donderdag 3 maart 2022

Licht

Net zoals gisteren is het stralend weer. Voor het eerst dit jaar (maar uitzonderlijk) gisteren even in de zon gezeten en die was echt warm. Dat is fijn, maar de Oekraûne is steeds op de voor- of achtergrond aanwezig. Dat mensen carnaval vieren of op vakantie gaan ... Op vakantie, hopelijk zonder vliegtuig op de bestemming gekomen, kan je natuurlijk ook aan de Oekraïne denken. 
We kunnen misschien praktisch niet veel doen, maar we kunnen wel intens meeleven! Als je het zelf moeilijk hebt is het ook fijn als je weet dat er aan je gedacht wordt. 
Dit is zoiets groots en meedogenloos. Kleine kindertjes, zeer bejaarde vrouwen die worden opgepakt omdat ze vrede willen. Dat is het enige. Hoe onmenselijk kan het zijn. 
Steeds meer bombardementen. Ook op burgers, terwijl dat niet zou gebeuren.
Het is allemaal ook nog eens heel dichtbij. 
Bij M wordt elke avond over de Oekraïne gepraat en het eindigt steeds met heel mooie muziek uit die omgeving en (of) het wordt gespeeld door mensen die er vandaan komen.
Een kort moment van bezinning en ontroering.
Ik wil elke keer een beeld sturen, iets van het medeleven zichtbaar maken. 
Nu stuur ik licht.




Dit lied was maandag te horen. Het is een hymne, geschreven door de componist Valentin Silvestrov. Het werd geschreven tijdens de Maidan revolutie (revolutie van de waardigheid) in 2014, om de Oekraïense bevolking een hart onder de riem te steken. Het werd gezongen door het Nederlands Kamerkoor.
Op dezelfde avond werd het in Zagreb gezongen. De Kroatische ambassadeur in Oekraïne heeft een paar dagen in een schuilkelder in Kiev gezeten. Ze is er nu uit en ze is nog steeds niet van plan Oekraïne te verlaten. Deze ambassadeur uit Kiev stond in contact met Kroatische koren en die besloten Gebed voor Oekraïne te zingen. Talloze lokale stemmen verzamelden zich in Lauba in Zagreb.