hier weer aan, die het hier ook vooral over kinderen had. De alcohol en toxische stoffen zorgen ervoor dat de natuurlijke afweer kapot gaat. Ze vergeleek de huidopname met morfinepleisters die laten zien hoe goed je huid in staat is stoffen op te nemen en vervolgens te vervoeren. 

Als het niet in je bloed komt helpt het niet. en in het morfine geval is het maar gelukkig dat het in je bloed komt. Vroeger werden morfinepleisters pas in een laat stadium gegeven, bijvoorbeeld voor het laatste stapje om te sterven. Nu wordt het ook bij allerlei soorten (chronische) pijn gegeven. Hetzelfde geldt voor prednison. Als iemand dat vroeger kreeg schrok je verschrikkelijk want dan was het heel ernstig gesteld met die persoon. Nu is dat heel anders en zo is het medicijngebruik de afgelopen 50 jaar drastisch veranderd. Beide situaties heb ik vroeger van nabij meegemaakt.

Creditcard? Ik blijf bij Carla Peeters. We krijgen per week! de hoeveelheid plastic van een creditcard binnen. Onvoorstelbaar. Het zit overal. Het plastic om bijvoorbeeld broccoli of komkommer wordt verwarmd nadat het er overheen getrokken is waardoor het krimpt en er strak omheen zit. Nooit bij stilgestaan. Dit is zichtbaar maar veel is niet zichtbaar, bijvoorbeeld inzet water.  

Ik kan niet anders meer dan het ook over dit soort dingen hebben. Zaken die ons allemaal aangaan. Nu zeker omdat de wereld heel anders is geworden. Mijn boek en deze website heeft uiteindelijk alles met bewust leven te maken en daar gaat het hier over.  

Ik maak nu 2x per maand een lijst voor twee winkels en tussendoor komt er alleen nog wat extra groente en fruit. Ik had eerst grote zakken diepvriesgroente op mijn lijstje, heel goedkoop, maar niet biologisch (de rest wel wat groente betreft). Toen heb ik het toch weer weggehaald. Hoe zuinig we nu ook moeten zijn, het mag niet ten koste van de kwaliteit gaan. Als het al eens gebeurt dat iets niet biologisch is moet ik er steeds aan denken en ik wil er alleen maar van genieten!

https://www.greenpeace.org/nl/natuur/43128/mondkapjes-maken-plastic-soep-groter/

ps
Henk vertelde net dat toen hij met de buurvrouw op de priklocatie was ze daarna een kwartier in de gaten werd gehouden (toen ik de laatste keer met haar mee was gegaan was dat niet zo. Wel een tijdje zitten, maar er was niemand die het in de gaten hield). Iemand van het Rode Kruis liep te mopperen, ze zei hoe kan ik nou mensen met mondkapjes op goed in de gaten houden?

Pillen

Vreemd, ik had een heel stuk geschreven over mondkapjes maar had het nog niet gepubliceerd. Het blijft dan gewoon als concept staan maar nu ben ik het kwijt. Heeft u nog tegoed.

Ik schreef over medicijnen. Er staat vandaag een artikel in Trouw over het afbouwen ervan en dat schijnt wat vergoedingen betreft een groot drama te zijn. Daar zijn namelijk ook weer medicijnen voor nodig. Ik heb vroeger eens iets dergelijks gehad en ik ben er van de ene op de andere dag mee gestopt, al vond ik het erg lekker. Ik was bang dat ik niet meer zonder zou kunnen. Hetzelfde deed ik met bètablokkers. En ik deed het met roken. Voor mij de enige manier. Punt, klaar. Niet afhankelijk zijn. De bètablokkers vond ik onaangenaam en het idee zoiets in je lichaam te krijgen, nee! Nu ik erover schrijf word ik er alweer niet goed van. :-) Dit is allemaal lang geleden en zonder nood voor mij nooit medicijnen. O ja, nog veel langer daarvoor heb ik een overdosis antibiotica gehad. Ik had vanaf mijn 19e of zo steeds blaasontstekingen. Als het vervelend voelde in mijn blaas neem ik koemis koetjing, een thee uit Indonesië, in tabletvorm. Het is nog maar zelden nodig, maar ik vond het ideaal. Ik kende vroeger zelfs iemand die daar nierstenen mee kwijt is geraakt. Als ik echt weer een fikse blaasontsteking zou hebben zou ik trouwens wel antibiotica nemen, als niets anders helpt. Het gaat anders omhoog en er ontstaat een nierbekkenontsteking. Ik weet maar al te goed hoe dat voelt. Maar ik heb die antibiotica indertijd steeds veel te snel gekregen. Ik wist er toen nog allemaal niet zo veel vanaf en liet het gebeuren.

