We hadden een heel kort uitstapje, maar het uitstapje was volmaakt.
In twee dagen 2x naar het Museum en naar de bibliotheek. Prachtige kunst gezien, verrukkelijk gegeten en genoten van de bruisende rust in de bibliotheek. Bruisend en rust klinkt nogal tegenstrijdig, maar er heerst rust en tegelijkertijd zijn er groepjes gemotiveerde vluchtelingen, of een op een contacten om de Nederlandse taal te leren en zijn er mensen die studeren en natuurlijk wordt er een krantje of boek gelezen. Onder het genot van een kopje koffie ben ik begonnen aan de brieven van Annie Schmidt aan voornamelijk haar moeder. Ik ben nu in 1936. Op een gegeven moment komt Annie met haar verloofde (ik weet hoe het afloopt, zij nog niet) geschokt uit Berlijn. Prachtige gebouwen worden afgebroken en daarvoor in de plaats komen er grote, dure, van Joods geld. Als ze weer hier is schrijft ze dat hier gelukkig vrijheid is. Hoe anders liep het. Hierna ga ik de biografie Anna over haar lezen. Dit boek kwam ervoor uit dus vandaar deze volgorde.
Dit zagen we in het museum:
https://drentsmuseum.nl/tentoonstellingen/labyrinthia en https://drentsmuseum.nl/tentoonstellingen/gen-f-75-jaar-figuratieve-kunst
We gingen eerst naar Labyrinthia, die een route heeft waarbij we deze toepasselijke 'voor onze dag afbeelding' tegenkwamen.
Eerst zoals altijd een kopje koffie en later de lunch en toen had ik een pompoen wafel met Egg Benedictine en wat was dat heerlijk!!!!! Ik had het er met de serveerster over, en ze vertelde dat er een topkok werkt, die ook een meester is in het maken van sushi. Het grote glas verse sinaasappelsap is al bijna op.
Na het eten neerst og even lekker gewandeld en we geloven dat op die plek ook iets militairs gaat komen. Wat een wereld, hoe onzinnig, oorlog voeren.
De volgende dag gingen we naar Gen-F, met uiteenlopende schilders, maar met als gezamelijke stijl, figuratief, prachtig. We raken altijd vrij snel verzadigd dus om onszelf en de schilders niet tekort te doen hebben we het niet afgezien. De volgende keer verder, het voordeel van een museumkaart.
We hebben geproost op ons geluk, al zoveel jaar en het gaat allemaal vanzelf. Elke dag betuigen we tig keer de liefde aan elkaar en dat kan niet anders, het floept er vanzelf uit, de heerlijkste woorden om te zeggen.
Wat hebben we genoten deze twee dagen. Er hoefde niets meer of groter, het kon niet beter geweest zijn.