zaterdag 19 februari 2022

Vervolg permafrost en milieucrisis als oorzaak voor conflicten

Invriezen is een prachtige manier om te conserveren. Ik ben blij dat ik zuurdesem en kefir in de diepvries heb. En ik vind het altijd een klein wonder als ik het weer tot leven zie komen wanneer het ontdooid is. 

Zelf 'gekweekte' Kefir
Het was 10 gram en het is nu meer dan 100 gram. Dit gaat in de diepvries




Als het over gevaarlijke virussen en bacteriën gaat is het natuurlijk een heel ander verhaal. Daarvan wil je juist dat het voor eeuwig bevroren blijft. Zonder opwarming van de aarde zou dat ook zo zijn. Maar de opwarming gaat snel. 
Ik herinner me heel goed dat er een paar jaar geleden een hiitegolf in Siberië(!) was. En hoe het toen mis ging.
Toen het karkas van een met antrax besmet rendier ontdooide kwam de antrax (miltvuur) vrij. Duizenden rendieren gingen in heel korte tijd dood. Mensen raakten besmet en een jongetje overleed, na het eten van besmet rendiervlees. Ik vond dit zo'n sprekend voorbeeld van wat 'ons' te wachten staat als het zo doorgaat. Op zo'n moment ben je dolblij dat er antibiotica is! Maar het helpt alleen de zieken, niet de aarde!

Dat de warnte in Siberië ook een andere grote rol speelt las ik in Trouwe vandaag in een interview van Frank Straver met Tom Middendorp, oud-commandant der strijdkrachten. 
De kop is: De klimaatcrisis zorgt voor oorlogen waarschuwt de klimaatgeneraal". 
“De grootste drijfveer van Rusland om troepen te mobiliseren is het uitbreiden van zijn machtssfeer, maar kijk eens een laag dieper. Rusland kampt met toenemende droogte. De permafrostgebieden in Noord-Rusland smelten, nu al, maar zeker op de langere termijn. Dat bedreigt de binnenlandse voedselzekerheid. Oekraïne wordt beschouwd als de graanschuur van Europa.”
Wat dat betreft, zegt Middendorp, zou Rusland een binnenlands klimaatrisico armer zijn, mocht het zeggenschap gaan verwerven over westelijk gelegen landbouwgronden.

Geen voorzichtige taal
In zijn jaren als commandant der strijdkrachten zag Middendorp het causale verband tussen milieucrisis en conflict ook in Afghanistan, Azië, Noord-Afrika en Zuid-Amerika gebeuren. “Ik geef toe dat ik het ook lang niet gezien heb, maar uiteindelijk drong het verband door.”
Vanaf dat moment, de laatste vijf jaar, spreekt Middendorp zich hierover uit, zonder mitsen en maren of voorzichtige taal. “De klimaatcrisis is een urgent veiligheidsvraagstuk.”

Mijn grootste zorg is dat we te laat zijn om erger te voorkomen, dat we collectief pas wakker schrikken als het te laat is. Maar ik wil geen doemscenario’s schetsen. Ik vertrouw op de overlevingsdrang van de mensheid. We kunnen en zullen deze crisis oplossen.”
Hij schreef er een boek over.:Tom Middendorp, klimaatgeneraal. Bouwen aan weerbaarheid. Uitgeverij Podium

De intense milieuproblemen spelen zich op allerlei niveaus af. Ik hoop (ik hoop zoveel) dat er een moment komt, en er is grote haast, dat er met man en macht aan gewerkt wordt om het tij te keren. Door iedereen!

Een activist uit Peru trouwt met de zee, uit protest tegen olievervuiling. Mooi en treurig tegelijk.