Terug naar alle pillen die mensen krijgen. In dit fragment staat hoeveel mensen ze voorgeschreven krijgen en ik weet dat honderdduizenden mensen eraan verslaafd zijn. Ernstig. En het lost meestal niets op! Naast de depressies of pijn komt er een groot probleem bij, verslaving.

"Hoeveel patiënten net als Evi last hebben van ontwenningsverschijnselen, is niet bekend. De schattingen, op basis van epidemiologische studies, lopen uiteen van 60 tot 180 duizend. Naast de elektrische schokken komen ook nachtmerries voor, angsten, misselijkheid en griepklachten. Niet alleen bij het afbouwen van antidepressiva overigens, ook bij antipsychotica en pijnstillers. In totaal slikken drie miljoen mensen in Nederland deze medicatie."

(illustratie Ilse van Kraaij)

Winterse dag

Wat een schitterende dag is het. Het blijft onder nul. het is nog steeds wit. En dan de zon erop. We zagen vanmorgen alle takjes en grasjes bedekt met een laagje rijp. We kijken naar de banen zonlicht tussen de bomen. Meer heeft een mens niet nodig. Even wordt alles vervuld.

Zondag

Vanmorgen haalden we herinneringen op aan Jan, de vriend van Henk die vorig jaar overleed. We waren bij zijn dochter en zoon (die uit Zwolle kwam). Het is fijn om over iemand die hier niet meer rondloopt te praten. Het haalde hem dichtbij. We kregen een beschilderde steen die altijd met Jan mee verhuisde. We hebben het in de vitrine bij zijn zelfportret gezet. Het was een warm samenzijn.
Henk houdt de steen hier vast.

Zelden bezoek, zelden op bezoek en nu was het 2x in een week. Nu weer rust want we blijven voorzichtig.

De partner van dochter vroeg welke plaats van wonen we samen het fijnst hebben gevonden. We zeiden het centrum van Utrecht (en ik Waalre (!) en het kasteel waar ik gewoond heb, Henk in het pomphuus in Dokkum), maar hier is het ook heel fijn. Een leuke vraag. 

Wat was/is uw fijnste plek?

Onbegrijpelijk dat er nog steeds vaccinatiewerving is. Diederik Gommers zegt nu gelukkig ook dat dat niet het antwoord is. Wanneer zal het stoppen? Er is maar een tak in de maatschappij die er werkelijk baat bij heeft. Het is jammer dat er omikronangst is, het is juist iets om heel blij mee te zijn. De van Dissel van Denemarken zei dat vorige week ook. En veel mensen zeggen het al veel langer. Waarom wordt er nog steeds niet geluisterd en blijft men vasthouden aan een wat mij betreft heilloze en gevaarlijke zienswijze? Ik denk dat contracten met de farmacie en gezichtsverlies een grote rol spelen. 

Als we gezond waren zou ik omikron willen krijgen. In tegenstelling tot vaccins heeft het een breed immuunspectrum. Henk is er niet bang voor, hij heeft het gevoel dit aan te kunnen, door wat hij op heeft gebouwd. Maar al gaat dit virus niet naar je longen en blijft het in je luchtwegen, ik durf het door zijn geschiedenis (nog?) niet aan. 

