zondag 15 januari 2023

Muurgedicht

Gisteren kreeg ik een prachtig gedicht in de brievenbus, 'Souvenir', van Judith Herzberg.
Het klinkt of Judith Herzberg hem in de bus stopte, maar nee, dat deed een goede vriend.
Woorden delen die je allebei mooi vindt, verbindt.
Verschillende gedichten van haar zijn muurgedichten geworden. Gedichten die een stad verrijken.
Steeds meer gedichten verschijnen op die manier Ik dacht eerst dat Zutphen hiermee voorop liep, maar ik heb me erin verdiept en veel steden en stadjes en dorpen hebben gedichten. In Leiden zag ik er heel veel! Ik herinner me in Utrecht, een van de eerste muurgedichten volgens mij, van de Utrechtse dichter Ingmar Heytze.
Wat een geweldig initiatief was dit. Ik vind een van de belangrijkste vragen altijd: Voeg ik iets toe?
Muurgedichten voegen iets toe!
Souvenir van Judith Herzberg is in Ravenstein op een muur te vinden.

Er zijn allerlei situaties waar ik aan denk, zo door de dag heen en in dit muurgedicht komt veel samen:

GOEDE REIS (1971)
MOHAMMAD-REZA SHAFI'I KADKANI
Afscheid nemen hoeft niet alleen verdrietig te zijn.

GOEDE REIS

‘Waarheen zo haastig?’

vroeg het riet aan de bries.

‘Mijn hart raakt bedrukt op deze plaats,

heb jij geen lust om te reizen,

weg van het stof van deze woestijn?’


‘Dit is al wat ik verlang,

maar wat kan ik doen,

mijn voeten zijn geketend…’


‘Waarheen zo haastig?’


‘Naar waar ik ook thuis ben,

maar niet hier.’


‘Vaarwel!

Moge jij in vriendschap met God gaan.

Wanneer je ongedeerd deze huiveringwekkende woestijn bent gepasseerd,

breng de regen,

de bloesems

een groet van ons.’


Vertaling: Asghar Seyed-Gohrab