Moederdag

Moederdag is voor iedereen. Iedereen zorgt. Voor partner, kinderen, familie, buren, vrienden of voor zichzelf. Ik wens u een fijne dag!

Het was lauw, toen we vanmorgen wandelden, zo gek, wat een overgang. Het rook verrukkelijk, door de warmte van de zon na de regen van de afgelopen dagen. 

Henk plukte onderweg dit bosje bloemen. We houden erg van bos en veldboeketjes.

Ook kreeg ik deze mooie roosjes van vriendin Anita.

Chocoladepasta

En dan iets heel anders ... deze chocoladepasta is zo heerlijk.
Heel simpel te maken (zal het bij recepten zetten):

Chocoladepasta
2 eetlepels kokosolie smelten en dan toevoegen:
1 of 2 eetlepels notenpasta. Welke maakt niet uit en met pindakaas of zonder een dergelijke pasta, is het vast ook heel lekker
2 eetlepels cacao
2 eetlepels ahornsiroop, of iets ander zoets.
Goed mengen. Het is nu vloeibaar dus op een koele plek zetten, zodat de kokosolie stolt. Ik deed het op zelfgebakken havermoutbrood.

Meningen

Ik krijg verschillende berichten over alles rondom COVID waarvan sommige heel extreem zijn.

Niemand weet hoeveel bescherming een vaccin geeft en hoe lang. Ook niet wat de effecten op de lange duur zijn. Niet persoonlijk en niet voor de wereld. Er is nog nauwelijks iets bekend. 

De complotdenkers zeggen dat we bang gemaakt worden en doen zelf precies hetzelfde. Binnen een paar jaar leven er nog maar weinig mensen als je die teksten moet geloven.

De andere kant doet paniekerig en denkt dat door te vaccineren het probleem is opgelost. Integendeel. Er zijn ook verhelderende artikelen, zoals dit vind ik.

https://www.bd.nl/brabant/pleidooi-beter-niet-iedereen-vaccineren-het-coronavirus-verdwijnt-namelijk-toch-niet~ad9fbcb5

Ik voel me thuis bij mensen die op hun gevoel afgaan, die nadenken, die afwegen en zich door verschillende bronnen laten informeren. Belangrijk om ieders mening en 'manier van omgaan met' te respecteren. Anderen niets op te dringen. Dat gebeurt wel, subtiel of 'schreeuwend'. Je kan alleen maar doen waar jezelf achter staat en natuurlijk kan een mening aangepast worden of veranderen. We vieren vandaag de vrijheid. Laten we die in de ruimste zin van het woord vieren.

Zelfmaken en Oorlog

Soms denk ik wel eens; hoe zou mijn leven zijn als ik niet alles zelf zou maken?
Ik kan me er niets bij voorstellen. Het is wel duidelijk dat ik minder aankan en ik moet het soms dus beter verdelen. De andere kant is dat alles zo puur en lekker is. En als ik mensen dan zo zie smullen, incluis (dacht vroeger altijd dat je dit op zijn Frans uitsprak. Het wordt niet vaak meer gebruikt) ikzelf. Laatst ook met onze vriendin uit Leeuwarden. Dat is zo heerlijk om te zien en te horen. Ze heeft er een foto van gemaakt. Preisoep, broodje met sla, linzenburger, gebakken rode ui, tomaat enz. Daarvoor hadden we bij de koffie een appelflapje en als toetje verse (van het balkon) muntthee met zelfgemaakte chocolade.

Wat heb ik vandaag gemaakt? Twee glutenvrije broden, gezonde havermout koekjes en chocoladepasta. Meer kan niet en dit had ik wel redelijk verdeeld. Gelukkig wast Henk daarna altijd af. Ik ben niet altijd even gestructureerd dus het is regelmatig een puinhoop, waar hij zijn hand niet voor om draait. :-) Er staat veel tegenover zegt hij.

Heeft u al asperges gehad? Het is zo goed voor Henks blaas. Straks hebben we een aspergesoepje. Binnenkort groene asperges, koud, met plantaardige mayonaise en peterselie, ook heerlijk. We vertrokken uit Duitsland toen de groene asperges het daar goed begonnen te doen. Mijn verlangen naar een moestuin neemt elke dag grotere vormen aan.