In de auto vanmorgen luisterden we naar 'Vroege vogels' en daar hoorden we dat bepaalde vogels zich door ernstige vogelgriep niet meer kunnen oriënteren of hun koppetje staat de verkeerde kant op en er is een hoge sterfte. De intensieve pluimveehouderij is de bron van het ziekmakende virus. Het wordt pluimvee industrie genoemd en dat is het ook, een naar woord dat de lading dekt. In Nederland is de dichtheid van pluimvee 6x zoveel als gemiddeld in Europa! In zo'n klein land. *

Dit gaat om dieren, die er niet toe doen. Hetzelfde geldt voor mensen. Ik bedacht me gisteren dat de fysieke overheersing zoals het vroeger bijvoorbeeld in inrichtingen was (bijvoorbeeld vastgebonden in bad), is overgegaan in chemische overheersing. Niet alleen in deze coronatijd, maar altijd en bijna overal is die overheersing er. Ik heb, en dat is natuurlijk niets nieuws, een grote weerstand tegen (misbruik van) medicijnen. Ik schreef het eerder, toen ik in Den Dolder werkte zag ik psychiatrische patiënten die daar als zombies, omdat ze volgepropt werden met met van alles, rondliepen. Niemand bekommerde zich om ze. Wat was er allemaal aan vooraf gegaan, wat voor jeugd hadden ze gehad, wat was de oorzaak van hun aandoening? Wat verdrietig, als je niet meer gezien wordt. Er gebeurt gelukkig ook iets heel positiefs, een psychiater schrijft samen met iemand die psychoses heeft over de spirituele kant ervan. Zij is zelf trouwens ook psychiater. Ik schreef dat wij veel naar 'De nieuwe wereld' kijken en daarin zei een huisarts dat ze zich op een gegeven moment afvroeg: Heb ik medicijnen, de term die vaak gebruikt wordt, gestudeerd, of geneeskunde? Deze zelfde arts vertelde het verhaal van een andere arts, Terry Whals, uit Iowa. Ze had MS. Ze kreeg veel medicijnen. Omdat ze arts was kon ze aan de nieuwste middelen komen. De medicijnen hielpen niet, het ging juist alsmaar slechter met haar. Op een gegeven moment kon ze niet meer overeind zitten in een stoel, haar lichaam kon haar niet meer dragen. Ze heeft haar voeding grondig aangepakt met een paleo (een van de weinige manieren van eten waar ik niets mee heb) dieet en ze heeft zich letterlijk uit de rolstoel gegeten. Ze houdt allerlei lezingen en geeft zelfs weer les. Er zijn talloze voorbeelden van mensen die door voeding beter zijn geworden, maar juist omdat dit een arts is en ik het over medicijnen had en het laat zien hoeveel we zelf kunnen bereiken ...

 ... 

Vroeger kregen veel zwangere vrouwen het medicijn Thalidomide  tegen slapeloosheid en ochtendmisselijkheid. Nadat bleek dat het middel ernstig schade toebracht aan de ongeboren vrucht van moeders die het gebruikten, werd het in 1961 in de meeste(?) landen voor de oorspronkelijk bedoelde indicatie van de markt gehaald. Ik denk veel na over medicijnen in de ruimste zin van het woord (en vooral die iets in je hoofd doen). Toen ik in het Dorp werkte moest ik op de eerste dag dat ik er was iemand verzorgen die softenon had. Een verbitterde, boze vrouw. Ik was bang voor haar. Op google bij afbeeldingen is te zien hoe mensen met softenon eruit zagen. Ik schrok weer, al zag ik daar natuurlijk veel, allerlei meestal aangeboren afwijkingen. Zou ze nog leven? Dat ik bang voor haar was had waarschijnlijk meer met mij dan met haar te maken. Nu begrijp ik heel goed waarom iemand verbitterd kan raken en dan kijk je anders.

Een ander milieuschadend voorbeeld* dat net zoals de vaccins met 'contracten' te maken heeft... duizenden vliegtuigen vliegen zonder passagiers om hun landingsrechten niet te verliezen. En ploten moeten aan de benodigde vlieguren komen om hun brevet niet te verliezen.

