Ik had gisteren een fijne vermaandag. Er is vaak iets te vieren en we zullen dat nooit nalaten.
Voor het eerst sinds september in de buurtsuper geweest. Toen moesten we dus een mondkapje voor, gelukkig maar een paar minuten. We gingen voor iets lekkers en vooral voor goudrenetten. Die kan ik jammergenoeg niet bestellen bij de Jumbo omdat ze niet los verkocht worden. Hoe zou ik zonder goudrenetten kunnen? Appelmoes, appeltaart en een dezer dagen een heerlijk gerecht van havermout, plantaardige melk, appel en rozijnen uit de slowcooker. En veel kaneel natuurlijk. De buurman vindt het ook zo lekker, dus zeker ook een schaaltje voor hem. Helemaal omdat hij morgen zo'n nare injectie in zijn knie krijgt, maar hij vergaat van de pijn en daarbij is hij 90. Hij heeft nu iets om naar uit te kijken.
Ergens naar uitkijken vind ik zelf ook erg prettig. Zoals nu naar die eind van de middag momenten, met een boek (of droomhuis op het platteland/Escape to the country), een kopje koffie en een speculaasje.
Een slowcooker is geweldig. Ik moet hem eigenlijk veel vaker gebruiken. Ik moet meer ervaring opdoen. Ik heb alleen nog maar bovenstaand havermout-appel gerecht, een soort rijstebrij en koek gemaakt.
Ik wens u een fijne zondagt!
