Wat hoop ik dat deze pandemie diepgaand de ogen doet openen. Ik las dit treffende en hartverscheurende artikel, dat in de Vlaamse krant De Morgen staat. Het is bekend maar als het zo allemaal bij elkaar staat, dan voel ik me, al kap ik niets en neem ik niets mee uit verre landen, toch ook medeverantwoordelijk. Nog lang niet alles is 100% zuiver, al doe ik over het algemeen - meestal - mijn best. https://www.topics.nl/minder-natuur-meer-gevaar-hoe-we-zelf-de-rode-loper-uitrollen-voor-dodelijke-virussen-a15074907demorgen/?context=mijn-nieuws/&utm_source=redactie&utm_medium=email&utm_campaign=DPN_ED_TOPICS_000_20201007&utm_content=article&utm_term=&ctm_ctid=78919f4a836e46ff759b685c3cb948a3
Voor de mensen die bovenstaande niet kunnen lezen, een fragment uit het artikel van Barbara Debusschere.
"De vernieling van de natuur blijkt de grondoorzaak van almaar meer ziektes die van dier op mens overgaan, zo stelt ook de VN.
Dat gebeurt in vier fases.
Door ontbossing voor wegen, mijnbouw en landbouw of verstedelijking dringen ten eerste meer mensen dan ooit diep binnen in gebieden waar zij vroeger nauwelijks kwamen.
Vaak zijn het arbeiders die van ver komen. In tegenstelling tot de lokale bevolking die al jaren of eeuwen met bepaalde wilde soorten ‘samenleeft’, hebben zij geen immuniteit opgebouwd tegen virussen en trekken ze na hun werk terug naar steden waar ze die makkelijk verspreiden.
Ten tweede jaagt ontbossing wilde dieren allemaal samen in veel kleinere lapjes natuur die nog overblijven. Daardoor wisselen ze meer dan gewoonlijk onderling ziektekiemen uit, wat de kans op nieuwe en mogelijk sterkere varianten vergroot.
Ten derde moeten ze op zoek naar nieuwe voedselbronnen en huisvesting. Vaak drijft hen dat veel dichter richting de mens. Zo doodde het nipahvirus in Maleisië in 1998 honderden mensen na het verdwijnen van regenwoud voor palmolieplantages en veeteelt. Fruitetende vleermuizen belandden op varkensboerderijen waar mangobomen staan en besmetten met hun uitwerpselen en de varkens, die op hun beurt de medewerkers besmetten.
Ten vierde ontstaat in aangetaste ecosystemen op langere termijn een scheve verhouding die zoönoses nog meer kansen geeft."
Als er niet heel veel gaat veranderen dan wordt alles steeds erger. Er is zoveel wat gedaan kan worden. We zijn toch verantwoordelijk voor onszelf, elkaar, dieren en de aarde? We staan helemaal niet machteloos, integendeel. Ik zeg we maar ik bedoel vooral ze!
