Wat hieronder staat schreef ik gisteren, maar het was een drukke dag (ook feestelijk) en toen bleef het staan. Bij deze.
Een mooie dag, maar door twee berichten ben ik boos en kruipt er zo'n machteloos gevoel naar boven (ik probeer het weer naar beneden te duwen). Eerst hoorde ik dat Amerikanen zich moeten boosteren voor de volgende coronagolf en daarna las ik deze goede column van Léon de Winter. https://twitter.com/rkemp59/status/1694077817745441163?s=20
Alles wat erin staat weet ik, het gaat me om de laatste regel Ik vind het trouwens belangrijk om alles steeds opnieuw door te laten dringen, zodat de verbanden helder blijven en steeds helderder worden, en Léon schrijft zo goed. Je kan het lezen of het nieuw is.
Wat me vooral boos maakt is dat mensen nog steeds vinden dat ze andere mensen van alles op kunnen dragen, dat ze op die manier hun zelfstandigheid proberen af te nemen.
Marc van Ranst heeft bewust mensen heel bang gemaakt zegt hij en die paniek zorgde er in België voor dat er mensen zijn overleden. Mensen waren zo bang geworden dat ze niet naar een arts of ziekenhuis gingen. Hoe heet dat ook alweer? ... Iets met een c. Ik ga het bericht proberen terug te vinden.
Over maaltijd gesproken, we hadden deze feestelijke boekweitpannenkoekjes met frambozencrème en een beetje boekweithoning. Ik las kort geleden dat er veel antioxidanten in boekweithoning zitten. Ze waren heerlijk!
