Een man vond tijdens een wandeling een portemonnee. Er zat drie dollar in en een brief in een beschadigde envelop. De brief was van 60 jaar geleden. Het adres van de afzender was nog net leesbaar. Het was een verdrietige afscheidsbrief van ene Anna aan Michael. De brief eindigde met "Je zal voor altijd in mijn hart blijven. Met liefde. Anna".
Anna was 16 en mocht van har ouders niet met Michael omgaan. De wandelaar ging bellen en vond uiteindelijk iemand die Anna had gekend. Ze wist ook dat Anna nog leefde. Hij hoorde dat ze 76 jaar is en in een verzorgingstehuis woont. De wandelaar ging naar Anna toe. Toen ze de brief zag was ze in tranen. Hij had een gesprek met haar over hoe het allemaal gegaan was. Ze zei dat Michael zoveel voor haar had betekend en dat ze daarom nooit een andere man had gewild.
Een verpleegkundige vroeg hoe het gesprek gegaan was en toen ze de portemonnee zag herkende ze die onmiddellijk en zei die is van Michael Goldstein en die woont in deze flat, op de 3e etage! De wandelaar vloog erheen. Michael was erg blij dat de portemonnee was gevonden. Toen hij hoorde dat er nieuws over Anna was zei hij: Mijn lieve, mooie Anna". De wandelaar pakte hem bij de arm en bracht hem naar de recreatieruimte waar Anna televisie zat te kijken. Anna en Michael keken elkaar in stilte aan, liepen naar elkaar toe en omhelsden elkaar.
Vijf weken later werd de wandelaar uitgenodigd voor de bruiloft van een 76 jarig meisje en haar 79 jarige vriend. Een prachtige ceremonie met twee heel gelukkige mensen.
Een ongelofelijk verhaal. dat eindigde met: "Voor wie leefheeft is de tijd een eeuwigheid."
Ik schreef laatst over wonderen en dit is daar wel een heel mooi voorbeeld van.
