Na een feestelijk ontbijtje ging ik na lange tijd, het mag nu, weer naar de kapper. Wat een heerlijkheid. Lieve Hilda, dank je wel!
Anders waren we op deze dag naar de bibliotheek of naar het museum gegaan. We beginnen dat erg te missen. Alleen naar de bibliotheek om boeken te brengen en te halen vinden we niets. Dan reserveer ik wel iets wat ik hier ophaal. We gaan voor het uitje, voor even op een andere plek ongestoord lezen, in die prettige sfeer, met een heerlijk kopje koffie. Je mag nu ook maar een bepaalde tijd binnen zijn, bah. Dit soort beperkingen vind ik vervelend en niet zinvol.
We hebben een mooie wandeling in de buurt gemaakt. We beseften weer eens hoe weinig we nog van de directe omgeving kennen. En o, o, wat is het hier toch prachtig!!!
De dag bestond verder uit speciale hapjes en we hebben eindelijk weer eens een spelletje gedaan. Ik ben gek op spelletjes maar op een of andere manier komen we daar de laatste jaren zelden aan toe. Henk is dol op scrabble (we houden allebei erg van taalspelletjes) en mede geïnspireerd door Remco Campert, die elke dg om 16.00u met zijn Deborah scrabbelt deden we dat vanmiddag. Zo gezellig!
's Avonds keken we naar SOS de verbouwiers. Een heel mooi programma. Een familie leeft in zware, vaak onhoudbare omstandigheden. Alleen als hun woonsituatie anders wordt kunnen ze hun leven op welke manier dan ook weer oppakken. Het thema is elke keer anders, maar het team is vast en elke keer heel veel mensen uit de buurt die in 9 dagen voor een nieuw huis zorgen. De betrokkenheid, de liefde, de humor, de vak- en deskundigheid en de reactie en positieve gevolgen ontroeren ons elke keer sterk. Straks nog een lekker drankje en daarna met een voldaan gevoel naar bed.
Toen we elkaar net kenden kreeg ik deze vaas van Henk en die gaat dus al een tijd mee en verdient tulpen op deze dag en een foto.
