De een kan met zijn lichaam veel meer dan mogelijk lijkt, de ander met zijn geest, de ander met zijn stem. Dit is een ongelofelijk voorbeeld van het lichaam: https://x.com/Rainmaker1973/status/2000977705542803692?s=20
Anna-Maria Hefele zingt polyfone boventonen.
https://x.com/BrianRoemmele/status/2000967425937039755?s=20
Pas als je een koptelefoon opzet hoor je de boventonen. Maar ook zonder dat, dit werkt rustgevend. Net zoals klankschalen. Ogen dicht, luisteren en de wereld de wereld laten.
https://x.com/chaimbeuil/status/2001141389657035058?s=20
---
Nog iets van de vele, vele voorbeelden waar ik verdrietig en onpasselijk van word, en misschien probeer ik me er hierna weer een beetje voor af te sluiten. Station in Sidney en we zagen net die afschuwelijke schietpartij, er werd gedemonstreerd op de bekende manier. En door Londen reden auto's met vlaggen en er werd geschreeuwd "fok de joden, verkracht hun dochters". Zag ook omgeving van het Concertgebouw, waar in stilte gedemonstreerd mocht worden door 20 mensen. Je kan van tevoren bedenken dat de beperking niet zal werken. Ik zag Brussel, kerstmarkt overspoeld, ik zag Milaan, ik zag Disney Parijs. Overal overstemde het agressieve lawaai de ingetogen, warme sfeer. Waar eindigt dit? Het is allemaal totaal uit de hand gelopen en het wordt elke dag erger. Er wordt nergens tegenop getreden. Wel tegen de andere kant, een dominee in Engeland, op een kistje, die werd opgepakt. En hij zou wel de laatste zijn die gewelddadig zou worden. En mensen die voor een verdenking midden in de nacht van hun bed gelicht worden en afgevoerd. 's Nachts vanuit slaap zijn mensen gedwee. Overal is het de ene kant die alles mag en de andere kant die niets mag, zeker in Engeland. Het is dieptriest. Als chaos de bedoeling is lukt dat goed. De wereld en vooral Europa gaan ten onder. Gelukkig heb ik mijn prachtige herinneringen. Henk raadde mij aan mooie beelden van kerstsfeer te zien, ik geloof op National Geographic, het was beeldschoon, maar ik kon het niet aan, juist omdat het zo mooi was. Hopelijk gaat het nog wel lukken en kan ik het dan terugvinden.
Hier geniet ik er elke dag van, de kerstsfeer, dat wel, meestal tijdens onze ochtendwandeling. Misschien is dat ook het beste, dichtbij, intiem... vredig, zo vredig.
Er was een interessante serie bij BNN/VARA: 'Opgroeien met tegenwind'. Armoede-ervaringsdeskundigen die anderen op allerlei manieren helpen bij hun armoede. Ik wist het een en ander over de toeslagenaffaire, maar de diepte ervan, nee, het is nog veel erger dan ik dacht. Levens zijn geruïneerd. Een vrouw heeft zelfs abortus laten plegen omdat ze als de dood was dat haar kinderen zouden worden afgenomen. Er zijn trouwens nog steeds kinderen onvindbaar en honderden kinderen onder 5 jaar zijn overleden. Het is te dramatisch allemaal. De vrouw waar ik net over schreef, zo'n aardig mens en wat een leuke, intelligente kinderen heeft ze. Een dochter vertelde dat ze vroeger te kleine kleren aan had want er was geen geld. Ze probeerde haar mouwen uit te rekken, zodat het iets minder te klein leek.
Je wordt blij als je ziet wat mensen betekenen voor de mensen die ondersteuning nodig hebben. En soms verandert er ook echt iets in gemeentes en hopelijk gaat dat steeds meer gebeuren. In Zwolle bijvoorbeeld is er een duidelijke verandering in hoe er wordt omgegaan met mensen die hulp nodig hebben. Gemotiveerde medewerkers die het roer omgooien. Een man die er werkt zei dat hij altijd in een bubbel had geleefd en dat hij nu beter gaat zien wat er aan de hand is. Een vrouw die er werkt zei: Wij willen niet meer van buitenaf bepalen wat goed is voor de hulpvragers, maar we stellen nu de vraag; wat kunnen we doen, wat heb jij op dit moment nodig? https://app.nlziet.nl/play?context=OnDemand&id=GMFSbelBIEiJsNViuw-RDA
Net zo hartverwarmend vind ik het verhaal van een jongetje van 4, Gijs, dat doof geboren is, omdat hij geen gehoorzenuw heeft. De moeder wilde dolgraag dat mensen in het dorp gebarentaal leerde, zodat ze konden communiceren met Gijs. Dat gebeurde, het dorp stortte zich erin. Zelfs de bakker vraagt nu in gebarentaal of Gijs een broodje wil. Ik denk overigens niet dat daar gebarentaal voor nodig is. :-) Er werden zelfs lessen gebarentaal gegeven op de basisschool in het dorp, waar Gijs niet op zit, hij gaat naar een specialistische school in Zwolle. "De kinderen van de school zijn superenthousiast", zegt Anouk. "Als we langsfietsen, staan de kinderen enthousiast naar ons te gebaren." Veel mensen uit het dorp spreken gebarentaal en Gijs voelt zich gezien en gehoord zegt zijn moeder.