Ik doe op het moment 2x per maand boodschappen. Ik heb het ook 1x per maand geprobeerd, maar dat vond ik toch een beetje te lastig. Je moet alles goed uitrekenen van tevoren, ook bij twee weken. De eerste dagen hebben we dan veel verse groente en later groente uit de diepvries, net zo goed en soms zelfs beter. Tenminste, als iets al een paar dagen in de supermarkt lag. Diepvries uiteraard ook biologisch en heel vers.

Vanavond Dodenherdenking met een hoofdletter. Zoals elk jaar lees ik over de oorlog en vooral vanuit persoonlijke belevingen. Hoe overleefden mensen? Fysiek, emotioneel en geestelijk?

Ik was al eerder begonnen in Oorlogsdagboek van Hélène Barr. Nu ga ik verder en ik beleef haar leven mee. 
Gisteravond zagen we het verhaal over oud-SS'er Jacques Philippa, goed weergegeven door Diederik van Vleuten. Na het vreselijks wat Jacques in de oorlog had gedaan hield hij zich 29 jaar verborgen op zolder bij zijn ouders. Op 10m2. Zijn vader wilde het niet, maar zijn moeder kuste de voeten van vader en smeekte om hem binnen te laten. Die ouders kregen een zwaar leven, met zo'n geheim. Nichtjes mochten nooit verder naar boven dan de 3e traptrede. Nadat moeder was overleden zag zijn zusje dat vader het niet meer aankon en heeft hem aangegeven. Het was een opluchting. Ook Jacques Philippa is opgelucht. Een rechtbank veroordeelt hem tot drie jaar in een halfopen inrichting. Opeens mag hij buiten wandelen, hardop zingen, fluiten, lawaai maken. Hij is eindelijk vrij. Van binnen zal het een ander verhaal zijn.

Aan de andere kant waren mensen die hun leven hebben gegeven om een land te redden. 

Er is zoveel dapperheid geweest. Overal, bij de meest uiteenlopende groepen en individuen. Wat is kostbaarder dan vrijheid? Zorg voor de aarde (vrede op aarde) is even belangrijk want als het daar niet meer goed gaat (ik las kortgeleden hoe dramatisch het op de Veluwe is, dat gebied, waar ik zo zielsveel van houd, daar vallen de vogeltjes uit hun nest*) speelt vrijheid geen rol. en zal iedereen gevangen raken.

Vanavond denk ik om 20.00u met pijn aan de mensen die leden in de oorlog en met dankbaarheid aan de mensen die zich opofferden. 

Daardoor zit ik hier en schrijf ik vanuit onze gezellige, warme, veilige woonkamer aan u.

*In de bossen op de Veluwe vinden vogels tegenwoordig zó weinig kalk, dat hun kuikens al in het nest de pootjes breken. Er is heel veel calcium (de bouwsteen van kalk), mangaan en magnesium uitgespoeld door de zure neerslag, waardoor met name in de bossen op de droge zandgronden structurele tekorten zijn ontstaan. (Trouw)

Mondkapje

 https://mondkapjeseffecten.nl

Ik schreef al eens eerder over mondkapjes, maar dit stond al een tijd te wachten.

In nood of lastige situaties gebruik ik zeker wel een monddkapje. Als afstand niet mogelijk is, of als het moet, zoals in de wachtkamer van de tandarts. Ik wil absoluut geen besmette druppels van anderen binnenkrijgen. Geen grote en geen aerosolen. Maar ik draag het kapje zo kort mogelijk en ik ben zooo blij als het weer af kan en ik adem kan halen. Ik heb altijd meteen een diepe ademhaling als ik hem afdoe, hoe kort ik het ook gedragen heb. Dat zegt genoeg. Ik vind het letterlijk en figuurlijk benauwend. In gebieden waar ze heel strikt waren was er niet minder corona. 

Koningsdag in Eindhoven

 

We zijn er klaar voor. 

Op ons eigen plekje. Mijn plekje is wat gekleurd door het zonnescherm dat naar beneden is. 

Een feestelijke, zonnige dag.

