zaterdag 1 januari 2022

Lieve lezers

Lieve lezers, zoals ik het oude jaar met u uit ging, zo ga ik het nieuwe jaar met u in. 
Een zeer kort nachtje was het. En toen ik vanuit bed naar ons brandende boompje lag te kijken (op kerst en op nieuwjaarsnacht laten we dat aan) bedacht ik dat ik beter aan u kon gaan schrijven dan nog even te blijven liggen.
Ik wil beginnen met u te bedanken voor uw warme aanwezigheid. Door de ongelooflijk lieve berichten die ik krijg en door uw warmte op de achtergrond. Ik voel dat altijd! Dat maakt het schrijven aan u tot een grote vreugde. Er is hier veel gelijkgestemdheid en daar word ik gelukkig van. Het gaat niet om wat we niet delen, maar wat we wel delen. Dit is voor mij hetzelfde als in tijden van schaarste. Niet richten op wat niet kan, maar op wat wel kan en daar alle aandacht op richten en intens van genieten. Als je je richt op wat er wel is blijkt dat ook zoveel te zijn. Vooral veel in de zin van wat het betekent, hoe het steun geeft. Weten dat, altijd, maar zeker in deze tijd waarin veel mensen het heel moeilijk hebben, zich alleen voelen, u niet alleen bent! We delen dit met elkaar en ik wil er op welke manier ook, voor u zijn.Elk woord schrijf ik aan en voor u. 
In Brabant zeggen ze zalig Nieuwjaar! Dat is wat ik (en Henk!) u van harte wens, een zalig Nieuwjaar. Op twee manieren bedoeld.
En voor dit moment wens ik u een mooie eerste dag in het nieuwe jaar. Het is zacht weer, heel zacht. We slapen altijd met de deur open, maar nu zit ik hier op 1 januari met het raam open aan u te schrijven. Dadelijk eerst wandelen, zuurstof diep inademen en kijken naar alle lichtjes die er nog zijn. Tot gauw.