Ik las een beeldend gedicht van Leo Vroman, speciaal geschreven voor de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren ter gelegenheid van de jaarwisseling 2007-2008.
OUD NIEUW JAAR
- Iedereen heeft persoonlijk
- wel een heel eigen Nieuw Jaar.
- Ikzelf heb er gewoonlijk
- ook zo een paar.
- Neem bijvoorbeeld de dag
- waarop Tineke landde
- in New York, en ik haar echt zag,
- en wij elkanders handen -
- en in 1918, toen ik mijn benen ontwaarde in een zandbak, en wist dat
- dat daar Ik was, die leefde op deze aarde, maar ik weet niet meer
- welke dag van dat jaar -
- en voor een van mijn Nieuwjaarsdagen
- moet ik Bandung nog steeds bedanken.
- Maart. De eerste krijgsgevangenennacht, en op de koele wind van de
- Preanger kwamen de verwaaide klanken van een ver gamelanorkest.
- Zo begon mijn vrede, want de rest
- bestond niet langer.
- Leo Vroman
- Fort Worth, 11 december 2007