 

Later: Eindhoven schijnt vroeger mooi geweest te zijn. Door de oorlog is veel verloren gegaan. Er zijn nog wel mooie plekken (waar ik geboren ben bijvoorbeeld is prachtig!). De high tech campus is indrukwekkend. Ik ben opgegroeid met het evoluon, dat indertijd innovatief en opzienbarend was. Veel ervan zou nu ouderwets zijn.

Het Eindhovense feest eindigde met een gedicht van stadsdichter Iris Penning. Wat vooral bleef hangen was dat ze zei: Niet terug, maar verder.

Je hoort zoveel mensen in deze coronatijd zeggen te verlangen naar terug zoals het was. Als dat zou gebeuren was er niets veranderd en vooral niets opgelost. Er zijn gelukkig ook overal geluiden die benadrukken hoe belangrijk deze periode is voor reflectie. Niet meer te vervallen in meer en meer. Niet terug naar hoe het was, maar vooruit naar het diepste respect voor natuur en mens. Minder kwantiteit en veel meer kwaliteit.

Nog later: Net genoten we van "De beentjes van Sint-Hildegard' van Herman Finkers.

Rosita en boeken

Goedemorgen allemaal. Ik las net dat in Italië boekwinkels tot de essentiële zaken behoren en daarom het afgelopen jaar open bleven. Het werd een toevluchtsoord, tijdens de ontreddering door de pandemie schrijft Rosita Steenbeek. Waarom was dat hier niet? Waarom kon je wel appels kopen en geen boek? Is fysieke vulling zoveel belangrijker dan geestelijke? Het lijkt me allebei even belangrijk. En juist in zo'n onzekere tijd waarin veel mensen zich eenzaam voelen zou lezen vanuit de overheid krachtig en enthousiast gestimuleerd moeten worden.  

Niet alleen hoe we met regels moeten leven, maar hoe we het leven vervullend laten zijn, waar lezen een voorbeeld van is.  
Ik vind het prachtig nieuws dat in deze tijd wel in de boekenstad Deventer een nieuwe boekwinkel is geopend! 

Ik las dat er door jongeren veel meer gelezen wordt, maar vooral e-books. Dat er gelezen wordt is hoe dan ook verrijkend, maar de geur van een boek, het op de bank kruipen met een niet al te zwaar boek met een kopje thee en iets lekkers ... Over iets lekkers gesproken wat vol goede stoffen zit, ik maakte gisteren abrikoosreepjes en zal mijn stukje eindigen met het recept.

Ik kan trouwens beter even de link van het artikel geven:

https://www.trouw.nl/cultuur-media/een-nieuwe-boekhandel~b7488dca3/

Een paar dagen geleden maakten we een wandeling op een plek in de buurt die we niet kenden. Er is zoveel wat we nog niet kennen. Ik denk dat dat eigenlijk voor bijna iedereen geldt, dat om de hoek zoveel moois ligt, waar we geen weet van hebben.

 

De abrikoosreepjes maakte ik door een beker abrikozen, een halve beker dadels, een halve beker cashewnoten (met kop) en een volle kwart beker kokosrasp en een snufje zout te malen totdat het plakkerig werd. Stevig aandrukken in een langwerpig of vierkante lage vorm, met bakpapier erin. Koel weg zetten en er later repen of reepjes van snijden. Bij mij werden dat 12 reepjes.

Fijne dag verder!

Uitvaarten

We hebben de afgelopen tijd verschillende uitvaarten gezien. We waren erbij, of zagen het op afstand. Een van die uitvaarten was van de broer van een goede vriendin. Er was twee keer kort muziek (Chopin) en zowel aan het begin als later hoorde je een lijster. Dat wilde broer graag. Wat was dat indrukwekkend. Door de eenvoud, door de kracht van wat er altijd is. Op een of andere manier ook een verademing, na alle afgespeelde muziek bij andere uitvaarten, hoe mooi dat op zich ook was. We hebben heel veel jaar geen overlijden van mensen meegemaakt en nu de een na de ander. Niet allemaal direct betrokkenen, maar omdat ze verbonden zijn aan vrienden voel ik me geraakt. Door corona is het allemaal anders. Eergisteren was de uitvaart van de moeder van een andere vriendin (toen ze overleed lag vriendin aan de beademing in een ziekenhuis). In de tuin! Ook zo mooi en uniek. Als alles weer 'normaler' is dan zullen dit zulke speciale herinneringen zijn. Het was anders nooit zo gegaan.