*Wat die medicijnen betreft gaat het om persoonlijke schade, maar veel komt ook in het drinkwater terecht.

Er zijn honderdduizenden mensen verslaafd aan medicijnen. Er kan afgekickt worden in afkickcentra voor alle mogelijke verslavingen, maar er zijn ook speciale medicijn afkickklinieken.
Patiënten in instellingen vallen hier niet onder want hier wordt het woord verslaafd niet gebruikt

* Het ging in Vroege Vogels ook over het herkennen van bomen in de winter. Net zoals ik dat zelf in een film wil, anders hoef ik hem niet te zien, houd ik ervan om altijd iets positiefs achter te laten. Ik begon ermee, in het midden staat iets en ik eindig ermee. 

Dit is het fragment van het herkennen van bomen:

https://www.nporadio1.nl/fragmenten/vroege-vogels/835486a4-d8d6-4f11-aecf-37f487edf663/2022-01-09-hoe-herken-je-bomen-in-de-winter

Tofuburgers

Soms weten mensen niet zo goed wat te doen met tofu, omdat je er zelf veel smaak aan moet geven. Op zaterdag maak ik meestal een burger voor in een snel gebakken havermoutbroodje. Weet eigenlijk niet of ik daar ooit het recept van geplaatst heb, ga ik zo controleren. (Later: Ik had het niet gedaan, nu wel!) 

Vandaag maakte ik een tofuburger, die inmiddels al bij 'recepten' staat. Niet alleen door er veel smaak aan te geven, maar vooral door de textuur te veranderen kan er van tofu een heerlijke burger gemaakt worden. Het is niet zacht meer maar je moet erop kauwen. Ik verander de structuur door hem in te vriezen en daarna in de magnetron te doen terwijl het in papier gewikkeld is. Op zulke zeldzame momenten ben ik heel blij met dit oude apparaat. Drie minuutjes en alle vocht zit in het papier. Als het brede tofu is er rondjes uit steken, anders wordt het een vierkante burger zoals bij mij. Ik koop biologische tofu meestal bij de Jumbo en die is smal dus een rondje eruit steken gaat niet. Omdat hij nu droog is kan de burger, met veel kruiden, heel krokant gebakken worden. Tofu is goedkoop en zit vol voedingsstoffen. Het is zeer eiwitrijk en er zit kalium, ijzer en magnesium in.

Gesprek (samen en alleen)

8.45u Het gras is wit en de zon schijnt. Vanmiddag nog een beetje Driekoningen gevierd met een Brabantse vriendin, die er ook zulke mooie herinneringen aan heeft. 6 januari had ik een tulband (komt bij 'recepten') gebakken, zoals bij ons vroeger traditie was. Mijn moeder deed er een koffieboon in en later een bruine boon. Ik deed er altijd een bruine boon in maar die had ik niet meer. Dan maar een kleine zwarte, maar de tulband is bijna op en we zijn hem nog niet tegengekomen. Ik vind het belangrijk om tradities in ere te houden. Ze zorgen voor het behoud van kostbare herinneringen. Niet alle tradities blijven, sommige veranderen met de tijd mee.
Het was lang geleden dat ik zo uitgebreid over mezelf sprak. Wanneer sprak u voor het laatst echt over uzelf? We zien weinig mensen en ik ben op de ander gericht. Ook door waar we wonen en ook nog eens door de pandemie is het een ander leven dan vroeger, toen diepgang zo vanzelfsprekend was. Gelijkgestemde diepgang zou een reden kunnen zijn om nog eens te verhuizen, maar ... er zijn hier zoveel andere dingen die wel een behoefte vervullen. Vriendin stelde veel vragen en het was heerlijk. Verschillende periodes van mijn leven trokken voorbij. Daardoor werd ik me weer bewust hoeveel moois ik heb meegemaakt. Zeker ook in het werk wat ik heb gedaan. Niet werk, liefde! We spraken ook uitgebreid over deze tijd, waar we hetzelfde in staan, al is zij gevaccineerd. Een verademing om er echt een goed gesprek over te hebben, ik werd er gelukkig van. 
We kregen dit Mexicaanse beeldje, dat staat voorr vriendschap (in dit geval de vriendschap met ons drietjes) en verbondenheid. In het midden een licht. waardoor we en iedereen van de wereld beschenen wordt!

