donderdag 23 maart 2023

Betalen

Eline van den Broek is expert is in data-onderzoek.
Ze is is gezondheidseconoom, epidemioloog en biostatisticus. Ze is professor aan de Universiteit van Vermont in de Verenigde Staten en hoofd Volksgezondheid in het universitair medisch centrum van Vermont. Ze is lid van de Raad van Toezicht van een netwerk van zorgverleners en mede-oprichter van CSIO Health, een organisatie die ziekenhuizen adviseert op het gebied van datadocumentatie voor onderzoeks- en evaluatiedoeleinden..
Ze wil onderzoek doen naar oversterfte. Maar ze moet, als ze de data al krijgt, heel veel geld betalen om te krijgen wat nodig is. Zoveel dat er geen geld meer over is om goed onderzoek te kunnen doen. Een dikke betaalmuur!

Het is toch wat. Ik val nog steeds van de ene in de andere verbazing, al verbaast niets me meer.

---

Paul Marik* en een andere arts waarvan ik de naam niet weet:*: "Na penicilline is Ivermectine waarschijnlijk het belangrijkste medicijn dat ooit door de medische wetenschap is ontwikkeld. Het heeft een grotere impact op de mensheid gehad dan bijna elk ander medicijn behalve penicilline... Je sterft eerder aan aspirine of Tylenol dan aan het nemen van ivermectine. Het is in feite bijna onmogelijk om iemand te doden met ivermectine [omdat] het zo veilig is."

Paul Marik zei: "Dit virus was behandelbaar".
(Daar ging het (bijna?) nooit over, alleen om het 'voorkomen', wat dus niet werkte, ervan.)

Twee reacties:
"Dit is een van mijn helden. Hij geeft me een beetje vertrouwen, dat er nog menselijkheid op aarde is. Kijk wat hij, en anderen zoals hij, hebben geleden voor de waarheid."

"Een van de beste dokters ooit, Dr Marik. Het was ABSOLUUT SCHANDE hoe Sentara Norfolk hem behandelde, na alles wat hij heeft bijgedragen. Hij is een GEWELDIGE goedhartige ziel. Hij heeft tijdens zijn leven veel patiënten gered. Mogen AL deze geweldige dokters gezegend zijn...❤️"

*Paul Ellis Marik is een arts en voormalig professor in de geneeskunde die tot zijn ontslag in januari 2022 voorzitter was van de afdeling Pulmonary and Critical Care Medicine aan de Eastern Virginia Medical School in Norfolk, Virginia, en was ook een intensive care-arts bij Sentara Norfolk algemeen ziekenhuis.
(
Dr. Marik behaalde zijn medische graad aan de Universiteit van Witwatersrand, Johannesburg, Zuid-Afrika. Hij werkte in het Baragwanath Hospital in Soweto, Zuid-Afrika. Gedurende deze tijd behaalde hij een Master of Medicine Degree, Bachelor of Science Degree in Farmacology, Diploma in Anesthesia en een Diploma in Tropical Medicine and Hygiene. Dr. Marik deed een Critical Care Fellowship in London, Ontario, Canada, gedurende welke tijd hij werd toegelaten als Fellow aan het Royal College of Physicians and Surgeon of Canada. Dr. Marik heeft sinds 1994 in verschillende academische ziekenhuizen in de VS gewerkt. Hij is board-certified in Internal Medicine en Critical Care Medicine. Dr. Marik is momenteel hoogleraar Geneeskunde en hoofd van de afdeling Pulmonary and Critical Care Medicine, Eastern Virginia Medical School in Norfolk, Virginia.)

Er staan hier nog Engelse woorden tussen, maar ik heb ze laten staan, het is niet voor niets zo vertaald en als ik de woorden afzonderlijk ga vertalen doe ik er afbreuk aan denk ik en het is op zich wel duidelijk denk ik.

Ik ontdek steeds meer artsen die hun mond moesten houden (en daarom ontslagen werden, als ze dat niet deden). De wat mij betreft beste artsen! Niet alleen hun hart op de juiste plaats, ook verstandig, belangeloos en zeer deskundig.I
Hij heeft ook veel geschreven. 
https://www.sepsis-en-daarna.nl/waardering-voor-paul-marik-ja-lees-maar/

Ik heb net nog even vol verbazing gekeken naar wat er de afgelopen week allemaal in de kamer is gebeurd. Alle verzoeken om openheid werden afgewezen en iedereen accepteert het.
En dan die schoffering tegenover Pieter Omtzigt,, die het zwijgen werd opgelegd door de voorzitter, beschamend. Hij bijt zich vast en dat is lastig, zo'n terriër, die constant opkomt voor de waarheid. Hij blijft nog steeds beleefd maar er zijn grenzen. Ons bloed kolkt als we zoiets zien. Als ik erbij was, ik zou het niet kunnen verdragen en iets gaan roepen en dan hopelijk ging iedereen mee roepen. Je laat Pieter (ik maak het bewust persoonlijk want zo voelt het), die zoveel energie steekt in wat belangrijk is toch niet in de steek.
Ik steun hem vanaf een twee persoons grijs bankje met vrolijke kussentjes.

Als veel mensen opkwamen voor elkaar, elkaar zouden steunen, dan was er zoveel kracht.
Het gebeurt, maar veelal in besloten kring, of schreeuwend, maar constructief, zoals Pieter Omtzigt doet, met engelengeduld en een tomeloze inzet, het zijn er nog te weinig. Op zich wil iedereen weten wat er echt gebeurt, al zijn er mensen die nog bang zijn voor de waarheid.
Maar uiteindelijk ...

Anemone123