Om nog even bij de dood te blijven. We waren even bij de plek waar ik in principe terecht ga komen. Een mooie, blijvende plek. Zoals het voor mij nu voelt wil ik er niemand bij, behalve Henk. Stilte of alleen het ruisen van de bomen. Opgaan in de natuur. We konden er trouwens bijna niet komen, zoveel takken en omgewaaide bomen. Ik hoop dus niet dat het binnenkort gebeurt want het zou een enorme klus zijn om me daar te brengen. Maar goed, dat heeft ook wel iets. Het leven is ook zwaar en daarna is er rust op die prachtige bosplek.

Bij twee uitvaarten hoorden we hetzelfde van Chopin.
https://www.youtube.com/watch?v=9E6b3swbnWg

https://www.youtube.com/watch?v=SUT_0c2QVzo

Zondag

Een warm hart toedragend artikel in Trouw over de ggz van Bauke Koekkoek, crisisverpleegkundige en lector onbegrepen gedrag & samenleving. Ik vind dat mensen zo tekort wordt gedaan door labels en zoals de schrijver zegt de afstand scheppende 'stoornis'-taal. Elke gedrag, elke angst, alles is mogelijk, door de complexheid en uniciteit van mensen. Veel kunstenaars hadden en hebben een bepaalde 'stoornis' wat dan niet als stoornis wordt ervaren maar als talent, gave en vooral eigenheid! Iedereen heeft die eigenheid!!!

Ik kijk weer naar de serie 'Levenslang dwang?'  De oplossing is in elke serie een cognitieve behandeling, doorbreken van het gedrag. Op zich vind ik dat oppervlakkig, maar ervaren dat er geen ramp gebeurt als je niet of juist wel op een lijn moet staan, moet tikken of bang bent besmet te worden door wat dan ook, geeft lucht. Het is een verademing om niet meer alleen met de dwang bezig te hoeven zijn. Voor mij is het altijd belangrijk om bezig te zijn wat er achter het gedrag is, hoe en waarom het ontstaan is. Als je alleen het gedrag weghaalt ontstaat er een leegte want er gebeurt niets met de oorzaak, er komt niets bij. Er is een zinvolle oorzaak die (voor mij altijd) bedoeld is voor geestelijke groei. Voor mezelf, voor iedereen.Het is interessant om te zien hoe elk mens zich op een andere manier uit.

Ik lees in Trouw elke week relatie-DNA, het verhaal over iemands (beschadigde) verleden en hoe het nu gaat. Mooie, vaak ontroerende verhalen met bijna altijd inzicht. 
In het verlengde hiervan, wat ik vaak niet om aan te zien vind, zo hartverscheurend, kijken we 'De kinderen van Ruinerwold' terug. De rest van hun leven zullen ze geconfronteerd worden met hun bepalende kinderjaren, maar wat een mensen ... Ik zou ze allemaal in mijn armen willen nemen. Als ik de reacties lees op de uitzending van 'In de vooravond'' waar de twee van de oudste kinderen in de studio waren, ben ik niet de enige. Zoveel lieve reacties en een crowdfunding actie om ze allemaal een passende nieuwe start te geven.

Wat was de ochtendwandeling heerlijk vanmorgen, al(!) die vogels, hoe het rook ...

Baksels en autootje

Via startpagina.nl kwam ik bij de voordelen van bakken:
Bakken is stressverlagend, bakken werkt als meditatie, het is veel lekkerder en vaak gezonder dan iets gekochts enz. Natuurlijk ben ik het hier roerend mee eens en schreef ik hier vaak over. 

Maar... er zijn warme bakkers die de meest verrukkelijke producten maken. En nu kom ik vanzelf op iets heel bijzondersten wonder. Ik schreef een paar keer over onze auto dat die afgekeurd zou worden. Ik stuurde onze garageman ruim voor de verplichte keuring een berichtje dat ik €2350 gespaard had, maar dat dat vast niet genoeg zou zijn. Waarschijnlijk dus in ieder geval een jaar zonder auto. Hij zei kom volgende week maar langs dan kijken we. En ja natuurlijk werd hij afgekeurd. We hadden het al eerder verwacht maar nu was er geen ontkomen meer aan. 