Waar ik vanmorgen over dacht: Uiteindelijk gaat het toch vooral om innerlijke vrijheid. Die te voelen in plaats van beheerst te worden door omstandigheden.  

En hoe fijn ik het ook vind om uit te wisselen, ik ben er niet afhankelijk van. Diepgang beleef ik met Henk, we delen het innig, maar ook altijd in mezelf, een voortdurend proces. Boeken en youtube kanalen zijn hierbij inspirerend. Zou ook zonder gaan maar ik ben er wel heel blij mee. 

Heel vreemd

Er gebeurde zoiets raars. Ik had vier grote glazen voorraadpotten van vroeger. Vanmorgen stonden Henk en ik in ons keukentje en opeens was er een keiharde knal. We schrokken ons een hoedje en hadden geen idee. Het bleek dat er een groot, heel dik stuk glas, van een van die potten tegen een 'spatelhouder', die eigenlijk voor een wc borstel is.:-) vloog. Ik snap er niets van en vind het zonde, maar eigenlijk vind ik drie potten mooier dan vier.

Er gebeuren zoveel rare dingen op het moment. Het lijkt of er opeens andere regels gelden, of geen regels. Aan de ene en aan de andere kant.

Financiën en bijhouden

We hebben de afgelopen tijd heel veel uitgegeven. Noodzakelijke zaken (waaronder een speciale lamp voor Henks huid) en daarnaast hebben we de voorraad aangevuld. Zo kunnen we goed van start gaan dit jaar. We zullen zien hoe het allemaal gaat. Ik vind het spannend maar voel het echt weer als een uitdaging.

Wat ik vorig jaar van plan was, maar wat niet goed van de grond kwam is voor u bijhouden wat qua film of documentaire interessant was. Ik probeer het dit jaar beter te doen.

Goede programma's

Hoe is het nieuwe jaar begonnen voor u?

Vanmorgen was ik een heel verhaal aan het schrijven voor nu.nl die de opmerking hadden gekregen dat ze te eenzijdig waren geweest. Ze wilden hier graag een reactie op. Wij vonden dat dit bij alle media zo was, zeker niet alleen daar. Als het niet eenzijdig is wordt er vaak veel weggelaten, wat ook voor disbalans zorgt. Toen ik het verhaal had geschreven dacht ik nee, ik moet me alleen hier uitspreken, ik haal me anders te veel op de hals. Dat zorgt voor onrust waar ik vervolgens niets mee kan.

Ik lees het geworstel van mensen en ik hoor dat ze steun halen (zo fijn!) uit mijn gevoelens en opinie over de pandemie. 

U bent niet alleen! We staan hier met elkaar in. Wij vinden het ook heel fijn om mensen te horen die zich in de materie verdiept hebben en vooral ook hun eigen gedachten kenbaar maken. Mensen die ook vanuit hun vakgebied recht van spreken hebben, of veel beter gezegd iets toe kunnen voegen aan hoe te handelen. Het sterkt en geeft een beetje licht. Juist dat vind ik heel belangrijk.

Doordat ik op steeds meer informatiekanalen lees wordt duidelijk waar ik me prettig bij voel en waar niet. Bij complotdenkers voel ik me niet thuis. Ik denk bijvoorbeeld dat het langdurig dragen van mondkapjes heel ongezond is (afvaladem inademen, te weinig frisse lucht, te weinig zuurstof) maar ik zie dat als effect, niet als een doel op zich. Bepaalde mensen zien dat wel zo. Ik vind het een beetje grimmig op sommige plekken. Wat ik ook doe, waar ik ook ben, ik wil door niemand naar beneden getrokken worden. Graag een beetje naar boven geduwd. Alleen op die manier kunnen we samen onze weg hierin vinden.

