Er gebeurt veel in mijn leven dus het was even wat stiller. Een van de gebeurtenissen is dat een week geleden onze lieve buurman naar het ziekenhuis ging en maandag naar een hospice gaat. Zo snel kan het gaan. Hij is in de war en is nu 'op weg naar Amerika'. Dat is mooi. Een paar dagen geleden ben ik bij hem geweest, toen hij nog niet in de war was. We hebben over de dood gepraat. Een ontroerend gesprek.
Hij wilde sowieso geen enkele behandeling meer, als er al iets gedaan kon worden. Ik zou niet weten wat want het meeste is onduidelijk. Ik vond wel dat iets in zijn gezicht overeenkwam met het moment dat hij een herseninfarct had. Het is alles bij elkaar denk ik. Vorig jaar vierden we zijn 90e verjaardag.
Ik hoop dat hij overlijd voordat hij 'versleept' wordt, al is een ziekenhuis geen fijne plek om te overlijden vind ik.
Politiek gezien stonden we haaks op elkaar, maar dat was niet aan de orde. De band die we hadden ging door alles heen en dat was het enige dat telde.
Later:
Buurman stierf maandagmorgen 22 maart in het ziekenhuis. Zijn dochter zette een stoel bij zijn bed en weg was hij.
Over politiek gesproken, jammer dat de verkiezingen gingen zoals ze gingen. Ik hoop dat de nieuwe formatie toch goede dingen voor mens en milieu brengt, wat natuurlijk hetzelfde is. Een artikel van Bert Wagendorp vandaag in de Volkskrant gaat over 'links' gedachtengoed bij de huidige partijen. Dat vond ik interessant om te lezen. Ik denk op zich niet in termen van links en rechts, alleen maar aan leven waarin we bewust (liefdevol!) omgaan met de natuur.