Nu komt het wonder. Op de dag van mijn mailtje kreeg hij een klein, schattig, heel zuinig autootje van een mevrouw. €2795 maar hij gaf ons nog €295 voor de afgekeurde auto. Er hoefde dus nog maar heel weinig bij. We kunnen het nog niet geloven. En o ja, in de auto lag een notenkoek van de dorpsbakker en die was zooo lekker.

Vrijheid

Vroeger heb ik iets via Amnesty gedaan en ik deed werk waarbij vrijheid van denken een hoog goed was. In de begeleiding die ik geef richt ik mijn aandacht op het verwerken van pijn maar ook op mensen helpen bij het zoveel mogelijk en steeds meer zichzelf te zijn. Niet jezelf en anderen veroordelen en het stimuleren van zelfvertrouwen. Ik probeer op mijn manier iets te laten horen. Zacht, niet op de barricade. Nu misschien heel zachtjes wel (zie onderaan) omdat ik eigenlijk hard zou willen roepen dat iedereen op zijn eigen manier met situaties omgaat. Dat de ene mens de ander niets op mag leggen.

Ik las een vreselijk verhaal over hoe in sommige landen ook ten aanzien van corona dwang uitgeoefend wordt. Er is 'de integriteit van het lichaam'. Er mag niets gebeuren wat je niet wil. Dat een huisarts die ik ooit had me dit nog eens duidelijk liet weten toen ik zo ongeveer doodging van de pijn is werkelijk lachwekkend. Als je het niet wil word je niet geopereerd zei hij. Niets, niets liever dan een operatie toen. Ik had het trouwens  niet overleefd als ik me niet had laten opereren.

En nu, in deze situatie zou bij welke dwang ook (ik hoop met heel mijn hart dat het niet zo ver komt) de wet veranderd moeten worden. En als die integriteit er niet meer zou zijn is het einde zoek, dan is alles mogelijk. Vrijheid, respect, verstandig zijn en luisteren naar onze intuïtie. Het laatste is voor mij het allerbelangrijkst. 

Ik heb het niet over alle onduidelijkheden die er zijn en de verschillende belangen en al helemaal niet over effecten in de toekomst. Niemand weet dit, dus niemand kan zeggen wat goed is. We kunnen alleen maar doen wat het beste voelt.  

https://geenvaccinatiepaspoort.petities.nl

Pasen

 Mooie paasdagen gewenst!

https://www.youtube.com/watch?v=CQuKEVeCKK0

Naar buiten, naar buiten voor wind en uv-licht en omdat het zo heerlijk is

Een fragment uit een artikel van het AD: 

Buiten werken nog een paar factoren in ons voordeel. ,,Als het een beetje waait, blaast de wind druppeltjes met besmettelijke virusdeeltjes weg’’, verklaart Frits Rosendaal, hoogleraar epidemiologie (LUMC). De uv-straling in zonlicht werkt bovendien als desinfectant bij virusdeeltjes die op een oppervlakte belanden via bijvoorbeeld snot of speeksel, zegt hij. ,,Al is nog altijd onduidelijk of mensen inderdaad via aanraking van oppervlakten besmet raken.’’

Buiten is de virusoverdracht volgens Kroes ‘zeldzaam en irrelevant’. ,,In onderzoeken uit allerlei richtingen komt er haast nooit een besmetting buiten naar voren.” Dat de parken nu op slot gaan wegens drukte (viroloog ULMC) noemt hij ‘overdreven’. ,,Je kunt niet méér ventileren dan buiten, er is een zeer sterke verstrooiing van virusdeeltjes. Buiten nemen mensen ook meer afstand van elkaar omdat er meer ruimte is.  

(door Marlies van Leeuwen en Annemieke van Dongen)

Er stond zo'n leuke foto van het ANP bij het artikel.

Vanmiddag

 Om 13.00u is op Ned 2 De Matthäus Passion onder leiding van Ton Koopman.

