Eindelijk de kwarktaartfoto geplaatst bij 6 mei.
---
Ik hoorde een boer zeggen hoe het beleid van duurzaamheid radicaliseert. Kostbare grond wordt volgeplempt met zonnepanelen. Kostbare landbouwgrond? Dat is het, maar als je het vol gif spuit vind je het helemaal niet kostbaar. Laat ik eerst even opzoeken of het geen biologische boer was die dit zei want dan gaat het niet op.
Ik heb hem opgezocht en daar ben ik blij mee. Hij is zelfs voorman van de eerste grote demonstratie, maar hij is niet van de radicalen. Ik las een gesprek met hem, dat in de Volkskrant stond. Hij houdt schapen en moestuiniert. Zonder gif. Misschien als er een extreme onkruiddruk zou komen hij een keer zou spuiten ... Hopelijk komt die er niet, al staat een keer spuiten niet in verhouding met structureel spuiten. Hij kreeg veel haantjes, hij slachtte ze (ik zou dit nooit, nooit, nooit kunnen. De 'goede' kant eraan is, en is het niet bij de macrobiotiek zo, dat als je vlees wil eten, je zelf moet slachten?) en hij maakte ze schoon met zijn kinderen. Als je vegetarisch of veganistisch bent is dit niet fijn om te lezen, maar ze komen tenminste niet in de versnipperaar terecht! Ze gaan in de vriezer en ze eten er lange tijd van en ze gaan niet zomaar verloren. Zo ook met groente en fruit, ze verbouwen alles zelf. Hij is bezig met bewustwording en heeft zich zelf enorm ontwikkeld, ook wat eten betreft en wijn drinken! Dit komt door Frankrijk, waar hij een tijd gewoond heeft.
Zijn kinderen helpen mee in de keuken en de tuin. Zijn vrouw en hij willen ze een band met de natuur en voedsel meegeven. Ze zijn nu allerlei combinaties op hun bord aan het uitproberen. In januari zijn twee vrouwen die in Wageningen hebben gestudeerd een duurzame groentetuin begonnen op een stuk land van hem. En hij wil mensen noten laten rapen (er zijn 40 notenbomen) en dan kan hij vertellen over het boerenleven en voedsel verbouwen. Geweldig allemaal.’Iets is vaak veel genuanceerder dan je op het eerste gezegd denkt en gaat het niet ook juist om die nuances? Het is zelden zwart of wit.
Hij komt uit een gereformeerd milieu, in Ede. Zijn moeder maakte elke dag een toetje, custard of griesmeel. Op zondag was er ijs en hielp zijn vader met de afwas.
Ik vond het een erg leuk interview en ik geloof dat dit een serie is.
Rupprich
peggychoucair
Ik heb vandaag drie vreselijke verhalen gehoord over de gezondheidszorg. In een ziekenhuis (infuusnaald zat nog in iemands arm, was een week niet gedoucht, huisarts was niet ingelicht), thuiszorg (bij een vrouw wordt steeds een hulpmiddel niet goed vastgemaakt, terwijl dat noodzakelijk is om iets minder pijn te hebben en alles gaat razendsnel, met wassen wordt niet alles gedaan. De aandacht en tijd die gegeven wordt verschilt wel per persoon) en er was iemand die een vrouw van zelfmoord redde en vooral ook een automobilist van een trauma. Ze liep steeds de weg op, was wanhopig. Ze was 's morgens uit een kliniek ontslagen en voelde zich alleen gelaten, ze wist zich geen raad.
Er verdwijnen miljarden aan van alles, maar wat is belangrijker dan gezondheidszorg? Die naald in de arm ging om de vader van iemand. Als je veel van iemand houdt wil je toch het allerbeste en je verwacht dat toch ook? Zeker als het om een academisch ziekenhuis gaat??!! Wat een nalatigheid. Ik neem aan vooral door personeelstekort. Heel veel geld erheen en mensen motiveren, enthousiasmeren en waarderen! Wat een voldoening geeft dat werk dan en patiënten geeft het vertrouwen, wat weer ten goede komt aan de genezing!
Ik heb hem opgezocht en daar ben ik blij mee. Hij is zelfs voorman van de eerste grote demonstratie, maar hij is niet van de radicalen. Ik las een gesprek met hem, dat in de Volkskrant stond. Hij houdt schapen en moestuiniert. Zonder gif. Misschien als er een extreme onkruiddruk zou komen hij een keer zou spuiten ... Hopelijk komt die er niet, al staat een keer spuiten niet in verhouding met structureel spuiten. Hij kreeg veel haantjes, hij slachtte ze (ik zou dit nooit, nooit, nooit kunnen. De 'goede' kant eraan is, en is het niet bij de macrobiotiek zo, dat als je vlees wil eten, je zelf moet slachten?) en hij maakte ze schoon met zijn kinderen. Als je vegetarisch of veganistisch bent is dit niet fijn om te lezen, maar ze komen tenminste niet in de versnipperaar terecht! Ze gaan in de vriezer en ze eten er lange tijd van en ze gaan niet zomaar verloren. Zo ook met groente en fruit, ze verbouwen alles zelf. Hij is bezig met bewustwording en heeft zich zelf enorm ontwikkeld, ook wat eten betreft en wijn drinken! Dit komt door Frankrijk, waar hij een tijd gewoond heeft.
Zijn kinderen helpen mee in de keuken en de tuin. Zijn vrouw en hij willen ze een band met de natuur en voedsel meegeven. Ze zijn nu allerlei combinaties op hun bord aan het uitproberen. In januari zijn twee vrouwen die in Wageningen hebben gestudeerd een duurzame groentetuin begonnen op een stuk land van hem. En hij wil mensen noten laten rapen (er zijn 40 notenbomen) en dan kan hij vertellen over het boerenleven en voedsel verbouwen. Geweldig allemaal.’Iets is vaak veel genuanceerder dan je op het eerste gezegd denkt en gaat het niet ook juist om die nuances? Het is zelden zwart of wit.
Hij komt uit een gereformeerd milieu, in Ede. Zijn moeder maakte elke dag een toetje, custard of griesmeel. Op zondag was er ijs en hielp zijn vader met de afwas.
Ik vond het een erg leuk interview en ik geloof dat dit een serie is.
Rupprich
peggychoucair
Ik heb vandaag drie vreselijke verhalen gehoord over de gezondheidszorg. In een ziekenhuis (infuusnaald zat nog in iemands arm, was een week niet gedoucht, huisarts was niet ingelicht), thuiszorg (bij een vrouw wordt steeds een hulpmiddel niet goed vastgemaakt, terwijl dat noodzakelijk is om iets minder pijn te hebben en alles gaat razendsnel, met wassen wordt niet alles gedaan. De aandacht en tijd die gegeven wordt verschilt wel per persoon) en er was iemand die een vrouw van zelfmoord redde en vooral ook een automobilist van een trauma. Ze liep steeds de weg op, was wanhopig. Ze was 's morgens uit een kliniek ontslagen en voelde zich alleen gelaten, ze wist zich geen raad.
Er verdwijnen miljarden aan van alles, maar wat is belangrijker dan gezondheidszorg? Die naald in de arm ging om de vader van iemand. Als je veel van iemand houdt wil je toch het allerbeste en je verwacht dat toch ook? Zeker als het om een academisch ziekenhuis gaat??!! Wat een nalatigheid. Ik neem aan vooral door personeelstekort. Heel veel geld erheen en mensen motiveren, enthousiasmeren en waarderen! Wat een voldoening geeft dat werk dan en patiënten geeft het vertrouwen, wat weer ten goede komt aan de genezing!