Rustige programma's waar mensen de ruimte krijgen om hun verhaal te doen, zonder interrupties, heerlijk. Met respect en warmte. 

Ik zal vaker iets plaatsen wat ik de moeite waard vind. Het is qua tijd kris kras door elkaar. Ik hoop dat u mij dat niet euvel duidt. Misschien een keer eerder in mijn leven gebruikt deze uitdrukking, maar hij komt nu goed van pas. 

https://www.youtube.com/watch?v=cqJOxlKC5B8&t=331s

Nieuwe rubriek

Over samen gesproken, het lijkt me leuk om hier aan elkaar te vertellen

• welk boek
• welke muziek
• welke film of documentaire
• welk kunstwerk of
• welk gedicht

belangrijk voor u is en waarom. Alles wat iets toevoegt aan uw leven. 
Ik maak zo een nieuwe pagina aan en plaats daar uw voorkeuren. U kunt me hier gewoon een mailtje over sturen. Andere mensen kunnen er vervolgens plezier aan beleven, kracht uit halen of door geïnspireerd worden.. 

Lieve lezers

Lieve lezers, zoals ik het oude jaar met u uit ging, zo ga ik het nieuwe jaar met u in. 
Een zeer kort nachtje was het. En toen ik vanuit bed naar ons brandende boompje lag te kijken (op kerst en op nieuwjaarsnacht laten we dat aan) bedacht ik dat ik beter aan u kon gaan schrijven dan nog even te blijven liggen.
Ik wil beginnen met u te bedanken voor uw warme aanwezigheid. Door de ongelooflijk lieve berichten die ik krijg en door uw warmte op de achtergrond. Ik voel dat altijd! Dat maakt het schrijven aan u tot een grote vreugde. Er is hier veel gelijkgestemdheid en daar word ik gelukkig van. Het gaat niet om wat we niet delen, maar wat we wel delen. Dit is voor mij hetzelfde als in tijden van schaarste. Niet richten op wat niet kan, maar op wat wel kan en daar alle aandacht op richten en intens van genieten. Als je je richt op wat er wel is blijkt dat ook zoveel te zijn. Vooral veel in de zin van wat het betekent, hoe het steun geeft. Weten dat, altijd, maar zeker in deze tijd waarin veel mensen het heel moeilijk hebben, zich alleen voelen, u niet alleen bent! We delen dit met elkaar en ik wil er op welke manier ook, voor u zijn.Elk woord schrijf ik aan en voor u. 

In Brabant zeggen ze zalig Nieuwjaar! Dat is wat ik (en Henk!) u van harte wens, een zalig Nieuwjaar. Op twee manieren bedoeld.
En voor dit moment wens ik u een mooie eerste dag in het nieuwe jaar. Het is zacht weer, heel zacht. We slapen altijd met de deur open, maar nu zit ik hier op 1 januari met het raam open aan u te schrijven. Dadelijk eerst wandelen, zuurstof diep inademen en kijken naar alle lichtjes die er nog zijn. Tot gauw.

2022!

 

Ik wens u allemaal een vervullend jaar!

Voornemens

Goede voornemens

• Het gaat heel pittig worden met de kleine hoeveelheid geld die we de komende 20 maanden zullen hebben. Ik ga proberen door een duidelijke structuur te zorgen dat we alles binnenkrijgen wat nodig is. Dat we het redden. Ik ga ook mijn best doen om te sparen voor iets kleins, een nachtje weg (als dat dan mag) of iets anders. We zien het wel. 
• Alles blijven doen wat goed voor Henks blaas is en al het andere, specifiek gericht op waar we last van hebben. 
• Proberen iets langer te wandelen.
• Proberen korter achter elkaar te zitten want het is erg slecht voor mijn doorbloeding en hartje.
• Me elke dag nog bewuster zijn (kan dat?) van de rijkdom in onszelf en waarin we leven. Dat is allemaal zoveel belangrijker dan wat niet mogelijk is.
• Per ruimte met weinig geld doen wat nodig is. Beetje ingewikkeld maar we gaan het proberen.
• Ons nog meer verdiepen in alles wat er wat virussen betreft voor en achter de schermen gebeurt maar niet zichtbaar is. Dat betekent filteren. Niet alleen voor de waarheid maar ook ter bescherming. We willen niet alleen informatie maar ook ondersteuning en bemoediging.
• Alles gebruiken. Dit schreef ik al eens, maar dit neem ik me echt voor, om zoveel mogelijk te gebruiken van producten, of het nu gaat om de pitjes van een paprika te zaaien of de schil van een banaan te gebruiken voor een pulled plantaardig gerecht.