Zomertijd :-( De overgang iets zachter gemaakt door

de klok om 12.00u op 13.00u te zetten :-)

Noedelrecept

Even een receptje tussendoor. Ik werd geïnspireerd door Milou van der Will.
Het oorspronkelijke recept vindt u in haar boek 'Vegan East'*.  

Ik gebruik zowel voor spaghetti (uiteraard), als voor noedels, als voor macaroni vaak spaghetti. Ik vind het handig en lekker. Soms laat ik de spaghetti heel, soms breek ik hem door midden, soms breek ik hem in kleine stukjes, bijvoorbeeld voor iets macaroni achtigs.

Noedels (of spaghetti door midden gebroken)

Olie

1 fijngesneden ui of sjalotje

1 tl verse gember of gedroogde (djahe)

1 fijngesneden rode peper, 

2 geperste knoflooktenen 

Gebruik vervolgens groentes die u in huis heeft, bijna alles kan.

Anders kopen:

200 g champignons

1 paksoi, of een koolsoort in reepjes

4 fijngesneden lente-uitjes

Handje taugé 

200 g spinazie. Ook lekker: boerenkool. paprika, andijvie, sperziebonen, erwten, wortel, sla, etc. Deels of helemaal uit de diepvries.

Eventueel geroosterd sesamzaad erover en kroepoek en/of zilveruitjes en augurk erbij. 

Kook de noedels/spaghetti gaar.  

Verhit de olie in een wok en fruit de ui of een sjalotje. Voeg gember, peper en knoflook toe. Bak twee minuten mee. Voeg vervolgens, in volgorde van baktijd, de groenten toe, eventueel samen met een eetlepel noedelkookwater. Schenk, als de groenten na een paar minuten beetgaar zijn, de sojasaus en sriracha of sambal in de pan. Laat zachtjes pruttelen.

Giet de noedels/spaghetti af en spoel af met heet water of voeg de noedels onmiddellijk toe aan de groente. Schep goed door.  

'Vegan East'

Van streetfood tot basisreceptuur, van spicy tot lichtvoetige Aziatische salades en zoet: 'Vegan East' biedt 80 oosterse vegangerechten, bomvol smaak, die bovendien razendsnel op tafel staan. Van 'nasi goreng vegan style' tot en met homemade boemboes, kruidenmengsels en currypasta's.

Milou van der Will heeft de oosterse kookkunsten afgekeken van haar Indische opa en vader. Met haar keuze voor een plantaardig voedingspatroon ontstond de zoektocht naar de smaken van toen in een plantaardige jas: 'Als je kiest voor plantaardig eten, betekent dat niet dat je de smaak of textuur van vlees niet mag opzoeken. Ik omarm juist al die smaken van vroeger, speur naar de lekkerste ingrediënten, experimenteer, probeer klassiekers te evenaren, of steek ze juist in een nieuw, groen jasje.' 

Kook mee en maak 'no-ajam opor', sambal goreng paksoi, 'meatless tonkatsu' en op houtskool geroosterde tofu-saté. Van zoetige zaligheden als mango-kokospudding

en vegan spekkoek voor bij de koffie tot en met een winterse jackfruitrendang en

plantaardige Koreaanse kimchi.

Terug in de tijd en het lijkt op stof, maar het is ...

Er komt vanavond een Deens programma over blote mensen en het niet volmaakte.
Er is veel ophef over en de makers worden bedreigd (bedreigen is in. Ik zei net tegen Henk; wie zal ik eens gaan bedreigen? Het idee. Maar ... er zitten werelden van pijn en frustraties achter. Als dat doordringt is alles anders en zal er geen enkele behoefte meer zijn om te bedreigen of te kwetsen). In de 70er jaren had je het programma 'Open en bloot', gepresenteerd door Joop van Tijn. Dat ging niet alleen over bloot maar ook gewoon over sexualiteit. En er was natuurlijk de NVSH, die in 1946 opgericht werd. Ik heb er mijn eindproductie gemaakt en daarna heb ik er met heel veel plezier gewerkt. 

Er is nu veel meer preutsheid en tegelijkertijd gaat het over ideale, volmaakte, vaak onnatuurlijke of gefotoshopte lichamen. Ideaal en onnatuurlijk hebben alles met elkaar te maken. 

