donderdag 10 februari 2022

Goedemorgen, landgoed en morele herbewapening

Goedemorgen lieve allemaal.
Henk en ik hebben 's morgens altijd (meestal) een dierbaar moment. Henk staat meestal eerder op en gaat dan met een beker oploskoffie in zijn dagboek schrijven. Dat doet hij al jaren. Als ik dan kom eerst een knuffel en dan vertellen we over de nacht die we hadden en over eventuele dromen. Vanmorgen las hij 10 februari 2021 en 2020 voor. Zo leuk. Dat gaat hij voortaan elke morgen doen. 
Vroeger beleefde ik altijd heel veel, ik had een bruisend en onstuimig leven. Nu is het rustig en toch is het fijn om alles even terug te halen. Als de meest kleine dingen genoteerd worden voegt het op een of andere manier waarde toe. Daarbij zouden we anders veel vergeten, juist omdat het vaak kleinigheden zijn. Niet alleen klein natuurlijk want vorig jaar min een dag was er een geweldige uitslag in het ziekenhuis.
Henk schrijft ook op wat belangrijk is voor hem. Zo las hij een citaat voor, maar hij had geen idee waar het vandaan kwam: What you think matters, in fact it forms matter’. 
Ik dacht eerst dat hij zei What you read matters, in fact it forms matter. Kan ook. In beide gevallen zo waar.
Fijne dag!


Later.
Misschien heeft u iets gezien over landgoed De Wielewaal. Meneer en mevrouw Philips waren vrienden van mijn ouders. In Eindhoven werd meneer Philips meneer Frits genoemd. Ik herinner me als kind dat er een enorm paasvuur was en dat er een zilveren en gouden paasei gevonden moest worden. Het papier was zilver en goud hoor, niet de eieren. In september kon je er een kist appels uit de fruittuin kopen. Ik heb een paar lekkerste appels ooit in mijn hoofd en die horen daarbij, al kreeg ik die bij een vriendinnetje, niet thuis en ik vraag me nu af waarom wij ze niet hadden. Mijn zusje en broers hebben er veel meer herinneringen aan dan ik. Een vriendin van mijn zusje schreef dat onze moeder daar wel eens viool speelde en dan moesten ze haar op het geluid vinden. Zusje Heleen en deze vriendin hadden daar hun eerste baantje, de paden aanharken. Mijn herinneringen zijn vooral van later. We hebben er veel gewandeld. Er was een prachtig rododendronlaantje. De tuin/het landgoed is 142 hectare ... Ik vind 1 hectare al zo gigantisch. Ik ben opgegroeid met dit soort mensen en ik heb er goede herinneringen aan. 
Maar hoe eenvoudig en gelukkig leven we nu.















U weet dat ik dol op het kleinste keldertje ben, met potjes jam en zo meer. Daarom twee foto's
van de heel mooie kelder.
En je kan er nog eens een flesje wijn bewaren, maar binnen is alles veranderd, al zijn authentieke details bewaard gebleven. In de kelder lag veel wijn, maar op een heel andere manier.





Aan het eind van het rododendronlaantje staat een bankje. Het was de lievelingsplek
van meneer Philips.

Meneer en mevrouw Philips maakten deel uit van Morele Herbewapening. Mijn zusje zei: "Wat kunnen we dat nu goed gebruiken". Het doel was verbinden. Dat waar wij nu zo naar snakken. De vraag die Caroline van der Plas aan Kuipers stelde, hoe gaat u dat doen, dit land weer samenbrengen, helen? Een van de beste vragen die gesteld zijn vind ik, in de afgelopen tijd. Ik weet niet of ze er inmiddels antwoord op gekregen heeft.

Morele herbewapening was een internationale morele en spirituele beweging, die voortkwam uit de Oxfordgroup van de Amerikaanse minister Frank Buchman.  In 1938 was Europa militair aan het herbewapenen. Frank Buchman was ervan overtuigd dat militaire herbewapening alleen de crisis niet zou oplossen. Tijdens een bijeenkomst in Town Hall, Londen, op 29 mei 1938 lanceerde hij een campagne voor morele herbewapening. "De crisis is fundamenteel moreel", zei hij. "De naties moeten moreel herbewapenen. Moreel herstel is in wezen de voorloper van economisch herstel. Moreel herstel schept geen crisis, maar vertrouwen en eenheid in elke levensfase." 
De latere president Truman zei: "Vermoedens, rivaliteit, apathie en hebzucht liggen achter de meeste knelpunten*. Dit is waar de morele herbewapeningsgroep binnen komt. Waar anderen een stap achteruit hebben gedaan en kritiek hebben geleverd, hebben ze de mouwen opgestroopt en zijn aan het werk gegaan. Ze hebben al opmerkelijke resultaten geboekt door teamwork in de industrie te brengen, niet volgens de principes van 'wie heeft gelijk' maar van 'wat is goed'. 


Het zijn de knelpunten die ik ook nu van toepassing vind.