Jaarafsluiting

Lieve allemaal, de laatste dag van het jaar. wil ik graag nog even bij u zijn.

Vorig jaar sloot ik het jaar hier af en ik plaats dezelfde regel. 

Waar was ik het afgelopen jaar dankbaar voor, wat vond ik belangrijk, wat was fijn en waar ben ik tevreden over? (En hoe zou u dit beantwoorden?) 

Er was overal veel narigheid maar er waren ook andere dingen en daar wil ik het jaar graag mee eindigen.

Dankbaar

• De uitkomst van Henks cystoscopieën en dat hij na de laatste hoorde dat hij pas over een half jaar terug hoefde te komen. Wat fantastisch.
• Dat we elke dag onze liefde vieren.
• Voor de reacties op mijn telefoonwerk.
• Dat we zo'n lieve buurman hebben gehad.
• En dat we zo'n lieve buurvrouw hebben!

Fijn

• Het uitstapje van ons 40 jarig samenzijn. Wat hebben we genoten van de Achterhoek, de mooie plaatsen en de sfeer. Om nooit te vergeten. We vierden onze liefde en dat doen we elke dag! Maar om dat om te kunnen zetten in zoiets. .. wat een verwennerij. En wat een geluk dat we nog naar al die mooie musea mochten. Het was anders werkelijk minder geweest. 
• Het grootste deel van het jaar vond ik de telefonische hulp heel fijn om te doen.  
• Het dagelijkse leesmoment aan het eind van de middag met een kopje koffie en koekje of stukje chocolade. Het kwam er niet altijd van, maar wel steeds meer. Dit is nu een lievelingsmoment van van de dag. We kijken er elke dag naar uit.
• De mooie boeken die ik heb gelezen. Geen museum, geen bibliotheek om even lekker te zitten, maar gelukkig is er altijd onze eigen bibliotheek, met heel veel boeken waarvan er nog veel wachten om te worden gelezen. Ik heb trouwens wel verschillende bibliotheekboeken gereserveerd. Dat was ook fijn.

Tevreden

• Dat we ondanks alle beperkingen ons leven konden leven zoals we dat het fijnst vonden (op de onnodige beperkingen na. Niet de beperkingen van de regels maar van onze kleine veilige geneugtes). 
• Het buiten zijn elke dag wat in moeilijke tijden nog belangrijker is. We wonen niet op 3 hoog achter met misschien weinig licht en lucht. Hier hebben we dat in overvloed.
• Met de beslissing die ik heb genomen om (bijna helemaal) te stoppen met het telefoonwerk. Het voelt nog steeds een beetje lastig (ik laat mensen in de steek) en onwennig, maar vooral bevrijdend. Het geeft me rust, heerlijk. Het zal op den duur vast wennen. 

Vanmorgen als ochtendwandeling een verwenzakje (Oliebollen, appelbeignets, ook 2 uit de oven en 2 ananasbeignets) bij die goede banketbakker gehaald. Ze konden alleen de bestelling niet vinden want ik had het gisteren pas besteld, beetje dom. Thuisgekomen zag ik dat het suikerbroodje er niet bij zat. Daar is Henk zo gek op.Ik ben dus weer naar de winkel gedraafd om het op te halen. Wil zoiets nooit uitstellen. Daarna lekker ontbeten.

Ik wens u een heel fijne Oudejaarsavond!

Niet te zeggen hoe lekker alles was (na een kopje linzen-kerriesoep).

Fruit

 

Een heerlijke combinatie, appel en dadel.