Als je veel bloot ziet, zie je dat bijna niemand volmaakt is en waarom zou dat ook zo zijn? Het zijn juist de onvolmaaktheden die karakteristiek zijn. We willen toch niet allemaal dezelfde mensen? Hoe saai en oninteressant. Dat niet alleen, je ziet hoe ongelukkig het vooral jonge mensen maakt als ze niet aan het ideaalbeeld voldoen. En wie z'n ideaalbeeld is dat? 

Ik herinner me dat we bij de NVSH, en iets dergelijks was ook in het Open bloot programma van de VARA , een poster hadden van het naakte lichamen alfabet. Letters gemaakt van blote lichamen. Ik hield en houd trouwens helemaal niet van naaktloperij of nudisme, wat vooral in de 60er en 70er jaren erg populair was. Ieder zijn smaak.

En dan iets heel anders ... Dit lijkt top stof, maar het is schimmel! Ik had kefir gemaakt en normaal houd ik dat in beweging, maar ik had het nu laten staan zonder iets te doen en dan gaat het mis. Ik vind het wel heel mooi eigenlijk.

Buurman

Er gebeurt veel in mijn leven dus het was even wat stiller. Een van de gebeurtenissen is dat een week geleden onze lieve buurman naar het ziekenhuis ging en maandag naar een hospice gaat. Zo snel kan het gaan. Hij is in de war en is nu 'op weg naar Amerika'. Dat is mooi. Een paar dagen geleden ben ik bij hem geweest, toen hij nog niet in de war was. We hebben over de dood gepraat. Een ontroerend gesprek.

Hij wilde sowieso geen enkele behandeling meer, als er al iets gedaan kon worden. Ik zou niet weten wat want het meeste is onduidelijk. Ik vond wel dat iets in zijn gezicht overeenkwam met het moment dat hij een herseninfarct had. Het is alles bij elkaar denk ik. Vorig jaar vierden we zijn 90e verjaardag.

Ik hoop dat hij overlijd voordat hij 'versleept' wordt, al is een ziekenhuis geen fijne plek om te overlijden vind ik.

Politiek gezien stonden we haaks op elkaar, maar dat was niet aan de orde. De band die we hadden ging door alles heen en dat was het enige dat telde.

Later:

Buurman stierf maandagmorgen 22 maart in het ziekenhuis. Zijn dochter zette een stoel bij zijn bed en weg was hij. 

Over politiek gesproken, jammer dat de verkiezingen gingen zoals ze gingen. Ik hoop dat de nieuwe formatie toch goede dingen voor mens en milieu brengt, wat natuurlijk hetzelfde is. Een artikel van Bert Wagendorp vandaag in de Volkskrant gaat over 'links' gedachtengoed bij de huidige partijen. Dat vond ik interessant om te lezen. Ik denk op zich niet in termen van links en rechts, alleen maar aan leven waarin we bewust (liefdevol!) omgaan met de natuur. 

Pannenkoekendag!

 U vergeet toch niet dat het vandaag nationale pannenkoekendag is?!

Lenteweer

Het wordt/is een prachtige lentedag. De zon schijnt, de narcissen bloeien de forsythia komt uit. En dit is maar een kleine greep van alles wat er gebeurt in de natuur. Een belangrijke greep voor mij want dit is zo kenmerkend voor deze tijd, het voorjaar, Pasen. Ik hou zo van het hoopgevende geel.  We gaan straks met volle teugen genieten van cichorino, een boek (Lieve Joris) en de warmte van de zon. (Ik schreef eerst zoen:-)

En ... van alles wat opkomt in de bakken. Veel komt opnieuw maar ik heb ook gezaaid. Ik miste zo erg een tuintje dat ik nog meer groen om ons heen wil, ter compensatie. En ook ietsje, pietsje meer zelfvoorzienend. Sommige zaadjes had ik nog, zoals de goudsbloemen en tuinmelde. Maar goudsbloemen heb ik 1l 2x geprobeerd maar er komen geen bloemen aan. Nu ook, ze komen heel snel op, maar ... als er een bloem te zien is laat ik het weten. De zaadjes stonden op een handige tuinplank naast de verwarming, dom, dom, veel te warm. Ga ik anders doen. Een heel fijne, zonnige dag gewenst!