Nothing in history has caused more people to lose all confidence in the system than the last 3 years
Ik las dit naar aanleiding van onderstaande video. Ja, wij zijn het vertrouwen wat we onbewust hadden verloren. Dat er in een paar jaar tijd zoveel kan veranderen. Van vertrouwen naar niet vertrouwen is iets heel groots. Het gaat over politiek en over mensen die dichtbij stonden. Wat het laatste betreft De synchroniciteit van het leven laat ook ander verlies van vertrouwen zien. Dat is dichtbij. Hoe gaan we hiermee om?
Zijn we boos, verdrietig, geeft het een machteloos gevoel, maakt het vechtlustig, nemen we juist afstand of zijn we accepterend en berusten we? Alles kwam aan bod. Nu hebben noodzakelijkerwijze een deur dichtgedaan en dat is hetzelfde als afstand nemen.
https://www.youtube.com/watch?v=OnyedH-vhg8
Maar dan gaat er een andere deur open ...
In de VPRO gids (las ik door Blendl) staat een artikel over complotdenkers en over verscheurde families. In Duitsland is er een organisatie om mensen die hierdoor in de problemen komen op te vangen. Maanden wachttijd. Er wordt wel meteen weer een oordeel gegeven. Men vindt zoiets hier niet nodig al zei een psycholoog dat er collega's zijn die tenminste i bepaalde 'complottheorie' aanhangen dus dat die niet geschikt zijn om hulpvragers op te vangen. Ik zou niet weten waarom niet. En wie bepaalt wat wat is. Zo ongenuanceerd en veralgemeniserend. Dat is volgens mij echt een van de grootste problemen van dit moment, het blind staren op een gedachte, een beeld, hoeveel andere kanten er ook zijn.
Wat mij opvalt van doorgewinterde complotdenkers is dat ze vaak het milieuprobleem bagatelliseren en dat er op een bepaalde manier over de oorlog in de Oekraïne gedacht wordt. Ik vind het allebei heel pijnlijk. Even pijnlijk als alles goed vinden, hoe groot de schade ook is, in lichamelijk en in geestelijk opzicht.
Ik heb geen idee hoe met die oorlog omgegaan zou moeten worden. Hoe kan er iets doorbroken worden? Wat zou constructief zijn?
Er wordt steeds meer duidelijk over de gevolgen van vaccineren. De effecten die het bijvoorbeeld op gezonde sportmensen heeft. Een sportarts beaamt dit en zei dat veel andere artsen dit ook vinden, maar dat niemand het durft te zeggen.
Heel soms krijgen wetenschappers die kritisch zijn eindelijk wat meer ruimte, maar veel nog niet. Wanneer komt het moment dat iedereen wel de ruimte krijgt en die volledig durft te nemen en dat er ook naar geluisterd wordt? Ik hoorde dat er een congres in België was, waar wetenschappers werden uitgenodigd die de afgelopen jaren niet aan of nauwelijks aan het woord zijn geweest. Er was een stemming over verplichte vaccinatie waar op een na iedereen tegen stemde. Vervolgens komt er een verplichting voor zorgpersoneel. vanuit de overheid. Wat die bijeenkomst dan voor zin heeft gehad? Het enige positieve was dat er mensen bij zaten die kort geleden nog geen stem hadden gekregen.
