zondag 28 juni 2020

Aardbeitjes en oregano

Geen lekkerder aardbeitjes dan die van ons balkon. De smaak is zo geconcentreerd, zoet, aromatisch, heerlijk. Ik zeg 'tjes' omdat ze echt klein zijn.
Het is trouwens een goed bosvruchtenjaar volgens mij. Nog nooit zag ik zoveel bloemen aan bramenstruiken. Wat wij in een kunstmatig tuintje hebben zegt hier natuurlijk niets over en het zijn er ook niet veel, maar alleen kwaliteit telt.   




Ik heb altijd gedacht dat dit bonenkruid was. Het rook ernaar. Ik was eigenlijk een beetje teleurgesteld, hoe lekker ik bonenkruid ook vind. Niet alleen lekker, het maakt ook bonengerechten ook beter verteerbaar. Maar ik vond het erg dat ik geen oregano had, dat is toch een basiskruid. Bij Welkoop heb ik biologische oregano gekocht, maar een ander soort dan dat je meestal ziet. Inmiddels weet ik zeker dat de zogenaamde bonenkruid toch oregano is (ook een iets ander soort dan meestal). Ik heb er dus twee en dat is alleen maar fijn. Het is zo lekker in alle Italiaansachtige gerechten. Daarbij is het sterk antiseptisch, opwekkend en veel meer. 



Hiervan dacht ik dat het bonenkruid was.



Deze kocht ik vorige week.



Wat is het toch een rijkdom, om altijd verse kruiden te kunnen plukken. In welke situatie je ook zit (financieel of anderszins) iedereen kan hiervoor zorgen en van genieten. 
Er is zoveel mee te doen. Het verhoogt de geur en de smaak van een gerecht en het voegt iets toe aan de gezondheid. 
Wat thee betreft maak ik op dit moment vooral pepermuntthee. Ook hier heb ik twee soorten van, waarvan een, net zoals de bieslook, langs de weg gevonden. Een polletje. Nu is het een enorme plant.
Ik hoop ooit weer citroenmelisse te hebben. Misschien doet ie het wel in mijn nieuwe 'fruittuin'.